فکر و خیال زندگی ام را مختل کرده، چه کنم؟
یکی از علایم اضطراب، فکر و خیال اضافی است. فرد در این حالت به جایی می رسد که احساس می کند دیگر نمی تواند مغزش را خاموش کند و آرام و قرار بگیرد. وقتی فکرش درگیر یک موضوع نگران کننده می شود، دیگر رها شدن از آن کار بسیار سختی خواهد بود.
راه حل اونایی که فکر و خیال رهاشون نمیکنه
به گزارش اقتصاد آنلاین، همه ی ما خیلی خوب می دانیم که حرص و جوش الکی خوردن و نگران بودن جلوی رخداد وقایع نامطلوب را نخواهد گرفت و در عوض می تواند اثرات منفی روی عملکرد روزانه ی ما، خوابیدن، خلاقیت و روابط اجتماعی ما بگذارد.
پس جای تردیدی نیست که باید جلوی این وضعیت سراسر مضر را گرفت. البته این موضوع اصلا به این معنی نیست که باید تدبیر را در زندگی کنار گذاشت و بی خیال همه چیز و باری به هر جهت زندگی کرد. بلکه صحبت ما مشخصا در مورد نگرانی های افراطی و فکر و خیال اضافی است. یعنی آن حد از نگرانی که به جای آنکه عملکرد شما را تقویت کند و موجب شود به راه حلی بیاندیشید فقط به یک کلاف گره خورده ی سردرگم و کلافه کننده در مغز شما بدل می شود.
افکار و درگیری های ذهنی خود را روی کاغذ بنویسید
وقتی مشغله های ذهنی خود را به رشته ی تحریردر می آورید دیگر نیازی نیست که برای نگه داشتن آنها در مغزتان به صورت ناخودآگاه کوشش کنید و نگران باشید که آنها را فراموش کنید. بعلاوه به این ترتیب وقتی نگرانی های خود را روی کاغذ و کنار هم می بینید، می توانید ذهن خود را در مورد آنها مرتب کنید و حتی متوجه اولویت و یا اهمیت هر کدام از آنها شوید و سپس برای رفع هر کدام از آنها تدبیری بیاندیشید و یا اگر موضوعی از حدود کنترل شما خارج است، حداقل به این درک برسید که کاری از شما ساخته نیست و نگران بودن نه تنها کمکی نخواهد کرد بلکه شرایط را بدتر از پیش نیز می کند.
وقتی را برای نگران بودن کنار بگذارید!
تعجب نکنید! این روش را امتحان کنید. هر روز زمان مشخصی را برای نگران بودن و استرس در نظر بگیرید. مثلا ساعت ۸ تا ۸:۱۵ و تنها در این زمان به تمام این دل‌مشغولی ها بپردازید. هر زمان دیگری از روز که فکر و خیال به سراغتان آمدند به آنها بگویید که بروند و ساعت ۸ بیایند. سپس، از سایر روش هایی که اینجا به شما می گوییم استفاده کنید تا بتوانید متمرکز و در لحظه باقی بمانید.
برای نگرانی محدودیت زمانی بگذارید
زمانی که در بالا راجع به آن صحبت کردیم باید دو ویژگی مهم داشته باشد: ۱. در ساعات آغازین روز باشد. ۲. مدت آن محدود به یک ربع تا نیم ساعت باشد. خصلت فکر و خیال این است که اگر به آن ها میدان دهید، خوب جولان می دهند. پس محدودشان کنید به زمانی خاص و از پیش تعیین شده.
حواس خودتان را از فکر و خیال پرت کنید
پرت کردن حواس یکی از کارهای ساده اما بسیار موثر است. بعضی وقت ها ما فقط به یک چیز دیگر برای پرت شدن حواسمان از فکر و خیال نیاز داریم.آن چیز لزوما قرار نیست خیلی پیچیده باشد. تلفنی حرف زدن با یک دوست، دیدن یک فیلم سرگرم کننده و بامزه، گوش دادن به موسیقی شاد، رقصیدن تنهایی جلوی آینه، خوردن یک وعده غذای مورد علاقه و یا رفتن به مهمانی می توانند گزینه های خوبی باشند.
خیلی جدی به خودتان بگویید که دیگر فکر و خیال بس است!
گاهی اوقات هم لازم است آدم با خودش کمی جدی تر برخورد کند. به کودک بهانه گیر و غرغروی درونش دیگر اجازه ی نق زدن بیجا را ندهد. به خودتان یادآوری کنید که نگران بودن صرف گرهی از هیچ مشکلی در این دنیا باز نکرده و نمی کند و اتفاقا به قول حافظ:
گفت آسان گیر بر خود کارها کز روی طبع
سخت می‌گردد جهان بر مردمان سخت‌کوش
برای خود روشن کنید که آیا می توانید چیزی را تغییر دهید یا خیر
به این موضوع جلوتر هم اشاره ای کردیم. اما به دلیل اهمیت بالایش آن را به عنوان یک مورد مستقل دوباره بیان می کنیم. در زمان فکر کردن به نگرانی، به این بیاندیشید که توان ایجاد تغییری در مورد موضوع مورد نگرانی خود را دارید یا خیر. اگر دارید، انجامش دهید. و اگر ندارید، هرچند ممکن است آسان نباشد، اما این را بپذیرید که این موضوع از کنترل شما خارج است و اساسا هیچ انسانی در این دنیا نیست که بر همه ی مسائل زندگی اش کنترل داشته باشد.
ورزش کنید
یکی از روش های بسیار موثر برای خلاصی از فکر و خیال ورزش کردن است. ورزش موجب آزاد شدن هورمون اندروفین در مغز می شود و در پی آن شادی و سلامت روانی بیشتر را برایتان به ارمغان خواهد آورد. اگر بتوانید در محیطی غیر از محیط خانه ورزش کنید بهتر هم خواهد بود. محیط جدید خود به خود تمرکز شما را روی کاری که در لحظه انجام می دهید بیشتر خواهد کرد.
