این یک بار را کوتاه نیایید؛ لطفا!

به گزارش اقتصاد آنلاین؛ چند هفته قبل که خبر اردوی تدارکاتی تیم ملی فوتبال کشورمان در کانادا منتشر شد، موج امیدوار کننده‌ای‌ در فوتبال ایران به راه افتاد. این اردو از چند جهت یک اتفاق خوب تلقی می‌شد؛ مهمترین آن پیدا شدن یک حریف تدارکاتی پس از ماه ‌ها بلاتکلیفی بود که البته آن تیم هم یک شبیه ساز بسیار خوب از یکی از مهمترین رقبای تیم ملی در جام جهانی یعنی آمریکا بود. شاید دیدار با کانادا از این جهت منحصر به فرد بود که برای اولین بار، فدراسیون فوتبال توانسته بود از یک بازی تدارکاتی آورده مالی هم داشته باشد و البته قرار بود یک بازی تدارکاتی دیگر هم در خاک این کشور برگزار شود. 

همه این موارد نشان از اهمیت اردوی تدارکاتی در کانادا داشته و دارد؛ هرچند که نشانه‌های امیدوار کننده یکی پس از دیگری در حال رنگ باختن هستند. ابتدا اعلام شد که بازی با اکوادور که پیش‌تر هماهنگ شده بود، لغو و سنگال هم که آلترناتیو این تیم‌ محسوب می‌شد، نمی‌تواند برابر تیم ملی قرار بگیرد. لغو دیدار اکوادور از آن جهت ناامید کننده بود که انتظار می‌رفت تیم‌ملی پس از طی کردن مسیر طولانی رفت و برگشت به قاره آمریکا، حداقل یک دیدار تدارکاتی دیگر هم داشته باشد اما گویا کارشکنی دولت کانادا اجازه برگزاری دیدار دیگری را به یوزهای ایرانی نداد و چه بسا اگر قرارداد محکم طرف ایرانی نبود، فشارهای وارده به فدراسیون فوتبال کانادا از سوی حکومت این کشور منجر به لغو بازی با ایران هم می‌شد. موردی که البته هنوز احتمال آن هم وجود دارد چراکه فشارهای سیاسی در این مقطع زمانی هر روز بیشتر می‌شود.

در این شرایط مسئولین باید تمام تلاش خود را به کار ببندند که حداقل بازی با کانادا به صورت توافق شده برگزار شود؛ ورای دلایل فنی که دراگان اسکوچیچ درخواست چنین بازی‌ای را داشته و البته تیم ملی باید از فیفادی پیش رو استفاده کند، لغو احتمالی این مسابقه ضربه بزرگی به وجاهت فوتبال و‌ حتی ورزش ایران خواهد زد؛ چه بسا اگر چنین اتفاقی رخ دهد، این احتمال وجود دارد که ورزش ایران در میادین دیگر هم دچار تبعات سیاسی کاری در ورزش شود که در این صورت باید قید اردوها و دیدارهار تدارکاتی در آمریکا و حتی اروپا را هم بزنیم. 

باید امیدوار بود فدراسیون همانطور که تا به الان در جدایی ورزش از سیاست موفق عمل کرده، توان این را داشته باشد که تا انتهای این مسیر دشوار با قدرت پیش برود و البته دستگاه‌های دیپلماسی هم برای این مهم قدمی بردارند چراکه این موضوع تبدیل به یک مسئله ملی شده و نباید این بار کوتاه آمد. همانطور که پیش‌تر برخی از هنرمندان سرشناس کشورمان به کانادا رفته و نه تنها اتفاق بدی رخ نداده که حتی فرصتی شده برای شنیدن صدای مردم، این بار هم‌ حضور تیم ملی فوتبال در این کشور و با استقبال پرشور ایرانی‌های پرتعداد کانادا، می‌تواند نقطه عطفی در تاریخ ورزش ایران باشد؛ البته اگر دولت نسبتا محترم کانادا اجازه بدهد!