عشق در نوجوانی ماندگار است؟
عشق دوران نوجوانی با چالش های زیادی همراه است و به دلیل پایین بودن سن می تواند گذران و موقتی باشد. اما امکان اینکه عشق واقعی باشد نیز وجود دارد. واقعی یا گذرا بودن عشق سنین نوجوانی به روحیات فرد و اهداف آینده او نیز وابسته است. در این مقاله عشق واقعی در سنین نوجوانی را مورد بررسی قرار داده ایم.
به گزارش اقتصاد آنلاین؛ بحث و نظرات پیرامون عشق واقعی دوران نوجوانی بسیار داغ است. بسیاری از بزرگسالان عشق نوجوانی را محکوم می کنند و باور دارند که این عشق‌ها با گذر زمان کمرنگ شده و از بین می روند. با این وجود، این باور کاملا معتبر نیست. میانگین سن ازدواج نسبت به نسل های گذشته افزایش یافته است، اما این بدان معنی نیست که عشق نوجوانی واقعی نیست و دوام نمی آورد. با این وجود، به این سادگی ها هم نیست.
در برخی موارد و نه همه موارد، عشق نوجوانی واقعی است. تعیین این که آیا این عشق دوام می آورد یا نه، فقط به طرفین رابطه بستگی دارد و این که آن ها تمایل دارند این عشق به یک عشق واقعی تبدیل شود یا خیر.
اولین رابطه ای که نوجوانان تجربه می کنند با عنوان کراش شناخته می شود. باور بر این است که این نوع رابطه با هوس و شهوت همراه است. جذب طرف مقابل کاملا بر اساس جذابیت فیزیکی است. در رابطه هیجان و انرژی وجود دارد. احساسات سطحی هستند و عمیق نمی شوند. این رابطه صرفا بر مبنای احساسات است.
در این زمینه بخوانید؛
خیلی راحت از نوع سوالات خواستگارتان او را بشناسید
چجوری میشه به عشق یک طرفه پایان داد؟
این ابراز علاقه ها را جدی نگیرید واقعی نیستند!
شهوت واکنشی است که نوجوانان آن را تجربه می کنند، اما این عشق نیست. بسیاری از نوجوانان و حتی بزرگسالان این دو را با هم اشتباه می گیرند. شهوت فقط بر اساس جاذبه فیزیکی است، در حالی که عشق عمیق تر است و شامل توجه به شخص مقابل می شود. این احتمال وجود دارد که رابطه بر اساس شهوت ایجاد شود، اما عشق واقعی از این مرحله عبور می کند. عشق واقعی بر اساس احساسات نیست، بلکه تعهد و تصمیم گیری در آن دخیل است.
عشق در سنین نوجوانی
در سنین نوجوانی دو روش مختلف برای ابراز عشق وجود دارد. روش اول این که شما می خواهید شریک زندگی خود را بیابید. اگر این طرز فکر شما باشد، در انتخاب افرادی که با آن ها قرار می گذارید با دقت عمل می کنید زیرا به دنبال شخص خاصی می گردید.
در روش دوم شما قرار می‌گذارید زیرا می‌خواهید اوقات خوشی را سپری کنید و صرفا معاشرت داشته باشید. لزوما به دنبال تعهد نیستید.
طرز فکر شما نقش بسیار مهمی را در تعیین واقعی بودن عشق و تداوم آن ایفا می کند. اگر صرفا به دنبال خوش گذرانی و معاشرت هستید، به احتمال زیاد وقتی دعواها و چالش ها شروع شوند رابطه نیز به پایان خواهد رسید. با این وجود، اگر به دنبال شریک زندگی خود می گردید می توانید احساسات خود را به یک عشق واقعی تبدیل کنید.
عشق واقعی به سطح معینی از بلوغ نیاز دارد. جذب کسی شدن آسان است. قرار گذاشتن با یک فرد و دوست داشتن او نیز آسان است. این می تواند منجر به عشق شود، اما عشق واقعی وقتی حاصل می‌شود با گذر زمان و در شرایط سخت نیز به همدیگر متعهد باشید.
وقتی واقعا عاشق باشید، نمی توانید بیش از حد مطالبه گر یا حسود باشید، همچنین نمی توانید با سخت شدن اوضاع کنار بکشید. با کمی تلاش و البته عشق فراوان می توانید رابطه‌ای بسازید که تا آخر عمر ماندگار است.
آیا عشق سنین نوجوانی دوام می‌آورد؟
پاسخ به این سوال در عین سادگی، پیچیده است. عشق نوجوانی نیز می تواند ماندگار باشد، کافی است از دوستان دبیرستانی سوال کنید که سال ها بعد با هم ازدواج کرده و خوشبخت هستند. این موضوع درست است که هر رابطه عاشقانه‌ای سختی‌های خاص خود را دارد، عشق سنین نوجوانی نیز چالش های خاصی دارد که معمولا در روابط سنین بالاتر دیده نمی شود.
باید خود را بشناسید
یکی از بزرگ ترین چالش های عشق سنین نوجوانی این است که نوجوانان در حال شناسایی خود و هویتشان هستند. وقتی به خوبی خود را نمی‌شناسید، ایجاد یک رابطه سالم دشوار خواهد بود.
اگر نوجوانان در طی این فرآیند کشف خود درگیر یک رابطه جدی شوند، ممکن است در نهایت متوجه شوند که طرف مقابل کسی نیست که می خواهند و این رابطه برایشان مناسب نیست. یا اگر تمایلی به اعتراف به این حقیقت نداشته باشند، ممکن است به شخصی تبدیل شوند که واقعا نیستند تا شریک خود را راضی نگه دارند. همین امر منجر به ایجاد مشکلاتی در رابطه خواهد شد.
برای تداوم عشق نوجوانی، نوجوانان باید در ابتدای رابطه از بلوغ بالایی برخوردار باشند، یا اینکه مایل باشند با هم به خودشناسی برسند. این بدان معنی است که دو طرف همدیگر را در مسیر خودشناسی حمایت کنند. وقتی هر دو فرد متعهد به رشد در درون رابطه باشند، می توانند هویت خود را بدون نیاز به پایان دادن به رابطه کشف کنند. این مسیر موجب می شود که آن ها به یکدیگر نزدیک تر شوند.
افراد بزرگسال معمولا در هنگام شروع رابطه در وضعیت باثبات تری قرار دارند. وقتی نوجوانان رابطه خود را شروع می کنند، زمان سختی با چالش های زیاد پیش رو دارند. نوجوانان باید تصمیم بگیرند که آیا می خواهند رابطه خود را با رفتن به دانشگاه و دنبال کردن اهداف شخصی نیز ادامه دهند یا قطع رابطه خواهند کرد.
همچنین ممکن است برنامه های مشترکی را در کار و تحصیل با هم انجام دهند. این ها گزینه های پیش روی یک نوجوان است. فارغ التحصیلی برای هر دانش آموز دبیرستانی زمان دشواری است. درگیر شدن در یک رابطه می تواند این شرایط را دشوارتر کند. بسیاری از روابط در سنین نوجوانی در همین مرحله به پایان می رسند زیرا آن ها وارد مرحله جدیدی از زندگی خود می‌شوند و منتظر هستند آینده خود را ببینند.
اگر عشق واقعی نبود، چطور؟
دلایل مختلفی برای موقتی بودن عشق در سنین نوجوانی وجود دارد؛ که دقیقا مشابه با هر رابطه دیگری است. روابط نوجوانان ممکن است به این دلیل به پایان رسند که هر دو طرف متوجه شوند علایق متفاوتی دارند، باید به دانشگاه بروند و از هم جدا شوند، یا شرایط به اندازه‌ای دشوار است که حاضر به با هم بودن نیستند. دلیل هرچه که باشد، به این معنی نیست که احساسات یا عشق واقعی نبوده است.
جدایی دشوار است و نوجوانان حساس اغلب نسبت به بزرگسالان سخت تر با جدایی کنار می آیند. نوجوانان ممکن است با پایان یافتن یک رابطه احساسات شدیدی را تجربه کنند. اگر پس از جدایی، اندوه شدید یا احساسات دیگری را تجربه می کنید، صحبت با یک درمانگر حرفه ای می‌تواند به شما کمک کند.
نقش والدین نوجوانان
عشق در سنین نوجوانی را نادیده نگیرید. احساسات نوجوانان به اندازه‌ی احساسات بزرگسالان واقعی است. اگر آن‌ها را نادیده بگیرید، ممکن است تمایل فرزندتان برای رابطه تقویت شوید. آن ها احساس خواهند کرد که شما احساسات آن ها را درک نمی کنید و همین امر موجب می شود تا فاصله‌ای بین فرزند و والدین ایجاد شود.
به عنوان والدین، شما دوست دارید فرزندتان با خیال راحت در مورد تمام زمینه های زندگی خود از جمله عشق و روابط با شما صحبت کند و در صورت نیاز او را راهنمایی کنید. وقتی به فرزند خود می گویید که عشق در سنین نوجوانی واقعی نیست یا این که تداوم نخواهد داشت، ممکن است توانایی خود در مشورت دادن را از دست دهید. این موضوع باعث می شود که دیگر او برای مشورت یا سوال به شما رجوع نکند.
ناگفته نماند که اگر نشانه هایی از یک رابطه ناسالم را مشاهده کردید باید مداخله کنید. طبیعی است که نوجوانان به این نشانه ها دقت نکنند، اما شما باید مراقبت حسادت شدید، گوشه گیری، تغییرات رفتاری، فاصله سنی زیاد و مشاجره های مکرر باشید. این ها نشانه های یک رابطه ناسالم هستند.
برای افراد در تمام سنین تشخیص چنین نشانه هایی دشوار است. به عنوان والدین، این وظیفه شماست که به فرزندتان در چنین شرایطی کمک کنید.
نکاتی برای نوجوانان در مورد عشق واقعی
روابط همیشه دشوار هستند. اگر صرفا برای خوش گذرانی با دیگران قرار می گذارید احتمالا رابطه جدی نخواهد شد. اما اگر در مورد طرف مقابل جدی هستید و می‌خواهید رابطه خود را به یک عشق واقعی و ماندگار تبدیل کنید، باید چند نکته را به خاطر بسپارید.
قبل از هرچیز مطمئن شوید که این احساس متقابل است. این امکان وجود دارد که شما در مورد یک رابطه جدی باشید، اما قبل از هرچیز باید اطمینان حاصل کنید که طرف مقابل نیز همین احساس را به شما دارد. جاذبه فیزیکی را با عشق واقعی اشتباه نگیرید. عشق چیزی فراتر و عمیق‌تر از جاذبه فیزیکی است.
تمام دوستی های خود را فدای یک رابطه نکنید. وقتی روابط تازه ایجاد می کنید، تمایل دارید تمام وقت خود را با آن یک نفر سپری کنید. به یاد داشته باشید که دوستان دیگری نیز داشته باشید. همچنین، وقت گذراندن با خانواده و شرکت در فعالیت هایی که از انجام آن ها لذت می بردید را فراموش نکنید در مورد آینده با یکدیگر صحبت کنید. آیا هر دو احساس مشابه‌ای دارید؟ بعد از فارغ التحصیلی چه اتفاقی خواهد افتاد؟
درک روابط نوجوانان
وقتی صحبت از عشق در سنین نوجوانی می شود، روش‌های مختلفی برای درک روابط وجود دارد. در وهله اول باید خود را به خوبی بشناسید و اگر می‌خواهید روابط سالمی ایجاد کنید باید خود را دوست داشته باشید.
اگر در یک رابطه طولانی مدت هستید که از دوران جوانی شروع شده است، به احتمال زیاد مجموعه‌ای از مشکلات منحصر به فرد را تجربه خواهید کرد. اگر در چنین زمینه‌هایی مشکل دارید بهتر است قبل از شروع رابطه به یک درمانگر مراجعه کنید. درمانگر به شما کمک خواهد کرد تا خود را بهتر بشناسید و هویت خود را بپذیرید.
