یک ویتامین مهم برای پیشگیری از دیابت
بنا به گفته محققان، ۳۷۴ میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به پیشدیابت هستند و این یافتهها نشان میدهد که مصرف ویتامین D میتواند دیابت را حداقل در ۱۰ میلیون نفر از آنها به تأخیر بیندازد.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از عصرایران؛ مطالعات اخیر نشان میدهد که مکملهای ویتامین D در کاهش احتمال ابتلا به دیابت در افراد مبتلا به پیشدیابت نقش دارند. بر اساس این مطالعات، افراد مبتلا به پیشدیابت میتوانند با مصرف مکمل ویتامین D خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را تا ۱۵ درصد کاهش دهند.
مکملهای ویتامین D معمولاً برای محافظت در برابر پوکی استخوان و شکستگی استفاده میشوند، اما تحقیقات اخیر مزایای دیگر این ویتامین را برمیشمارد و اثبات میکند که مصرف ویتامین D در افراد مبتلا به پیشدیابت، احتمال ابتلای کامل به دیابت را کم میکند.
افراد مبتلا به پیشدیابت، قند خون بالاتر از حد نرمال دارند اما این میزان به قدری بالا نیست که به عنوان دیابت نوع ۲ تشخیص داده شود. خبر خوب این است که افراد مبتلا به پیشدیابت هنوز هم میتوانند از ابتلا به دیابت نوع ۲ جلوگیری کرده یا آن را به تأخیر بیندازند؛ طی سه کارآزمایی بالینی، محققان دریافتند که مکملهای ویتامین D در کاهش خطر پیشرفت پیشدیابت به دیابت نوع ۲ مؤثر هستند. یک بررسی سیستمیک و متاآنالیز جدید نشان داده است که مصرف کافی ویتامین D در افراد مبتلا به پیشدیابت، خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را تا ۱۵ درصد کاهش میدهد و در طی سه سال، فقط کمتر از ۲۳ درصد از بیماران موردمطالعه که از ویتامین D استفاده میکردند، به دیابت مبتلا شدند.
بنا به گفته محققان، ۳۷۴ میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به پیشدیابت هستند و این یافتهها نشان میدهد که مصرف ویتامین D میتواند دیابت را حداقل در ۱۰ میلیون نفر از آنها به تأخیر بیندازد.
با وجود اینکه هیچ مکملی جایگزین سبک زندگی سالم، رژیم غذایی مناسب و ورزش منظم نیست، اما این پژوهش نشان داد که اگر در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ هستید، ویتامین D در کاهش خطر ابتلا به این بیماری اثربخشی قابلقبولی دارد. اما این موضوع بدین معنا نیست که یک قرص بخورید و رعایت رژیم غذایی مناسب و ورزش روزانه را کنار بگذارید.
دیابت نوع ۲ زمانی ایجاد میشود که سلولهای بدن دیگر به هورمون انسولین پاسخ مناسبی نمیدهند. انسولین در انتقال قندها از غذا به سلولها کمک میکند تا به عنوان انرژی مورد استفاده قرار گیرد. در این شرایط، سطح قند خون به طور مزمن بالا میماند و به مرور زمان میتواند به رگهای خونی آسیب برساند و منجر به بیماریهای قلبی، کلیوی و چشمی و دیگر مشکلات جسمی شود.