تاکسی های پرنده، رویا یا واقعیت آینده
ماشینهای پرنده برای دههها اتفاق بزرگ بعدی بودهاند که از پیشبینی آن در فیلمهای تخیلی سال هاست که میگذرد، از اتوبوسهای هوایی در فیلم متروپلیس محصول ۱۹۲۷ فریتز لانگ تا رزمناوهای پلیس کتک خورده فیلم علمی تخیلی ریدلی اسکات در سال ۱۹۸۲.
اقتصاد آنلاین – پرهام کریمی؛ سال گذشته یک گام بزرگ به سمت تحقق این رویا با کمک استارتاپها برداشته شد که افزایش بیش از دو برابری پیشرفت این پروژه را وعده دادهاند، آنها میتوانند «مسافرت هوایی شهری» را به یک واقعیت تبدیل کنند.
دوشنبه گذشته، بوئینگ ۴۵۰ میلیون دلار دیگر را به شرکت Wisk اختصاص داد، یک سرمایهگذاری مشترک در حال توسعه تاکسیهای خودران پرنده، شرکتهای متصدی این صنعت، که شامل ایرباس و امبرائر نیز میشوند، در رقابت با صدها استارتاپ برای حفظ جایگاه احتمالی آینده این بازار، ریسک سرمایهگذاریهای خود را بیشتر میکنند. به گفته مورگان استنلی، تا سال ۲۰۴۰ این سرمایه گذاریها ارزش ۱.۵ تریلیون دلاری سالانه پیدا میکنند.
مک کینزی گفت که سرمایهگذاران این رویا و بازار احتمالی آینده را خریدهاند و بیش از ۷ میلیارد دلار را به چنین پروژههایی، که در بازارهای سهام ایالات متحده فهرست شدهاند، تزریق کردهاند. در حالی که توسعه انواع وسایل نقلیه در این شرکتها برنامهریزی شده است، از هواپیماهای باری (Cargo) تا هواپیماهای بدون سرنشین، تقریبا ۷۵ درصد از این سرمایه گذاریها به شرکتهای توسعه دهنده پرواز و فرود عمودی الکتریکی (eVTOL) اختصاص یافته است.
بخش عمدهای از شور و اشتیاق سرمایهگذاران از بین رفته است. سهام بسیاری از استارتاپهایی که در سال ۲۰۲۱ در این زمینه فهرست شدهاند بیش از ۵۰ درصد کاهش یافته است. ولوکوپتر Volocopter، توسعه دهنده eVTOL آلمان، در اواخر سال گذشته برنامههای اولیه را برای ادغام با SPAC (توسعه دهنده وسایل نقلیه با کاربردهای خاص) رها کرد، که بخشی از آن به دلیل تغییرات ایجاد شده در شرایط بازار است.
برخی از کارشناسان نگران خروج این صنعت نوظهور از چارچوب قانونی و منطقی خود هستند، بسیار شبیه به دوره ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۸ برای اتومبیلهای خودران. زمانی که شرکتهای متعدد، وعدههای خلاف واقعی مبنی بر حضور هزارن تاکسی خودران در خیابانها تا سال ۲۰۲۰ دادند.
نمودار زیر نشانگر افزایش سرمایهگذاری در زمینه حملونقل هوایی شهری است.
کارآفرینان جابی، آرچر، لیلیوم و بریتیش ورتیکال ایروسپیس در نظر دارند تاکسیهای پرنده خود را بین سالهای ۲۰۲۳ و ۲۰۲۵ گسترش دهند. چندین شرکت از جمله جابی قبلاً برنامههای آزمایش پرواز را انجام دادهاند. اما چالشهای بزرگی مانند صدور گواهینامه توسط تنظیم کنندههای قوانین هوانوردی، توسعه زیرساختهای زمینی و پذیرش عمومی هنوز باید مورد توجه قرار گیرند.
مارک اوسمان مدیر اجرایی ایرفلو، که ساخت یک هواپیمای الکتریکی کوتاه و متوسط برد را بر عهده دارد، گفت: هنگامی که به سرعت حرکت میکنید، ایمنی کنار گذاشته میشود. شما نمیتوانید وارد شوید، نظام صنعت را مختل کنید و بعداً از تنظیم کنندهها عذرخواهی کنید. شما از ابتدا باید طبق روند و قوانین پیش بروید.
گری گیسین، مدیر اجرایی ویسک Wisk، گفت: بازار Spac میزان بینش باورنکردنی به این فضا را به ارمغان آورد. «این یک بازار و فناوری کاملاً جدید، است». به همین دلیل است که هنوز کسی گواهینامهای برای استفاده از آن نگرفته است. همه چیز تغییر خواهد کرد... افراد بسیار کمی وجود خواهند داشت که از سفرهای ابتدایی جان سالم به در ببرند تا با کسب تجربه چیزی ایمن تولید کنند.
بالکیل سریهان، رئیس استراتژی تحرک شهری در ایرباس، که در حال کار بر روی وسیله نقلیه نسل بعدی خود است، به فعالیتهای محتاطانهتری احتیاج دارد. هیجان و علاقه زیادی در این صنعت وجود دارد، اما در پایان ما در حال ساخت یک محصول هوافضا هستیم که مسافران را حمل میکند، بنابراین از دیدگاه ما این یک مسابقه نیست.
یک صنعت کاملا جدید
حامیان معتقدند که صنعت نوظهور، تغییرات واقعی در حملونقل هوایی و حملونقل ایجاد میکند، که در نهایت میتواند به حل مشکلاتی مانند تراکم شهری کمک کند. مشاوره الایکی تخمین میزند که صنعت «تحرک هوایی پیشرفته» میتواند تا سال ۲۰۴۰ ۵۰ درصد از سفرهای مشترک با تاکسی یا سواری با مسافت بیش از ۱۵ کیلومتر را تشکیل دهد.
لوکاس گادوسکی، سرپرست تیم گلوبال، سرمایهگذار فناوری که از پنج استارت آپ از جمله ولوکوپتر و اتوفلایت AutoFlight چین حمایت کرده است، پیشبینی کرد: «این فناوری در نهایت میتواند مشکلات شهرها، مقامات، دولتها و محیطزیست را حل کند. اگر این فناوری کارآمدترین روش مراقبت از مردم در شهرها باشد و زیرساختهای بخش عمومی محدود شود، [سپس] این یک راهحلی برای خروج از این بحران نیست، اما این یکی از ابزارهایی است که میتواند مشکلات را کاهش دهد.
مارک لور، کارآفرینی که استارت آپ Jet.com خود را به قیمت ۳ میلیارد دلار به والمارت فروخت، شخصاً ثروت اندکی را در آرچر سرمایهگذاری میکند. او در برابر این ایده را تحت فشار قرار داد که صدور گواهینامه تنها چند سال است که صدور گواهینامه غیرممکن است که فقط چند سال طول بکشد، استدلال میکند که برخی از EVTOLها اساسا فقط هلیکوپترهای الکتریکی هستند. او در برابر، این ایده را تحت فشار قرار داد که صدور گواهینامه غیرممکن است که فقط چند سال طول ممکن است بکشد، استدلال میکند که برخی از EVTOLها اساسا فقط هلیکوپترهای الکتریکی هستند.
او گفت: درحالحاضر مقرراتی وجود دارد تا بتواند هلیکوپتر را از هلیپورتی به هلیپورت دیگری پرواز کند. و یکی از راههای گسترش EVTOLS، هموار کردن دسترسی به هلیکوپترها برای توده مردم است - اما امنتر، ارزانتر، سازگار با محیطزیست و با سر و صدای کمتری است.
مایکل اسپلاسی، مدیر اجرایی اطلس کرست Atlas Crest، شرکتی که با آرچر ادغام شد، قاطعانه معتقد است که جدول زمانی استارتاپ صادقانه است. «زمانبندیها واقعی و واضح هستند، زیرا FAA [تنظیمکننده قوانین ایالات متحده در اداره هوانوردی فدرال] میخواهد این اتفاق بیفتد. یونایتد ایرلاینز که یک میلیارد دلار برای هواپیمای آرچر سرمایهگذاری است، میخواهد این کار را انجام دهد. شما درحالحاضر از فناوری تجاری قابل قبول برخوردار هستید. این رویاپردازی نیست.»
کاهش ارزشگذاری تاکسیسازان هوایی
حتی پشتیبانان این صنعت نیز موافق نیستند که صنعت هواپیمایی در آستانه بزرگترین انقلاب از زمان انتقال به جت در دهه ۱۹۴۰ است. پیشرفتهای فناوریکی راهی برای ورود به صنعت هواپیماهای هیدروژنی را ایجاد نکردهاند.
بنابر همه این اطلاعات ارائه شده نمیتوان قضاوت کرد که آیا این صنعت موفق خواهد بود یا نه و باید منتظر ماند تا ببینیم در آینده اقبال عمومی و همراهی فناوری مواجه خواهد شد یا خیر.