زبان بدن؛ حالت قرار گرفتن پاها چه حقایقی را آشکار می کند؟

به گزارش اقتصاد آنلاین، زبان بدن و حالت قرار گرفتن پاها حقایق زیادی را درباره ما و کسی که با او مراوده داریم آشکار می کند و از این رو اهمیت دادن به زبان بدن به اندازه کلام انسان ارزش دارد.

ما آگاهی کمتری نسبت به آنچه که ناحیه خاصی از بدنمان از نظر حرکتی انجام می دهد داریم. اگر توجه محدودی به حرکات خود داشته باشیم آن ها هوشمندانه تر انتخاب می کنیم.

 حتی آنهایی که مهارت کمتری دارند به آسانی یک لبخند مصنوعی را شبیه‌سازی می کنند یا به اجبار اخم خواهند کرد تا احساسی را برای شخص دیگری برانگیزند، اگرچه سایر سرنخ‌های احتمالا تمارض افراد را آشکار می کند.

ما نسبت به کارهایی که بازوها و دست‌هایمان در بیشتر مواقع انجام می‌دهند و حتی درباره قفسه سینه و شکممان، آگاهی کمتری داریم. در نهایت، ما کمترین آگاهی را داریم که پاها و پاهایمان در هر نقطه از زمان چه می‌کنند.

این بدان معناست که پاها منبع مهمی از اطلاعات در مورد نگرش درونی یک فرد هستند، زیرا اکثر مردم از کاری که با آنها انجام می‌دهند بی‌اطلاع هستند و به ندرت به ژست‌های جعلی با آن فکر می‌کنند مانند تمارض هایی که با اجزای صورت خود انجام می دهند.

شاید صورت یک انسان وضعیت را کاملا عادی و کنترل شده نشان دهد اما پاها او خیلی زود حس و حال اصلی اش را لو خواهند داد.

روشی که افراد هنگام راه رفتن دست های خود را تکان می دهند، بینشی از شخصیت آنها می دهد  یا اینکه آنها می خواهند شما باور کنید که چگونه هستند. افراد جوان و سالم سریع‌تر از افراد مسن راه می‌روند و به دلیل سرعت بیشتر و انعطاف‌پذیری عضلات، دست‌هایشان جلو و عقب می‌رود. 

در نتیجه راهپیمایی اولیه ارتش به عنوان یک پیاده نمایش اغراق آمیزی از تکامل است و نشان می دهد که سربازان نیرومند و دارای انرژی جوانی هستند و نباید آنها را به هم ریخت. بسیاری از سیاستمداران و شخصیت‌های مطرح زمانی که می‌خواهند پیامی در مورد سرزندگی خود از ارسال کنند، راه رفتن پر جنب و جوش‌تری خواهند داشت.

دست های زنان تمایل دارند بیشتر به سمت عقب بروند، زیرا دست آنها بیشتر از آرنج به بیرون خم می شوند تا بتوانند نوزادان را به طور موثرتری حمل کنند.

پاها می توانند حقیقت را آشکار کنند

تحقیقات دکتر پل اکمن و ویلیام فریسن در مورد رفتارهای فریبنده، نشان می‌دهد که وقتی یک فرد دروغ می‌گوید، سیگنال‌های مرتبط با فریبکاری را در قسمت پایین بدنش نسبت به قسمت بالایی تولید می‌کند .

 این برای هر دو جنس صدق می‌کند. از آنجایی که مردم بیشتر از آنچه دست ها و چشمانشان انجام می دهند آگاه هستند، می توانند اعمال خود را کنترل کنند. اگرچه پاها نیز تحت کنترل آگاهانه هستند، اما اغلب نادیده گرفته می شوند و از دید خارجهستند. بنابراین پاها و قیمت تحتانی بدن منبع اطلاعات دقیق تری هستند.

ویدئوهایی شیط شد از کسانی که دروغ می گویند و از عده ای دیگر خواسته شد تشخیص دهند کدامیک دروغگوست.  زمانی که ارزیابان توانستند قسمت پایین بدن را ببینند، پاسخ صحیح تری دادند.

 یافته‌ها نشان داد که دروغگوها به کارهایی که دست‌ها، بازوها و چهره‌شان انجام می‌دهند توجه بیشتری می‌کنند، زیرا می‌دانند مردم به آنجا نگاه می‌کنند. 

از آنجایی که اندام تحتانی آنها از مسیر دید خارج شده است، دروغگوها نیز آنها را فراموش می کنند و با حرکات ریز عضلانی در پاهای خود خیانت را آشکار می سازند. میزهای شیشه ای بیشتر از میزهای دیگر برای ما استرس ایجاد می کنند، زیرا پاهای ما کاملاً در معرض دید قرار دارند و بنابراین احساس نمی کنیم که کنترل کامل را در دست داریم.

پاها در انسان برای خدمت به دو هدف تکامل یافته اند: حرکت به جلو برای تهیه غذا و فرار از خطر.

 از آنجایی که مغز انسان برای این دو هدف طراحی شده ، رفتن به سمت آنچه می‌خواهیم و دور شدن از آنچه نمی‌خواهیم ، روشی که شخص از پاهای خود استفاده می‌کند نشان می‌دهد که او به کجا می‌خواهد برود.

 به عبارت دیگر، آنها تعهد فرد را به ترک یا ماندن در گفتگو نشان می دهند. وضعیت پاهای باز یا ضربدری نشده نشان دهنده نگرش باز یا غالب است، در حالی که وضعیت های ضربدری نشان دهنده نگرش های بسته یا عدم اطمینان است.

چهار موقعیت اصلی به حالت ایستاده

1. موضع موازی

وضعیت موازی یک موقعیت فرعی است که در آن پاها صاف هستند و نزدیک به هم. این یک موضع رسمی است که بی طرفی را نشان می دهد و توسط دانش آموزان مدرسه ای اتخاذ می شود که با معلم صحبت می کنند،  اگر می خواهید به افسر فرمانده خود گزارش می دهید یا مقابل قاضی ایستاده اید و منتظر صدور حکم هستید.

پاها وقتی که نزدیک به هم قرار می گیرند، پایه ایستادن را کاهش می دهند و وضعیت را متزلزل تر می کنند. اگر بخواهید کسی را از این وضعیت غافلگیر کنید، به راحتی می‌توانید او  کنار بزنید. افرادی که در مورد موضع خود در موضوعی مطمئن نیستند، ایستادن موازی را اتخاذ می کنند. ایستادن در حالی که پاهای خود را نزدیک به هم قرار داده اند، نشان می دهد که آنها احساس تردید دارند.وقتی پاها از یکدیگر فاصله می گیرند، پایه گسترده تر و محکم تری را ایجاد می کند. عدم تعادل فردی که ایستاده و پاهایش جدا شده بسیار سخت تر است.

2. پاها با فاصله از یکدیگر

ایستادن وقتی پاها از یکدیگر فاصله دارند عمدتاً یک ژست مردانه است، یک وضعیت ثابت و با قاطعیت است. این به شما می‌گوید که یک شخص در موضع خود ایستاده و مورد علاقه کسانی است که می‌خواهند تسلط خود را نشان دهند. این حالت مستلزم آن است که پاهای شما صاف و از هم فاصله داشته باشند تا وزن به طور مساوی بین آنها تقسیم شود.

با مرکز ثقل بالاتر، مردان بیشتر از زنان پاها را از هم فاصله می دهند .  این نوع ایستادن به عنوان یک علامت تسلط توسط مردان استفاده می شود زیرا اندام تناسلی را برجسته کرده و ظاهری مردانه به آنها می بخشد. شرکت‌کنندگان مرد در مسابقات ورزشی را دیده اید وقتی در زمان استراحت کنار یکدیگر می ایستند و فاق خود را تنظیم می‌کنند. این به مردان اجازه می دهد تا مردانگی خود را برجسته تر کرده و با انجام کارهای مشابه به عنوان یک تیم همبستگی خود را نشان دهند.

عبارات «پاهای خود را روی زمین بگذارید» و «روی پای خود بایستید» در رسم باستانی چینی به بستن پاهای زنان اشاره دارد. این رسم بیشتر مختص سلطنت بود و به این معنی بود که زنانی که پاهایشان بسته شده نمی توانستند بدون ایجاد درد روی پای خود بایستند.

اگر احساس شکست می‌کنید و می‌خواهید خلق و خوی خود را تغییر دهید، پاها را از هم جدا کنید، سرتان را بالا نگه داشته و شانه‌هایتان را عقب نگه دارید. با اتخاذ این موقعیت قدرتمند، می توانید احساس برتری داشته باشید.

3. ژست گرفتن، یک پا به جلو،دست به کمر

از قرون وسطی تا اواسط قرن نوزدهم، مردان با موقعیت اجتماعی بالا موضعی را اتخاذ می کردند که به راحتی قسمت تناسلی آنها، یکی از مناطق اروتیک بدن را نشان می داد. آقایان و وزن خود را روی یک پا تحمل می‌کردند و پای دیگر را با قسمت داخلی ران رو به رومی آورند.

مد جدید باعث می‌شد لباس مردانه شلوارهای تنگ با کفش‌های ظریف تغییر کند و به مردان اجازه دهد  میل خود را به خودنمایی و ژست گرفتن و نشان دادن پاها و مردانگی را بالا ببرند. امروزه، افراد مشهور فرش قرمز می‌دانند که چگونه پاهای خود را قرار دهند تا بهترین حالت خود را به نمایش بگذارند.

اشاره پا به جایی که ذهن می خواهد برود

این یک سرنخ ارزشمند برای نیت فوری یک فرد است، زیرا ما پای خود را به سمتی نشانه می‌گیریم که ذهن ما دوست دارد برود و در این موضع به نظر می‌رسد که فرد شروع به راه رفتن می‌کند. در یک موقعیت گروهی، پای خود را به سمت جالب ترین یا جذاب ترین فرد نشانه می گیریم اما زمانی که می خواهیم ترک کنیم، پای خود را به سمت نزدیک ترین خروجی نشانه می گیریم.

4. پاهای ضربدری ایستاده

دفعه بعد که در جلسه ای با مردان و زنان شرکت می کنید، متوجه می شوید که گروهی از مردم چگونه دست ها و پاهای خود ایستاده اند. با دقت بیشتری نگاه کنید،خواهید دید که آنها در فاصله ای بیشتر از فاصله اجتماعی مرسوم از یکدیگر ایستاده اند.

پاها روی یکدیگر

این همان چیزی است که بسیاری از مردم وقتی در میان افرادی قرار می گیرند که آنها را خوب نمی شناسند،انتخاب می کنند. اگر با آن‌ها تعامل داشته باشید، متوجه می‌شوید که یکی یا همه آن‌ها با دیگران در گروه ناآشنا هستند.

در حالی که پاهای باز می توانند تسلط را نشان دهند، پاهای ضربدری نگرش بسته، تسلیم یا تدافعی را به نمایش می گذارد زیرا به طور نمادین هرگونه دسترسی به اندام تناسلی را رد می کنند.

مشکلی داری؟

برای یک زن، وضعیت هایی مانند ایستادن مانند قیچی و تک پا روی هم دو پیام را ارسال می کند: یکی، اینکه او قصد دارد بماند. و دو، این که دسترسی ممنوع است. 

وقتی مردی این کار را انجام می‌دهد، نشانه آن است که می ماند ،مطالعات نشان می دهد که افرادی که اعتماد به نفس ندارند، پاهای خود را روی هم قرار می دهند.

حالا تصور کنید که متوجه گروه دیگری از افراد می‌شوید که با دست‌هایشان باز است و کف دست نمایان ، ظاهری آرام دارند و به یک پا تکیه  و پای دیگر به سمت سایرین قرار داده اند. همه با دستان خود ژست می گیرند و به فضای شخصی یکدیگر وارد و خارج می شوند. بررسی دقیق‌تر نشان می‌دهد که این افراد دوست هستند یا با یکدیگر آشنا . اولین گروه از افراد با دست‌ها و پاهای بسته ممکن است حالت‌های چهره و مکالمه‌ای آرام داشته باشند که آزادانه و راحت به نظر می‌رسد، اما اشخاصی که دست‌ها و پاهای جمع شده دارند به ما می‌گویند که آن‌طور که می‌خواهند به نظر برسند، با یکدیگر آرامش یا اعتماد به نفس ندارند.

این را امتحان کنید: به گروهی بپیوندید که هیچ‌کس را نمی‌شناسید و دست‌ها و پاهایتان را محکم روی هم قرار دهید و حالتی جدی بیگرید. افراد دیگر اعضای گروه دست ها و پاهای خود را روی هم می گذارند و در آن وضعیت می مانند تا زمانی که شما از آنجا بروید. دور شوید و تماشا کنید که چگونه، یک به یک، اعضای گروه یک بار دیگر ژست های باز به خود می گیرند.

روی هم گذاشتن پاها نه تنها احساسات منفی یا تدافعی را آشکار می کند، بلکه باعث می شود فرد ناامن به نظر برسد و  دیگران واکنش مناسبی نشان دهند.

دفاعی یا سرد؟

برخی از افراد ادعا می‌کنند که وقتی دست‌ها یا پاهایشان را روی هم می‌گذارند حالت دفاعی یا احساس ناامنی ندارند، اما این کار را به دلیل سرد بودن انجام می‌دهند. وقتی کسی می‌خواهد دست‌هایش را گرم کند، به‌جای گذاشتن آن‌ها در زیر آرنج‌، دست هایش را به زیر بغل می‌بر. ثانیاً، هنگامی که شخصی احساس سرما می‌کند، ممکن است از نوعی بغل کردن بدن استفاده کرده و زمانی که پاها روی هم قرار می‌گیرند، معمولاً صاف، سفت و محکم و فشرده می‌شوند، برخلاف حالت آرام‌تر پا در حالت دفاعی.

افرادی که معمولاً دست‌ها یا پاهای خود را روی هم می‌گذارند، ترجیح می‌دهند بگویند سرد هستند تا اینکه اعتراف کنند به عصبانیت ،اضطراب و دفاع کنند. دیگران به سادگی می گویند که "راحت" هستند. این احتمالاً درست است،وقتی شخصی احساس دفاع یا ناامنی می کند، دست ها و پاهای روی هم رفته احساس راحتی می کنند زیرا با وضعیت عاطفی او مطابقت دارد.

چگونه از حالت معذب به صمیمی تغییر کنیم؟

وقتی افراد در گروه احساس راحتی بیشتری می‌کنند و با دیگران آشنا می‌شوند، از طریق یک سری حرکات عمل می‌کنند و آنها را از حالت دفاعی ضربدری دست‌ها و پاها به حالت باز آرام می‌کشند. این رویه «باز کردن» ایستاده در همه جا از یک توالی پیروی می کند.

1. دست ها و پاهای ضربدری نشان دهنده عدم اطمینان نسبت به یکدیگر یا دیدگاه طرف مقابل است

2. افزایش باز بودن و پذیرش

با حالت بسته شروع می شود، دست ها و پاها روی هم قرار می گیرند (تصویر 1). همانطور که آنها شروع به احساس راحتی و ایجاد رابطه می کنند، ابتدا پاها از هم جدا می شوند و در حالت موازی قرار می گیرند. در مرحله بعد، دست هایی که در بالای بازو جمع شده است، بیرون می‌آید و گاهی اوقات هنگام صحبت کردن، کف دست به چشم می‌خورد، اما در نهایت به عنوان مانع استفاده نمی‌شود.

 در عوض، ممکن است قسمت بیرونی بازوی دیگر را در یک دست نگه دارد. هر دو بازو در مرحله بعد باز می شوند، و یکی از دست ها اشاره می کند یا ممکن است روی باسن یا در جیب قرار گیرد. در نهایت، یکی از افراد پا را به سمت جلو می‌گیرد که نشان‌دهنده پذیرش فرد دیگر است (تصویر 2).

انداختن پا روی یکدیگر

یک پا به طور منظم روی پای دیگر ضربدری شده ، به طوری که 70 درصد افراد از چپ و راست عبور می کنند. این حالت عادی پای ضربدری است که توسط اکثر فرهنگ های اروپایی و آسیایی استفاده می شود.

وقتی شخصی هر دو پا و دستش را روی هم می‌گذارد، از نظر عاطفی از مکالمه کناره‌گیری می‌کند و تلاش برای قانع‌کردن در این حالت می‌تواند بیهوده باشد.

دست‌ها، پاهای ضربدری شده و نگاه با گوشه چشم نشان می‌دهد که شخص از ارتباطات صمیمانه استقبال نمی‌کند.

در زمینه‌های تجاری، مشاهده کرده‌ایم که افرادی که کوتاه‌تر صحبت می‌کنند، پیشنهادات بیشتری را رد کرده و می‌توانند جزئیات کمتری از آنچه بحث شده را به خاطر بیاورند تا کسانی که با دست‌ها و پاهای خود در حالت باز می‌نشینند.

 پاهای متقاطع

این وضعیت اغلب توسط مردان آمریکایی و به طور فزاینده ای توسط مردان جوان تر در فرهنگ هایی که در معرض سرگرمی ها و رسانه های خبری آمریکایی قرار گرفته اند استفاده می شود. می تواند منعکس کننده نگرش رقابتی یا استدلالی باشد.

جالب است بدانید نازی‌ها در طول جنگ جهانی دوم مراقب چنین شکلی از نشستن بودند چرا که اگر کسی این حالت از نشستن را انتخاب می کرد به وضوح آلمانی نبود یا مدتی را در ایالات متحده گذرانده بود!

مردانی که در این حالت نشسته اند به عنوان افرادی مسلط ، آرام و جوان تر تلقی می شوند. از جنبه منفی، این وضعیت در بخش هایی از خاورمیانه و آسیا به عنوان یک توهین تعبیر می شود، زیرا زیره کفش را نشان می دهد که از نظر فرهنگی با کثیفی مرتبط است.

زنان این مدل از نشستن را کمتر انتخاب می کنند مگر آنکه در جمعی زنانه حضور داشته باشند چرا که این حالت از نشستن به مردان اختصاص دارد و برخی زنان دوست ندارند چندان مردانه به نظر بیایند.

گرفتن مچ پا

این فرد نه تنها نگرش رقابتی دارد، بلکه با استفاده از یک یا هر دو دست به عنوان گیره، پای ضربدری خود را در وضعیت دائمی قفل می کند. این ممکن است نشانه فردی سرسخت و عبوس باشد که هر عقیده ای غیر از نظر خود را رد می کند.

در مطالعات زبان بدن توجه خاصی به مچ پاهای شرکت‌کنندگان شد که نشان داد تعداد افرادی که مچ پاهای خود را نگه می دارند اصرار زیادی برای گفتن دارند.

پرسنل خطوط هوایی در پرواز آموزش دیده اند تا مسافرانی را که مایل به خدمات هستند و از درخواست کردن خجالت می کشند، شناسایی کنند. مسافران مضطرب اینگونه می نشینند. هنگامی که کارکنان کابین به آنها نوشیدنی می دهند، همین افراد تمایل دارند قفل مچ پاهای خود را باز و به سمت لبه صندلی حرکت کنند. با این حال، اگر مچ پاها در حالت قفل باقی بمانند، خدمه از این واقعیت آگاه می شوند که  شخص واقعاً چیزی می خواهد، حتی اگر"نه" بگوید.

خدمه دوباره پرسش خود را مطرح می کند و این بار مسافر با اطمینان تغییر حالتی در نشستن خود داده و درخواست خود را معمولا عنوان می کند.

مطالعات بیشتر روی بیماران در یک جراحی دندان نشان داد که از 150 بیمار مرد مشاهده شده، 128 بیمار بلافاصله هنگامی که روی صندلی دندانپزشکی می‌نشستند مچ پای خود را قفل کردند. این مردان تمایل داشتند که دسته های صندلی را بگیرند یا دست های خود را در اطراف ناحیه کشاله ران به هم فشار دهند.

 از 150 زن مورد بررسی، فقط 90 نفر در ابتدا با مچ پاهای خود را گرفتند و ضربدری نشستند. زنان نیز دست‌های خود را می‌فشارند، اما تمایل دارند آن‌ها را روی شکم قرار دهند.

تحقیقات با مجریان قانون و نهادهای دولتی نشان داد که اکثر افرادی که مورد مصاحبه قرار می‌گیرند در ابتدای مصاحبه مچ پای خود را به دست می گیرند. دلیل این امر به احتمال زیاد بر اساس ترس یا گناه است.

متهمانی که بیرون از دادگاه در انتظار جلسه نشسته‌اند، سه برابر بیشتر از شاکیان برای کنترل احساسات خود، مچ پاها را محکم روی صندلی‌های خود قرار می‌دهند.

تحقیقات نشان داد که اکثر مصاحبه شوندگان در طول مصاحبه مچ پاهای خود را نگه می دارند و این نشان می دهد که فرد مصاحبه شونده احساسات یا نگرش خود را مهار می کند. با استفاده از تکنیک‌های پرسشگری مناسب در طول مذاکره، که در آن یکی از طرفین مچ پاهای خود را نگه داشته، پرسش‌کننده می‌تواند طرف دیگر را وادار کند حرفش را باز و اطلاعات ارزشمندی را فاش کند.

در نهایت بیمارانی که با مچ پاهای ضربدری و دست‌های گره کرده به اتاق عمل هدایت می‌شوند، تمایل دارند خود را با موارد اجتناب‌ناپذیر آشتی ندهند.

در نوع زنانه در حالی که یکی از پاها روی پنجه یا پایه صندلی است و دیگری در حالت عادی ، زانوها در کنار هم قرار می گیرند، دست ها می توانند قیمت ران را گرفتن یا دو دست یکدیگر را بفشارند و روی یک پا قرار بگیرند.

 این حالت تا حدی محصول فیزیولوژی و همچنین از موضوع عملی در پوشش زنان است. نسخه مردانه نشان دهنده اضطراب یا مقدار مشخصی از آرامش باشد. به عنوان نشانه ای از اضطراب، اغلب با مشت های گره کرده که روی زانوها قرار می گیرند یا با دست هایی که بازوهای صندلی را محکم گرفته اندترکیب می شود.

در هم تنیدگی پاها

برخی از حرکات مخصوص مردان و برخی دیگر مخصوص زنان است. بالا آوردن یک پا و قرار دادن آن در ناحیه زانو  تقریباً به طور انحصاری توسط زنان استفاده می شود. این وضعیت ناامنی را برجسته می کند، علیرغم اینکه قسمت بالایی بدن یک زن چقدر راحت به نظر می رسد. اگر می‌خواهید زنی را از وضعیت پاهای در هم تنیده رها کنید، یک رویکرد دوستانه داشته باشید تا او را تشویق به صمیمیت کنید.

استاد تاریخ دانشگاهش از جسیکا خواسته بود جلوی سالن سخنرانی ایستاد و درباره آخرین تکلیف صحبت کرد. از آنجایی که مطمئن نبود از او چه انتظاری می‌رود، در مقابل کلاس 120 دانش‌آموز ایستاده بودند، در حالی که یک پایش را پشت پای خود کشیده بود و به ساق پا فشار می داد.

 اگرچه او به دانش خود در مورد مطالب اطمینان داشت، از صحبت کردن در مقابل چنین گروه بزرگی که بسیاری از آنها را نمی شناخت احساس خجالت و ترس می کرد. وقتی متوجه شد که چگونه ایستاده ، هر دو پا را محکم روی زمین گذاشت و متوجه شد که احساس اطمینان و امنیت بیشتری داشته و می تواند با اقتدار و اطمینان صحبت کند.

مطالعات نشان می دهد افرادی که برای اولین بار در یک گروه ملاقات می کنند معمولاً به حالت ضربدری می ایستند. همانطور که رابطه ایجاد می شود و آنها با یکدیگر راحت تر می شوند، حالت بسته را رها و بدن خود را باز می کنند.

 این روش از یک الگوی قابل پیش بینی پیروی می کند که مستلزم بازکردن پاهاو قرار دادن به حالت موازی است. بازوها و دست ها باز و متحرک می شوند. هنگامی که افراد احساس راحتی و آسودگی می کنند از حالت موازی به حالت باز حرکت می کنند که در آن پاها کمی از هم فاصله می گیرند و رو به طرف مقابل می ایستند.

نشسته با پاهای موازی

پاها و باسن زنان دارای ساختار استخوانی هستند که آنها را قادر می سازد به این شکل بنشینند و سیگنال های زنانه قوی را پخش کنند. این وضعیت نشستن را اکثر مردان نمی توانند به راحتی انجام دهند. از سوی مردها به شدت به این سبک نشستن زنان علاقه دارند و آنها را جذب می کند.

 کلاس های مدلینگ معمولا این وضعیت را به خانم ها آموزش می دهند. 

اثر کفش پاشنه بلند

اکثر خانم ها به طور غریزی می دانند که پوشیدن کفش های پاشنه بلند چه تاثیری بر مردان دارد و حاضرند از مضرات پوشیدن کفش های پاشنه بلند 10 سانتی رنج ببرند. دلیل اینکه مردها،زنان را با کفش‌های پاشنه بلند جذاب‌تر می‌دانند، ریشه در زیست‌شناسی دارد.

کفش‌های پاشنه بلند باعث می‌شود پاها خوش حالت‌تر به نظر برسند و این توهم جذابیت بیشتر را به همراه دارند. مردان متوجه این موضوع نمی شوند و زنان به ندرت ممکن است به آن فکر کنند، اما مرد جذب زنانی می شود که نشانه هایی از افزایش میل جنسی را نشان می دهند. کفش‌های پاشنه بلند همچنین قوس کمر را برجسته ، ماهیچه‌های سرینی را منقبض می‌کنند، لگن را به سمت عقب حرکت داده و پاها را روی پنجه می آرود. همه این ویژگی ها با افزایش میل جنسی و در نتیجه افزایش جذابیت  سازگار است.

کفش‌های پاشنه بلند پاهای زنان را کوچک‌تر نشان می‌دهند، که اگرچه عامل بیولوژیکی جذابیت نیست، اما در بسیاری از فرهنگ‌ها مشترک است.

قرار دادن یک پا در جلو

وقتی به یک مکالمه یا شخصی علاقه مندیم، یک پا را جلو می گذاریم تا فاصله بین خود و آن شخص را کوتاه کنیم. 

 با استفاده از زبان بدن معمولی در دوران نامزدی، زن احتمالاً به این شیوه می ایستد و مرد پاهایش را از هم باز می‌کند و و دست‌هایش را در وضعیتی باز نگه می‌دارد. این تاکتیک تلاش برای بزرگتر به نظر رسیدن ناحیه تناسلی از نظر اندازه درک شده به اشکال مختلف در سراسر قلمرو حیوانات توسط نرهایی که از ماده ها خواستگاری می کنند یافت می شود.

اگر زن او را جذاب نداند ،پاهای خود را به حالت ضربدری و بسته قرار داده و دست های خود را به گونه ای روی سینه جمع می کند که جثه اش کوچک تر نشان داده شود. در این حالت اگر کلامی نیز رد و بدل نشود زبان بدن احساس زن به مرد را لو داده است.

پاهای بی قرار

بی قراری پاها نشانه خوبی از آستانه بی حوصلگی افراد است. پاها می‌گویند قصد فرار دارند و بنابراین مجبور می‌شوند تا زمان راه رفتن یا دویدن فرا رسد. اگر ایستاده اید، ممکن است به طور مکرر به زمین ضربه بزنید تا  بی حوصلگی خود را نشان دهید . اگر با پاهای روی هم نشسته اید، ممکن است پای آویزان را بالا و پایین یا به جلو و عقب بچرخانید.

برای اینکه در بیرون آرام به نظر برسید وقتی همه چیز در از درون وحشت دارید ، از شکم خود نفس بکشید، حالت خود را تنظیم کرده و اجازه دهید پاهایتان ثابت باشند.

خلاصه

پاهای ما به دیگران می گوید که کجا می خواهیم برویم و چه کسانی را دوست داریم یا نداریم. زنان باید در جلسات کاری از روی هم گذاشتن پاهای خود اجتناب کنند، مگر اینکه لباس یا کت و شلوار تجاری بپوشند که دامنی با خط پاچه زیر زانو دارد.

ترجمه و تدوین: اقتصادآنلاین

خبرنگار: مهتاب لطفیان