۱۲ حرفی که روی توپ طلا نقش خواهد بست!
لحظه کلیدی زمانی بود که کریستیانو رفت، و او رهبری را به‌دست گرفت.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ورزش سه، کارلو آنچلوتی، سرمربی رئال مادرید در کنفرانس مطبوعاتی پس از بازی لیگ قهرمانان اروپا در استمفوردبریج گفت: "کریم(مثل قالی کرمان) هر روز بهتر می‌شود، شخصیت بزرگی دارد و روزانه توان رهبری را بیش از پیش نشان می‌دهد. او از اهمیت و جایگاه خود در تیم ما آگاه است."
در آن روز آنچلوتی به‌راحتی می‌توانست از ستاره‌های متعدد دیگر تیمش صحبت کند، از هسته مهم خط میانی لوکا مودریچ و تونی کروس، که حالا در ۵ قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۲ حضور داشتند یا وینیسیوس جونیور برزیلی ۲۱ ساله بسیار هیجان‌انگیز که در این فصل تفاوت سازنده و حیاتی در تیم ایجاد کرد، گل پیروزی در فینال امسال مقابل لیورپول صحه‌ای بر نمایش خوب او در این فصل بود.
با این حال، در آن شب آنچلوتی از بازیکنی تمجید کرد که تقریباً مجبور شد پس از هر بازی در این فصل به ستایش از او بپردازد. تنها یک هفته پیش از این دیدار بود؛ پس از یک نمایش ویرانگر تعیین کننده، او را جادویی و سحر امیز توصیف کرد. باز هم یک «هت‌تریک» تماشایی در ۲۵ دقیقه مقابل چلسی در مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان.
در دور قبل از آن غول‌های اسپانیایی در آستانه حذف مقابل بهترین تیم فرانسه، پاری‌سن ژرمن بودند. نتیجه ۲-۰ بود و تنها ۳۰ دقیقه وقت باقی مانده بود. در یک فرصت او «جانلوئیجی دوناروما» را در محوطه جریمه تحت فشار قرار داد. مالکیت توپ را در دست گرفت و تور به لرزه در آمد، ۲-۱. سپس، عملاً مستقیماً بعد از شروع بازی، پاریس، مهمان محاصره شده و تسلیم، هت‌تریک خیره کننده او را پذیرفت. چاره‌ای نداشت. گردن ستارگان پاریس شامل امباپه، مسی و نیمار کج بود. سرها پایین افتاده بود. سه‌گانه گل متوالی لیگ قهرمانان اروپا مقابل پاریسی‌ها و مدافع عنوان قهرمانی اروپا، چلسی تنها در ۷۵ دقیقه کامل شد.
مانند شکارچیانِ قابل دنیای وحش، بوی خون را در قلمرو خود احساس می‌کند. فرصت طلبی قابل. بدون معطلی یورش می‌برد. و بلعیدن هیچ شانسی را از، هرچند کوچک نادیده نمی‌گیرد.
اشتباه دوناروما منعکس‌کننده اشتباه ادوارد مندی، دروازه‌بان چلسی برای سومین گل در استمفوردبریج بود. مرد سنگالی، تحت فشار مرتکب اشتباه شد. بعید است، لوریس کاریوس، دروازه‌بان بیچاره لیورپول، به‌خاطر اشتباهات فاحش و پررنگش در فینال لیگ قهرمانان ۲۰۱۸ فراموش شود، با این حال کمتر کسی به یاد می‌آورد دویدن این مهاجم استثنایی باعث اشتباه فراموش نشدنی دروازه‌بان شد.
این چیزی است که در مورد این مهاجم فرانسوی وجود دارد، کریم مصطفی بنزما. مهاجمی است و در عین حال بازی همه جانبه‌اش به‌خوبی خوبان است. همه کادرهای مثبت رزومه را علامت می‌زند. تمامی فصل ۲۲-۲۱ داستان همین بود. در هر بازی مهم به چشم دیدیم. دو گل خیره‌کننده‌اش در غرب لندن. قادر به استفاده از هر دو پا و قدرتمند در هوا. و هنگامی‌که روی شانه‌های آخرین مدافع بازی می‌کند، بهترین است. همیشه استاد پیدا کردن و ایجاد فضایی بوده که بتواند به بهترین شکل ممکن از آن بهره برداری کند. درد به مدافعین و تیم رقیب تزریق می‌کند. کسی که در طول دوران درخشان حرفه‌ایِ او و بالاتر رفتن سن، این ویژگی دائماً تکامل یافته است.
اکنون در سن ۳۴ سالگی و در آستانه تصاحب توپ طلا برای نخستین بار، دوران حرفه‌ای بنزما را می‌توان به سه مرحله بسیار مشخص تقسیم کرد.
یک: دوران ظهور او به‌عنوان یک کودک شگفت انگیز نوجوان در لیون. جایی که در ۱۷ سالگی همه چیز اغاز شد و تقریباً بلافاصله خود را به‌عنوان یک ستاره تثبیت کرد. اعتماد به‌نفس و انگیزه او زمانی آشکار شد که به هم‌تیمی‌هایش که در جریان تلاش برای کسب هفت عنوان قهرمانی متوالی لیگ یک بودند، گفت: "نخندید، من اینجا هستم تا جای شما را بگیرم."
دو: مرحله دوم، ۹ سال اولیه حضور او در رئال مادرید است. در درجه اول به‌عنوان «به‌نما» و جلوه گرِ ساز کریستیانو رونالدو نقش گرفت. کسی که ویژگی‌های خوب و خاص کریستیانو را بیش از پیش نمایان می‌کرد. هر دو بازیکن در تابستان ۲۰۰۹ به پایتخت اسپانیا آمدند و اعضای کلیدی یک واحد هجومی ترسناک و بسیار خوفناک را تشکیل دادند. چهار تاج قهرمانی لیگ قهرمانان نتیجه آن بود. روی کاغذ، بنزما در مرکز سه‌گانه خط حمله قرار داشت. رونالدو در سمت چپ او و (معمولا) گرت بیل در سمت راست.
در واقع، ستون‌های مادرید برای رونالدو و کسب و کار او بنا شد. نتیجه حاصله، بی‌شک موفقیت آمیز بود. وظیفه بنزما ایجاد فضا، مشغول ساختن مدافعان و ارسال متناوب پاس گل برای هم‌تیمی نابغه و یگانه‌اش بود. البته آن‌قدر خوب بود که طی ۹ فصل ۱۹۲ گل وارد دروازه حریفان کند، اما همیشه یک چیز مشخص بود که سرچشمه، دینامیک، نیروی محرک و پویایی تیم کجاست؛ کریستیانو رونالدو. دیوی بود. شیری وحشی و غیرقابل کنترل. سلطان بلامنازع جنگل. تاریخ نویس زمانه خود. انقلابی بود.
سه: زمان انتقال نه‌چندان محترمانه رونالدو به یوونتوس در سال ۲۰۱۸ رسید. غیرقابل باور بود، در آن زمان رکورد گلزنی رئال مادرید را با ۴۵۰ گل در ۴۳۵ بازی باشگاهی فرو ریخته بود. دیگر موقعیت او نیز تغییر کرده بود؛ با بالا رفتن سن بیشتر در مرکز محوطه جریمه حرکت می‌کرد، در کنار بنزما بالطبع گل‌های سلطان دروازه‌ها کاهش یافته بود.
بنزما در فصل ۱۸-۲۰۱۷ تنها ۵ گل در لالیگا به ثمر رساند که بدترین رکورد او از زمان ورود به اسپانیا بود. با این حال بلندپایگان در لوس بلانکوس شک نداشتند بنزما می‌تواند جای خالی رونالدو را پر کند. سران سلسله رئال مادرید در گذشته اشتباهات بسیاری مرتکب شده بودند. اما نه این بار.
متعاقب تصمیم بزرگان، به شکل غیرقابل باوری چشمگیرترین دوران حرفه‌ای فوتبال کریم بنزما آغاز شد.
آیتور کارانکا - سرمربی جدید گرانادا که بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ دستیار ژوزه مورینیو در رئال بود، در اوایل سال جاری در مصاحبه‌ای باMirror Football گفت:
«شاید تشعشع چهره و حالات او، انعکاس رفتار و فیزیک بدن، زمانی که او را نمی‌شناسید شما را فریب دهد، اما مطمئن بودم کریم جایگزین کریستیانو خواهد شد و رهبری تیم را در دست خواهد گرفت»
تعداد گل‌های بنزما همیشه نسبتاً چشمگیر بوده است، اما او تنها یک بار تا زمانی‌که در کنار رونالدو بازی می‌کرد از ۳۰ گل در یک فصل فراتر رفت. از تابستان ۲۰۱۸، تعداد گل‌های او در فصول مختلف ۳۰، ۲۷ و ۳۰ بوده است و در این فصل از مرز ۴۰ گل عبور کرد.
اولین تلاش بنزما برای رسیدن به نقطه عطف و رسیدن به ۴۰ گل جادویی در یک فصل، در سفر لالیگا به اوساسونا در اواسط آوریل رخ داد. رئال مادرید در پامپلونا به دو ضربه پنالتی دست یافت. بنزما دو بار پشت توپ قرار گرفت. هر دو بار، سرجیو هررا دروازه‌بان اوساسونا منجی تیم خود شد. این اولین باری در تاریخ بود که یک بازیکن مادریدی در یک بازی لالیگا، دو پنالتی را از دست می‌داد، و اولین بار بود که از سال ۲۰۰۵ بازیکنی چنین جرمی را در اسپانیا مرتکب می‌شد.
دقیقا هفته بعد، تیم آنچلوتی برای دیدار اول نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا به منچستر رفت. شهری که این روزها آبی آسمان در زیر پای مردمان آن پهن شده است و از سرخی شیاطین خون آشام خبری نیست.
رئال با پذیرش دو گل، روی سیم باریکی راه می‌رفت. ناگهان بنزما ازهیچ، همه چیز ساخت. در حالی‌که تعادلی نداشت، یک سانتر را با پای چپِ ضعیف‌ترش به گوشه دروازه هدایت کرد. شکل و شمایل بنزما از سر و روی آن می‌ریخت. تیپ و ریخت کریم بود.
سیتیِ فوق العاده، برتری دو گله خود را به‌دست اورد. تیم میهمان پنالتی دیرهنگام را به‌دست آورد. کمتر از یک هفته پس از ناکامی در ضربات پنالتی، باردیگر این بنزما بود که پا به عرصه گذاشت و مسئولیت را به‌عهده گرفت. هیچکس جرات اعتراض نداشت، حتی کارلو آنچلوتی. پشت توپ قرار گرفت و در آن شرایط، در برابر ادرسون غول پیکر با جرات کامل به شیوه «پاننکا» پنالتی را به تور چسباند. چهل و یکمین گل فصل. برای نخستین بار. یادم می‌آید با آنکه حتی حق رئال نبود؛ بعد از این پنالتی به دوستم گفتم:
«آفتاب پس ابر نمی‌ماند، مگر آنکه مُرده باشد»
در ان شب بنزما نه‌تنها رسما به تمام فوتبال‌دوستان جهان ثابت کرد که از زیر سایه “سی آر 7” خارج شده است بلکه بی محابا ادعای پیغمبری هم دارد. او با کتابچه پر بار تاریخی خود وارد صحنه شد و برگ برگ آن را بر صورت دوست و دشمن کوبید. کریم، مهربان مادرینیستا، و نامهربان با رقبا، توپ طلای خود را می‌خواهد.
مادرید و بنزما و بقیه، سیتی را در ۲ دقیقه پایانی دیدار دوم دستگیر کردند و به زندان وقت اضافه کشاندند. سپس جلاد مادرید با گل خود با بی رحمی سر همه را از تن جدا کرد.
مادرید، در فینال لیگ قهرمانان بلایی سر لیورپول آورد که پیش از آن در راه صعب‌العبور قهرمانی برابر پی‌اس‌جی، چلسی و سیتی انجام داده بود. دفاع جانانه، به‌همراه گل‌های زهر دار بنزما، مادرید را به مقصد پاریس رساند. ذره‌ای شک نکنید.
آمار و ارقام فینال گویای همه چیز است. فقط اینبار منجی کس دیگری بود. در فینال ۲۰۲۲، کورتوا دروازه‌بان بلژیکی مادرید در یکی از بهترین بازی‌های عمر خود با تصاحب عنوان بهترین بازیکن میدان به داد کریم رسید. ملاک کلیدی رای دهندگان و مسئولین «بالون‌دور» کسب مدال لیگ قهرمانان است. شانسی برای لواندوفسکی و صلاح و دوستداران آن‌ها وجود ندارد. کورتوا نمایش به‌یاد ماندنی داشت. به گفته خود، بعد از دیدار فینال برابر لیورپول، نه‌تنها خیره سری و کم لطفی انگلیسی‌ها و رسانه‌های آن کشور را به خود ثابت کرد و میخ خود را کوبید، بلکه دلیل مهمی شد تا کریم بنزما به‌زودی به آرزوی دیرینه خود دست یابد؛ تصاحب توپ طلای اروپا.
خاطرم هست، بلافاصله پس از بازی اول با سیتی در لیگ قهرمانان، بنزما در مصاحبه خود با تلویزیون اسپانیا گفت: "اگر مسئولیت زدن پنالتی را نپذیرید، هرگز آن را نیز از دست نخواهید داد. این اعتماد به‌نفس است، نه چیزی بیشتر. همه چیز به روح و روان و قدرت ذهنی باز می‌گردد.»
اگر نقل قولی یا جمله‌ای برای خلاصه کردن موفقیت‌های بنزما و آنچلوتی و رئال مادرید در این فصل وجود داشته باشد، همین است. بازیکن و مربی و تیمی که همیشه در بزرگترین لحظات قیام می‌کنند و آنچه را که باید، نمایش می‌دهند و به هر شکل، به هر صورت از غیرممکن، ممکن می‌سازند.
چهاردهمین عنوان قهرمانی اروپا نقد شده است و توپ طلا، الساعه در دستان کریم بنزما خواهد بود. خوشا به‌حال طرفداران وفادار رئال مادرید و دوستداران کریم بنزما.
