آشنایی با خواص دانه های روغنی و فواید هر یک از آنها برای بدن
دانههای روغنی، به دانههایی گفته میشود که برای روغن گیری پرورش مییابند.
به گزارش اقتصاد آنلاین، این دانههای به عنوان منبع غنی پروتئین، فیبر و ویتامین شناخته میشوند و این به همین دلیل از روغنهای حیوانی گرانتر هستند. دانههای روغنی خواص زیادی هم دارند و میتوان آنها را به صورت خام و پیش از روغن کشی استفاده کرد. سیاهدانه، شاهدانه، کنجد، تخمهی آفتابگردان، جوانهی گندم و… تعدادی از این دانهها هستند. این دانههای منابع خوب پروتئین و فیبر هستند و میتوان آنها را جایگزین روغنهای حیوانی کرد. در ادامه به بررسی چند دانهی مفید میپردازیم:
دانههای کنجد
این دانههای ریز و قهوهای رنگ مدتی است که جای خود را در سفرهی ایرانیان یافتهاند. دانههای کنجد از دیرباز روی نانهای بربری و سنگک قرار داشتند اما اکنون میتوانید از کنجد بر روی سالاد، خوراک و حتی به عنوان تهدیگ استفاده کنید. دانههای کنجد دارای اسیدهای چرب مفید هستند که باعث کاهش کاسترول بد خون میشوند.
تخم کدو
این دانهها در اکثر مواقع نادیده گرفته میشوند و به دور انداخته میشوند اما به شما پیشنهاد میکنیم که یکبار آنها را تفت دهید و از مزهی فوق العادهی آنها شگفت زده شوید. تخم کدو منبع غنی منیزیم است.
شاهدانه
هنگامی که نام شاهدانه به میان میآید، همه به یاد دوران تحصیل و مدرسه میافتند، آن زمانی که شاهدانه به عنوان یک میان وعدهی مغزی استفاده میشد. این دانههای کوچک منابع پروتئین و امگا سه هستند. بهتر است برای داشتن زندگی سالمتری همین امروز شاهدانه را وارد برنامهی غذایی خود کنید.
تخمه آفتابگردان
تخمهی آفتابگردان بیشتر خوانندگان را یاد مسابقات فوتبال میاندازد. به این معنی که هرگاه مسابقهی مهمی در حال برگزاری باشد بازار تخمه آفتابگردان گرمتر از همیشه است. تخمهی آفتابگردان منبع غنی پروتئین و کلسیم است و استفاده از آن در برنامهی غذایی روزانه میتواند شما را به زندگی سالمتری هدایت کند.
دانههای زیره
زیره یکی از قدیمیترین پیاهان دارویی است و بهترین نوع آن هم در کرمان تولید میشود. دانههای زیره برای درمان اختلالات معده مفید هستند و برای تسکین آنفولانزا هم به کار میروند.
آجیل مغز شده
دانههای روغنی به طور خاص برای تقویت سیستم ایمنی بدن مفید هستند. این دانهها امروزه به شکل روغن هم فرآوری میشوند. دانههای روغنی به طور کلی بخشی از خشکبار و آجیل به حساب میآیند. منظور از خشکبار دستهای از میوههای خشک شده و برخی مغز دانههای هستند که به روشهای مختلفی استفاده میشوند. خشکبار شامل پسته، بادام، فندق، گردو، کشمش، کشمش سبز، برگه زردآلو، برگه آلو، برگه آلوچه، برگه آلبالو، خرما، انجیر خشک و… است. جالب است بدانید که واژهی خشکبار در تقابل با واژهی تره بار به کار میرود. آجیل واژهای است که به نوعی با خشکبار مترادف است. اما آجیل به مخلوطی از خشکبار گفته میشود که بنا بر سلایق گوناگون باهم ترکیب میشوند و نامهای مختلفی را به خود میگیرند.
جالب است بدانید که آجیل از دیرباز جزئی از فرهنگ ایرانیان بوده است و به نوعی نماد فرهنگی کشور ما است. به همین دلیل است که در مهمترین مراسم و جشنهای ایرانی مانند شب یلدا، نوروز و مراسم عقد آجیل وجود دارد. اما بهترین روش نگهداری آجیل چیست؟ با وجود اینکه آجیلها در دستهی خشکبار قرار دارند اما نباید آنها را برای مدت طولانی نگه داشت. بهترین زمان مصرف آجیل یک الی دو هفته است در صورتی که میخواهید آنها را برای مدت طولانیتری نگهداری کنید، لازم است که آنها را در ظروف در بسته بریزید و در فریزر قرار دهید. با استفاده از این روش میتوانید برای حدود یک سال آجیل را نگهداری کنید. بهترین مراکز تهیه آجیل بدون شک خشکبار فروشیها هستند.
دستهی دیگر غذایی که نقش مهمی در سفرهی ایرانیان دارد خشکبار و میوه های خشک است، اگرچه که استفاده از آنها چند سالی است به دلایل گوناگون کمتر شده است، اما همچنان مواد مقوی و ویتامینهای زیادی از این مواد غذایی به افراد میرسد.