از همسرتان پیش فرزندان بدگویی نکنید!

بدگویی از همسر جلوی فرزندان چه آسیب هایی دارد؟ 

به گزارش اقتصاد آنلاین؛  بدگویی از همسر در جلوی فرزندان یکی از رفتار های تخریبی مهم در خانواده ها است. در طی فرایند بدگویی فرزندان مجبور هستند که طرف یکی از والدین خود را بگیرند و دیگری را به اصطلاح بد بدانند. حال این مقاله به بررسی آسیب های وارده بر فرزندان در طی بدگویی والدین از یکدیگر در جلوی آن ها و معرفی راه هایی برای ترک این عادت می پردازد. در صورت نیاز به اطلاعات تکمیلی با مشاوره تلفنی خانواده تماس بگیرید.

خانواده و انسان

خانواده اولین نهادی است که انسان ها در آن رشد می کنند. این نهاد نیز مثل سایر نهاد های اجتماعی دارای هویتی مستقل از اعضا آن و وظایف خاص خود است. با توجه به تعاریف علمی، می توان خانواده را واحدی اجتماعی دانست که با پیوند بین افراد دارای اهداف و منافع مشترک، ساخته می شود. همچنین با ادامه مناسب این پیوند و وجود فرزندان، خانواده می تواند تکمیل و تقویت بشود.

---

هدف اصلی از تشکیل خانواده، ایجاد بستری برای یک رابطه عمیق است؛ البته در اغلب موارد انسان ها این رویا را در سر می پرورانند ولی گاهی در واقعی سازی این رویا به مشکلات جدی بر می خورند. در این حین اهمیت و هویت مستقلی که نهاد خانواده برای خود دارد می تواند سبب حل تضاد ها، اختلافات و مشکلات خانوادگی بشود. همچنین اهمیت نقش خانواده در شکل ‌گیری و تکمیل شخصیت هر انسانی، به خصوص فرزندان، غیر قابل انکار است. اگر بنیاد یک خانواده صمیمی باشد، احتمال موفقیت چند بعدی اعضا آن، به خصوص فرزندان، نیز بالا خواهد بود. همچنین با کاهش صمیمیت و افزایش سردی در بین زوجین، اثات مخرب در فرزندان بیش تر انعکاس می یابد؛ چراکه فرزندان هر دو والد را دوست دارند و زمانی که با سردی و بی احترامی والدین با یکدیگر مواجه می شوند، نه تنها نمی توانند کمکی کنند

بدگویی از همسر نوعی خشونت

پدیده خشونت می تواند اشکال مختلفی داشته باشد؛ یکی از اشکال اصلی و شایع آن، بی احترامی های کلامی در بین افراد و متاسفانه در بین زوجین است.طبق نظر سازمان بهداشت جهانی، خشونت عبارتست از: استفاده عامدانه از نیرو های فیزیکی، اعمال اجباری قدرت، تهدید و یا اقدامات واقعی علیه خود، دیگران و یا جامعه، که در نتیجه آن آسیب، خسارت، مرگ، ناهنجاری و یا محرومیت به بار بیاید.

خشونت کلامی در روابط زناشویی

یکی از مهم ترین روابط پایه ای هر فردی در زندگی، روابط خانوادگی است. روابط زناشویی نیز اولین دسته از این روابط هستند که شالوده زندگی اعضا خانواده وابسته به آن است. حال اگر پایه روابط زناشویی یک خانواده بر اساس خشونت بنا شده باشد، خشونت به همه ابعاد زندگی اعضا خانواده وارد می شود و آن ها را تحت الشعاع قرار می دهد. خشونت کلامی نمونه ای بارز و ابتدایی از انواع خشونت های رایج در روابط زناشویی و رفتار با همسر است. آزار و اذیت فیزیکی تنها یک نمونه از خشونت در روابط بین زوجین است. یکی از انواع خشونت که به ندرت مورد توجه و بررسی قرار می گیرد، خشونت کلامی در بین اعضا خانواده است؛ به خصوص در روابط بین والدین. اقدام به توهین، ایجاد ارعاب، داد کشیدن و...، همگی از مصداق‌ های خشونت علیه همسر هستند. افرادی که مبتلا به اختلالات روانی و انحرافات جنسی، به خصوص از نوع سادیسم باشند، احتمال اینکه در رابطه جنسی با همسر خود از انواع خشونت استفاده کنند، بیش تر است. وجود خشونت کلامی و غیر کلامی، نه تنها زندگی و روابط بین زوجین را تحت الشعاع قرار می دهد بلکه اثرات ناسالم قابل توجه و گوناگونی را بر بچه ها می گذارد.  

مضررات بدگویی از همسر جلوی فرزندان

اگـر رابطـه ى والدیـن صمیمـی باشـد، فرزنـدان نیـز صمیمیت را در فضا خانواده یـاد خواهند گرفت؛ اما اگر رابطـه والدیـن آشـفته باشـد، فرزنـدان نیـز تحت تاثیـر قـرار می گیرند. زمانیکه یکی از والدین از همسـر خـود نـزد فرزنـدان بدگویـی می کند، به امنیت عاطفی و احساس ارامش آن ها در نزد والد دیگر آسیب می زند.

۱-ازبین رفتن احترام والدین برای فرزندان

کودکان احترام و یا بی احترامی را در وهله اول از خانواده می آموزند. پدر برای کودک، الگویی مردان از جنس پشتیبان و مادر برای او الگویی زنانه از جنس ایجاد ارامش است. حال اگر پدیده هایی نظیر بدگویی و توهین در رابطه بین والدین رشد کند، سبب تضعیف جایگاه والدین در نزد فرزندان می شود. همین مسئله خود نیز سبب احساس عدم امنیت و دلسردی فرزند نسبت به والدین می شود و احترام در خانواده را از بین می برد. نکته حائز اهمیت که به آن باید توجه کرد این است که بخش اصلی شخصیت فرزندان، در خانواده شکل می گیرد و پدر و مادر هر دو به عنوان رکن های اصلی یک حانواده، باید همواره جایگاهی ارزشمند را در نزد فرزندان خود داشته باشند تا به عنوان الگو هایی مناسب اثرات سازنده و لازم را در شخصیت فرزندان خود بر جای بگذارند.

۲-نابودی صمیمت فرزند با والد

رابطه‌ صمیمیانه در خانواده نقش اساسی را ایفا می کند؛ بنابراین تمام اعضا خانواده بهتر است همواره برای تقویت صمیمیت تلاش کنند. وجود صمیمیت در بین اعضا خانواده، آنان را از خطرات حفظ می‌ کند؛ چراکه در همچین خانواده ای افراد می‌ توانند به درستی نیاز های خود را مطرح و به اهداف خود برسند. بدگویی یک والد از والد دیگر در جلوی فرزندان باعث می شود که فرزند احساس کند آن صمیمیت بین زوجین وجود ندارد و آن ها یکدیگر را دوست ندارند؛ در نتیجه خود کودک نیز به تدریج احساس عدم دوست داشتن را از والدین خود دریافت می کند و از والدین خود از لحاظ عاطفی دور می شود. در صورتی که رابطه‌ زناشویی والدین صمیمی باشد و آن ها به جای بدگویی از یکدیگر به تحسین دیگری در نزد فرزندان بپردازند، احساس صمیمیت در خانواده بیشتر می شود.

۳-آشفتگی ذهن کودک

زمانیکه یکی از والدین و یا هر دو از یکدیگر در جلوی فرزندان بدگویی می کنند، در واقع ناخواسته فرزندان خود را درگیر مسائلی می کنند که برای آن ها نیست؛ به عبارت دیگر فرزندان به اجبار درگیر روابط زناشویی و دعوای والدین خود می شوند، در حالیکه برای ان آمادگی و وظیفه ای ندارند. چه بسا که این مسائل متناسب با سن آن ها نباشد و بیهوده دچار پریشانی یا آشفتگی ذهنی و عاطفی آن ها بشود. زمانیکه ذهن و عاطفه کودک با مسائلی که مناسب سن او نیست درگیر می شوند، کودک توانایی سازگاری و درک آن مسائل را نخواهد داشت و درنتیجه دچار سردرگمی ذهنی و عاطفی می شود. به همین علت احتمال ابتلا به بیماری هایی نظیر افسردگی در او افزایش می یابد. والدین بهتر است که متناسب با سن فرزندان با آن‌ ها برخورد کنند؛ بنابراین بهتر است که والدین از وارد کردن فرزندان در مسائل و روابط زناشویی خود بپرهیزند و سلامت و آینده آن ها را به خطر نیندازد.

۴-کاهش عزت نفس والدین

بی احترامی در یک رابطه، هر چقدر هم که یک رابطه عاشقانه باشد، سبب آسیب به عزت نفس و اعتماد به نفس طرفین یک رابطه می شود. همسرانی که فرزند دارند باید بدانند که آن ها عشق ها و الگو های اول زندگی فرزندان هستند و در صورت بی احترامی به یکدیگر در حضور فرزندان، چه آشکارا و چه ینهان، سبب تضعیف جایگاه والد دیگری در نزد فرزندان می شوند. همین مسئله سبب ایجاد دوری فرزند از والد مورد نظر شده که در نهایت برای آن والد نیز احساس بی کفایتی و عدم دوست داشتن از طرف فرزند را به ارمغان می آورد. همین مسئله به تدریج سبب احساس عزت نفس پایین و اعتماد به نفس در زن و شوهر، به عنوان پدر و مادر نیز می شود. بنابراین رفتار هایی نظیر توهین، برخورد های فیزیک، بدگویی و...، همگی نه تنها سبب آسیب های شدید به فرزندان، بلکه سبب اسیب های جدی بر خود والدین نیز می شود.

ترک بدگویی از همسر جلوی فرزندان

با توجه به اینکه رفتار های والدین تاثیرات بسیاری بر روی فرزندان می گذارد، بهتر است که والدین سعی کنند الگو های مناسبی برای فرزندان خود باشند. در ادامه به راهکار هایی برای ترک عادت بدگویی از همسر در جلوی فرزندان اشاره شده است تا والدین با استفاده از آن ها بتواننداین رفتار را اصلاح کنند.

۱-گذشت از اشتباهات جزئی

هر انسانی ممکن است اشتباه کند و همیشه بی عیب و ایراد نباشد. بنابراین بهتر است با توجه به این نکته حائز اهمیت، از اشتباهات جزئی و قابل چشم پوشی، گذشت کرد و فرصت جبران را به طرف مقابل داد. این گذشت و چشم پوشی به خصوص در روابط زناشویی لازم است. نکته بسیار مهم بعدی این است که زمانیکه یکی از والدین از اشتباه دیگری گذشت می کند، نباید پنهانی و در حضور کودکان آن مسئله را بازگو کرد؛ چراکه کودکان دچار بدبینی مستمری نسبت به والد دیگر می شوند. بنابراین بهتر است که افراد از اشتباهات و نقاط ضعف جزئی همسر خود گذشت کنند. باید دانست که عدم گذشت در بین اعضا خانواده ممکن است تنها در بین والدین نباشد و کودکان نیز نسبت به اشتباهات جزئی سایر اعضا خانواده گذشتی از خود نشان نمی دهند و در آینده ممکن است بر روی روابط خود آنان نیز تاثیر منفی بگذارد.

۲-صحبت از اختلافات در خفا

اختلاف نظر طبیعی در بین همسران امری طبیعی است اما طرفین رابطه برای حل درست و سازنده این اختلاف نظر، بهتر است به صورت محترمانه و منطقی با یکدیگر صحبت کرده و دلایل خود را برای یکدیگر تبیین کنند. باید به یاد داشت که مشورت و یا گرفتن پیشنهاد از سوی فرزندان امری بسیار سازنده برای آن ها و خانواده است ولی هر مسئله ای و یا هر مشکلی را نباید با آن ها در میان گذاشت. بهتر است به جای آنکه والدین از یکدیگر در نزد فرزندان شکایت و بدگویی کنند، همان صحبت ها و به اصطلاح درد و دل ها را با شریک زندگی خود، یعنی همسرشان، در میان بگذارند؛ البته به شکلی درست و منطقی.

۳-ترک بدبینی و سوءظن

به دلایل مختلفی از جمله عدم آگاهی کافی، بدبینی و...، ممکن است که بدبینی و عدم اعتماد در بین روابط زناشویی، ریشه بدواند. بهتر است که هر کدام از والدین بدبینی خود را کنار گذاته و به شریک زندگی خود به عنوان انتخاب خودشان اعتماد کنند؛ در غیر اینصورت ممکن است که این عدم اعتماد در کنار بدگویی از والد دیگر به فرزندان نیز منتقل گردد. بهتر است به یاد داشت که محیط خانوادگی باید برای همه اعضا، بویزه فرزندان، امنیت و آرامش به ارمغان بیاورد و متاسفانه زمانیکه افراد به همسران خود سوءظن پیدا می کنند، اگر به درستی ان را برطرف نکنند، با بدگویی در جلوی فرزندان این احساس بدبینی و عدم اطمینان را به آن ها نیز منتقل می کنند.

۴- تحسین همسر

باید به یاد داشت که جایگاه همسر یکی از مهم ترین جایگاه های عاطفی و اجتماعی در زندگی افراد است. در واقع امروزه اغلب افراد خود در انتخاب این جایگاه نقش دارند؛ بنابراین بهتر است که خود نیز به این جایگاه ارزش داده و آن را حفظ کنند، به خصوص در میان فرزندان. بهتر است که در نبود والد دیگرف والد حاضر از ویزگی های مثبت او قدردانی کرده و آن ها را تحسین کند. همچنین با محبت به همسر و تحسین او در مقابل فرزندان جایگاه آن والد را در نزد فرزندان تقویت کرده و مستحکم تر سازند. گرایش به تحسین ویزگی های مثبت در جلوی فرزندان، از بدگویی نسبت به والد دیگر در نزد ان ها تا حد زیادی جلوگیری می کند. تحسین واقعی و منطقی در اقزایش سطح روابط بین فردی اعضا خانواده نقش پررنگی را ایفا می کند و سبب تقویت بنیاد خانواده به عنوان یک گروه می شود.

۵- تفاوت ها

یک جمله به ظاهر کلیشه ای اما بسیار واقعی و عمیق وجود دارد و آن این است که همه آدم ها با هم تفاوت دارند. در واقع همین تفاوت ها سبب ممتاز و خاص بودن افراد می شود. دز زندگی زناشویی نیز نمی توان و نباید انتظار داشت که هر دو نفر یکسان باشند. بلکه باید قبول کرد که افراد در کنار شباهت هایی که با دیگران دارند، تفاوت هایی نیز با ان ها دارند. این تفاوت ها تا آن جا که به زندگی لطمه نزنند، طبیعی هستند و بهتر است بپذیرند که تغییر همسر بعد از ازدواج ممکن نیست و تفاوت های یکدیگر را قبول کنند. متاسفانه گاهی یکی از والدین و یا هر دو این تفاوت ها را با بدگویی در جلوی فرزندان خود تبدیل به ویژگی های نامناسب و غیر قابل قبول می کنند که در نهایت سب بدبینی فرزندان به والد دیگر می شود. بهتر است که به یاد داشت که بین تفاوت با اختلال و یا رفتار نادرست مرزی باریک قرار دارد؛ بنابراین بهتر است که والدین با در نظر گرفتن این مرز از بد جلوه دادن و بدگویی والد دیگر در نزد فرزندان، بپرهیزند.

۶- سکوت هنگام عصبانیت

بزرگترین اشتباه در موقع عصبانیت از همسر، شروع به پرخاشگری و بدگویی از او در نزد فرزندان است. احتمال دارد مواقعی رخ دهد که افراد از همسرانشان عصبانی و یا ناراحت شده باشند ولی باید سع کنند که این خشم را به درستی مدیریت و با خود همسر در موقعیت مناسب در میان بگذارند. متاسفانه در بسیاری ازموارد همسران برای آرام کردن خود به بدگویی از همسر در جلوی فرزندن روی می آورند و ان ها را درگیر قضاوت والد دیگر می کنند. ب

در واقع والدین با استفاده از درد و دل با فرزندان خود، سعی در تشکیل یک تیم در مقابل همسر خود دارند که البته از آسیب های اساسی که بر فرزندان خود وارد می کنند، غافلند. بهتر است در هنگام عصبانیت از همسر، به جای بیان مسئله با فرزندان از مراجع دیگری نظیر متخصصین استفاده کرد و یا با خود همسر در یک موقعیت مناسب صحبت کرد.

۷-توجه به الگو سازی برای فرزندان

محتاط بودن در هنگام صحبت با بچه ها ضروری است؛ چراکه والدین، الگو فرزندان هستند و حرف آن ها، بار معنایی بسیار موثری بر شخصیت فرزندان می گذارد. بنابراین والدین باید در انتخاب واژگان خود در حین صحبت با فرزندان خود دقت کنند؛ البته این به این معنی نیست که نباید با آن ها درباره مسائل مختلف صحبت شود، بلکه به این معنی است که باید شرایط و آمادگی آن ها را سنجید. والدین تنها باید سعی کنند الگویی مناسب برای فرزندان خود باشند و بدگویی جزو عادات یک الگوی مناسب نیست.