ارزش گذاری سرخابی ها شفاف نیست
یک تحلیلگر بازار سرمایه می‌گوید در صورت عدم شفاف‌سازی ارزش‌گذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس، اعتماد سهامداران به بورس به خطر می‌افتد.
موضوع واگذاری سرخابی‌ها به زمان ابلاغ اصل ۴۴ قانون اساسی (سال ۱۳۸۷) برمی گردد. با ابلاغ آیین‌نامه اجرایی طبقه‌بندی بنگاه‌ها و تصویب دولت در سال ۱۳۸۸، پرسپولیس و استقلال در فهرست واگذاری‌ها قرار گرفتند.
واگذاری که قانون گذاران نیز بر آن تاکید داشتند
عبدالرضا مصری نایب رییس مجلس شورای اسلامی گفت: امیدواریم دولت سیزدهم یک بار برای همیشه مسائل مربوط با استقلال و پرسپولیس را که وقت مردم، مجلس و دولت را گرفته، حل کند.
محمد خبری زاد تحلیل گر بازار سرمایه معتقد است؛ این ارزش گذاری نه تنها بین اهالی فوتبالی بلکه بین کارشناسان بازار سرمایه نیز ابهام و سخنانی ایجاد کرده است.
آقای خبری زاد در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران جوان به چند سوال در خصوص واگذاری این دو باشگاه پاسخ داد:
ارزش گذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس منطقی است؟
خبری زاد : اولین نکته‌ای که در رابطه با ارزش گذاری استقلال و پرسپولیس مطرح می‌شود این است که کارشناسان رسمی دادگستری بر چه مبنایی این ارزش گذاری را انجام داده اند؟ اگر این موضوع شفاف شود خیلی از ابهامات رفع خواهد شد.
ارزش گذاری در دو بخش، یکی قسمت دارایی‌های ثابت و دیگری موارد متغیر است.
ممکن است در این خصوص چند مثال بزنید؟
خبری زاد: به طور مثال برای دارایی ثابت این دو تیم می‌توان ورزشگاه‌های آن‌ها را نام برد ورزشگاه شهید کاظمی و کارگران برای پرسپولیس و کمپ حجازی برای استقلال است که با توجه به روشن نبودن سند این دو باشگاه و آگاه نبودن عموم از این مورد قابل استناد نیستند.
در رابطه با متغیر‌ها می‌توان به ارزش گذاری روی برند استقلال و پرسپولیس اشاره کرد. البته که این بخش در کشور ما به دلایل مختلف مانند حق کپی رایت کمتر مورد توجه قرار گرفته در نتیجه این بخش نیز خیلی شفاف نیست.
در ارزش گذاری حق پخش باشگاه لحاظ می شود؟
خبری زاد: اکنون حق پخش این باشگاه‌ها برعکس تیم‌های کشور‌های دیگر، مشخص نیست و در این زمینه نیز باشگاه‌ها درآمدی ندارند رسانه ملی و پلتفرم‌های پخش زنده به آن‌ها مبلغی را نمی‌پردازند پس این مورد جزو دارایی‌ها محسوب نمی‌شود.
نکته بعد که در کشور‌های دیگر برای ارزش گذاری تیم‌های باشگاهی لحاظ می‌شود در رابطه با ترانسفر بازیکنان است که این دو باشگاه عملکرد مناسبی نداشته اند و نمی‌توان به آن توجه کرد.
همه این موارد جدای از بدهی‌های مالیاتی این دو تیم و دیگر بدهی آن‌هاست.
اگر قرار است بخشی از این باشگاه‌ها در بورس عرضه شوند دردی از این دو باشگاه به طور قطع دوا نخواهد شد و تنها فقط قرار است به این روش بخشی از بدهی‌های این دو باشگاه از طریق جیب مردم و از راه بازار سرمایه تامین شود!
اگر روند به این شکل باشد باید سازمان بورس جلوی این شکل عرضه را بگیرد قرار نیست یک شرکت خصولتی به بازار سرمایه اضافه شود. شرکت‌هایی که اگر تغییر روند ندهند به طور کل زیان ده خواهند بود و عایدی نصیب سهامداران نخواهند کرد این جا است که بخش صیانت از سهامداران مطرح می‌شود.
مدیرعامل شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی گفت: در سال های گذشته بدهی‌ها انباشته شده این دو تیم به ۱۱۰ میلیارد تومان رسیده است. بدهی های که هر روز به آن اضافه می شود و آمار دقیقی از آن در دسترس نیست.
ارزش گذاری نادرست باشگاه ها می تواند اعتماد سهامداران به بازار سرمایه را از بین ببرد
آراد پورکار تحلیلگر بازار سرمایه گفت: در رابطه با ارزش گذاری این دو باشگاه شفافیتی را شاهد نبودیم و اصلا اطلاعاتی در اختیار عموم قرار نگرفت.
به گفته این کارشناس بازار سرمایه این شکل از ارزش گذاری به طور قطع می‌تواند موارد مربوط به ارزش گذاری را زیر سوال ببرد و زمانی که این اتفاق رخ می‌دهد اعتماد سرمایه گذاران نابود می‌شود؛ درست در زمانی که اعتماد به بازار سرمایه در پایین‌ترین سطح خود قرار دارد و این موضوع باید برای سازمان بورس بسیار حائز اهمیت باشد.
به گفته رییس سازمان خصوصی سازی قرار است افزایش سرمایه از محل صرف سهام برای این باشگاه صورت گیرد و تنها ۲۰ درصد از سهام برای عموم عرضه شود و بقیه هم به پیشکسوت‌های این تیم برسد.
آقای آراد پور می گوید: با توجه به این نکات چه تفاوتی در مدیریت این دو باشگاه ایجاد می‌شود و تنها زیان است که عاید بازار سرمایه و سهامداران خواهد شد.
به گفته رییس سازمان خصوصی سازی قرار است در جلسه ای با کارشناسان بازار سرمایه در ارزش گذاری این دو باشگاه شفاف شود.
ارزش گذاری استقلال و پرسپولیس از جمله مواری است که باید در آن دقت زیادی شود؛ چرا که جدا از بحث مدیریتی این دو باشگاه می‌تواند به اعتماد سهامداران به بازار سرمایه نیز آسیب وارد کند.
