شرکت های آلمانی چگونه کارمندان خود را حفظ می کنند؟
هویرسوردا، باوتزن، کامنز و رادبرگ شهرهایی در ایالت زاکسن در شرق آلمان هستند که پس از فروپاشی کمونیسم ده‌ها هزار نفر از سکنه آنها، به‌ویژه قشر جوان و تحصیل‌کرده را از دست داده‌اند. هویرسوردا که زمانی قطب معدن زغال سنگ بود، شاهد کاهش جمعیت از ۷۰ هزار نفر در سال ۱۹۸۵ به ۳۲هزار نفر بوده است. متوسط سنی بورگر اکنون ۵۳ سال است. در هر چهار شهر، ساکنان یا بازنشسته و یا در آستانه بازنشستگی هستند. با نگرانی از کمبود کارکنان، در سال ۲۰۱۹ تالارهای چهارجانبه این شهرها و تعدادی کارفرمای محلی برنامه "شیفت دیرهنگام" را راه اندازی کردند. این شامل گرداندن نوجوانان محلی در اطراف کارخانه‌ها، کارگاه‌ها و دفاتر در راستای تشویق آنها برای ثبت نام در دوره کارآموزی است.
اقتصاد آنلاین – پرهام کریمی؛ به گزارش اکونومیست، کمبود نیروی کار مشکل بزرگی در آلمان است. بحران نیروی کار این کشور ممکن است به زودی به صورت مطلق به اوج خود برسد و تا سال ۲۰۳۰ نیروی کار در این کشور تا ۵ میلیون نفر کاهش یابد. شیوع کووید-۱۹ این مشکل را وخیم‌تر کرده است. در اوایل همه‌گیری، قرنطینه‌ها و رکود اقتصادی به این معنی بود که بسیاری از شرکت‌های آلمانی کارگران زیادی داشتند که تعداد زیادی از آنها در طرح‌های مرخصی تحت حمایت دولت قرار گرفتند. با بازگشایی اقتصادی، تنها شاهد بازگشت تعداد کمی از این کارگران به کار بوده‌اند.
انتخاب کارکنان جدید کاری سخت‌تر است. کارمندان، به ویژه جوانان، به طور فزاینده‌ای به دنبال امنیت شغلی بیشتری هستند. زوزانا بلاژک در اندیشکده اقتصادی آلمان، می‌گوید که با تعطیلی برخی از خطوط تجاری مانند هتل‌ها یا خطوط هوایی، شغل امن در مدیریت دولتی را به بخش خصوصی ترجیح می‌دهند.
بر اساس نظرسنجی از ۹ هزار شرکت توسط KFW، بانک توسعه دولتی، اکتبر گذشته، ۴۳ درصد از شرکت‌ها گفتند که کسب‌وکارشان به دلیل کمبود نیروی کار ماهر در رنج بوده است، در مقایسه با ۲۳ درصد در سال قبل و این بالاترین رقم از زمان اتحاد مجدد آلمان در سال ۱۹۹۰ است. در این بین خدمات و پس از آن تولید بیشترین ضربه را خورده‌اند. کریستین دور، رهبر حزب دموکرات آزاد که طرفدار بازار است، ماه گذشته هشدار داد که کمبود کارگران ماهر اکنون آنقدر جدی است که "به طور چشمگیری سرعت اقتصاد ما را کند می‌کند." او بر این باور است که آلمان باید سالانه حدود ۴۰۰ هزار کارگر مهاجر را جذب کند تا تأثیر اقتصادی جامعه کهنسال را کاهش دهد.
با وجود اینکه بسیاری از آلمانی‌ها با موضع حمایت از جذب مهاجر آقای دور موافقند، هدف او یک شبه محقق نمی‌شود. از آنجایی که شرکت‌های آلمانی اکنون به کارمندان بیشتری نیاز دارند، آنها تمام تلاش خود را می‌کنند تا به عنوان مکانی جذاب برای نیروی کار شناخته شوند. برخی از تلاش‌های آنها شبیه به آنچه در کشورهایی مانند آمریکا اتفاق می‌افتد به نظر می‌رسد. بسیاری از آنها بسط طرح‌های موجود هستند که برای جلوگیری از کاهش نیروی کار طراحی شده‌اند.
راه بدیهی و جهانی برای تامین امنیت کافی کارکنان، پرداخت حقوق بیشتر به آنهاست. از آنجایی که کارگران آلمانی در حال حاضر جزو پردرآمدترین کارگران جهان هستند، شرکت‌ها فضای کمی برای مانور دارند. با این حال، افزایش دستمزدها در راه است. دولت جدید حداقل دستمزد قانونی را در چند مرحله از ۹.۶۰ یورو (۱۰.۱۰ دلار) در سال ۲۰۲۱ به ۱۲ یورو تا پایان سال افزایش می‌دهد. افراد با درآمد بالاتر نیز می‌توانند روی افزایش اندکی حساب کنند. در یک نظرسنجی منتشر شده در ماه گذشته، Ifo نشان داد که ۷۸ درصد از شرکت‌ها انتظار دارند دستمزدها در سال جاری افزایش یابد، که به طور متوسط ۴.۷ درصد است. مطابق با تقاضای اتحادیه که در حدود ۵ درصد است و بالاتر از تورم ۳.۳ درصد که دولت فدرال برای سال ۲۰۲۲ پیش بینی کرده است.
مهندسی اجتماعی
یکی دیگر از استراتژی‌های محبوب همه گیر در سراسر جهان این است که کارفرمایان شرایط کاری انعطاف پذیرتری ارائه دهند. آلیانز یک شرکت بیمه بزرگ، برنامه جدیدی راه‌اندازی کرده است که تغییرات "روش‌های کار" را شامل می‌شود که شامل گزینه‌هایی مانند کار از راه دور حداقل در ۴۰ درصد مواقع، حداکثر ۲۵ روز در سال حضور در خارج از کشور و سفرهای کارکنان به میزان قابل توجهی کمتر برای تجارت اتفاق می‌افتد. برخی از شرکت‌های آلمانی این تغییرات تا حد زیادی اعمال می‌شوند.
بوش، یک شرکت مهندسی، به کارگران اجازه می‌دهد یکی از ۱۰۰ مدل ساعت کاری ارائه شده را انتخاب کنند. این شرکت، مشارکت کاری را گسترش داده که در آن دو نفر مسئولیت‌ها را تقسیم می‌کنند تا هر کدام بتوانند به صورت پاره وقت کار کنند.
مانند همتایان خود در سایر کشورهای ثروتمند، کارفرمایان نیز تمهیدات خود را برای رفاه کارکنان تبلیغ می‌کنند. آنها مدتهاست که برای مراقبت از کودکان کارمندان خود راهکارهایی ارائه کرده‌اند. بوش و زیمنس، یکی دیگر از غول‌های صنعتی، هر دو مراکز مهدکودک را برای فرزندان کارمندان اداره می‌کنند. اکنون آنها در حال گسترش دامنه کمک‌های خود هستند. بوش ۷۵ میلیون یورو برای یک مرکز بهداشتی در دفتر مرکزی خود در Abstatt هزینه کرده است که در آن کارکنان به مشاوره، فیزیوتراپی، سالن بدنسازی و دیوار کوهنوردی دسترسی دارند. دلیوری هیرو Delivery Hero، یک شرکت آنلاین تحویل غذا در برلین، کلاس‌های یوگای مجازی، عضویت در باشگاه، حساب‌های کاربری در Headspace، یک شرکت مدیتیشن، و اجاره دوچرخه با یارانه را به کارگران ارائه می‌دهد. آلیانز به کارکنان خود اجازه می‌دهد در زمانی که کاری برای انجام دادن ندارند، "زمان تمرکز" را در نظر بگیرند، و "آداب جلسات جهانی" را به ۲۵ یا ۵۰ دقیقه محدود می‌کند و اجازه می‌دهد تا کارمندان بین تماس‌ها استراحت کنند. علاوه بر این، از سلامت روانی کارکنان خود نیز پشتیبانی می‌کند.
داچ‌لند ای‌جی Deutschland ag نیز به شدت بر برنامه‌های آموزشی و کارآموزی مشهور جهانی خود تکیه می‌کند. بوش با موسسات معتبری مانند دانشگاه فنی مونیخ و موسسه فناوری در کارلسروهه همکاری نزدیکی دارد، جایی که نمایندگان آن سخنرانی‌ها و رویدادهای دیگری را برای دانشجویان برگزار می‌کنند و همچنین به آنها دوره‌های کارآموزی و آموزشی ارائه می‌دهند. آلیانز هم کارمندان را تشویق می‌کند تا هفته‌ای یک ساعت از وقت کاری خود را برای گذراندن یکی از بیش از ۱۰ هزار دوره، از طراحی گرافیک تا داده‌های بزرگ اختصاص دهند. زیمنس سالانه ۱۷۵ میلیون یورو برای آموزش و بازآموزی کارگران خود در آلمان هزینه می‌کند (به اضافه اینکه تقریباً به همان میزان ماموریت خارج از کشور در نظر می‌گیرد). علاوه بر آن، در حال حاضر ۳۷۰۰ دوره کارآموزی داخلی ارائه می‌دهد که بسیار بیشتر از چند سال گذشته است. شرکت‌های کوچک‌تر منابع کمتری دارند. علیرغم فعالیت در پرجمعیت‌ترین منطقه آلمان، شیفت‌های دیرهنگام ساکسونی، تاکنون توانسته‌اند جای خالی امکاناتی که این شرکت‌ها به دلیل منابع محدود نمی‌توانند ارائه دهند را پر کنند.
