بورسی ها به نقطه جوش رسیده اند؟
ریزش شاخصکل بورس همچنان ادامه دارد و دیروز ۲۶ هزار واحد دیگر ریخت.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از دنیایاقتصاد، اکنون شاخصکل بورس برای سقوط به کانال یکمیلیون و ۱۰۰هزار واحد تنها ۸هزار واحد دیگر فاصله دارد و این وضعیت بار دیگر صدای سهامداران را درآورده است. دیروز نیز از سوی بورسبازان فضایمجازی به عملکرد دولت سیزدهم در این حوزه بهشدت انتقاد شد.
سهامداران صبوری اهالی بازار سرمایه را برای مسئولان یادآور میشدند و مینوشتند اگر سهامداران زیاندیده بورس صبور نبودند و مانند مالباختههای موسسات مالی و اعتباری غیرمجاز واکنش نشان میدادند؛ اکنون حمایت از بازار سرمایه به چند جلسه بیثمر با سلبریتیهای فضایمجازی ختم نمیشد.
آنان ریزشهای اخیر شاخصکل بورس را نه اصلاح، بلکه سقوط آزاد بازار میدانند و معتقدند حتی آنهایی که دو سال صبوری و تحمل کردند هم از بازار ناامید شدهاند و میخواهند سرمایه باقیمانده خود را از بورس خارج کنند.
آنان وضعیت بازار سهام این روزها را آینه تمامنمای ایران توصیف میکنند، مردمی ناامید و مسوولانی که تخصصی برای بهبود اوضاع ندارند. همانطور که مردم ناامید در دنیای واقعی، قصد مهاجرت دارند، در بازار سهام هم مردم میخواهند به هر قیمتی خارج شوند. بخشی از آنها سرمایه خروجی را صرف زندگی روزمره میکنند و بخش دیگر هم سرمایهگذاری در سایر بازارها، چون معتقدند کنترل سرمایهشان دست خودشان است و دیگر با یک مصاحبه و اظهارنظر سرمایههاشان تحلیل نمیرود.
المیرا شریفی، مجری شبکه خبر هم دیروز توییتی زد و از کاربران پرسید حالا که بیش از پنجماه از آغاز بهکار دولت سیزدهم میگذرد، اگر مجری یک گفتوگوی صریح و صمیمی تلویزیونی با رییس دولت بودند، چه سوالی میپرسیدند.
طولی نکشید که تعداد زیادی از کاربران به او پاسخ دادند؛ اگر جای این مجری تلویزیون روبهروی رییس دولت مینشستند، تمام گفتوگو را به فاجعهای که در بازار سرمایه اتفاق افتاده اختصاص میدادند؛ بورسی که در وعدههای انتخاباتی اولویت اول ابراهیم رییسی بود اما حالا که در میدان عمل است وعدههایش را فراموش کرده و همان راه دولت قبلی را در پیش گرفته است.
مهدی رباطی، کارشناس بازار سرمایه: با انتشار گزارش ۹ماهه ۱۴۰۰ رقم زیان بانک آینده به ۸۵همت رسیده، یعنی جمعیت ۸۵ میلیونی ایران باید نفری یکمیلیون بدهند تا زیان این بانک جبران شود. جالبتوجه است که کل زیان بانک ملی با آن عظمت ۶۳ همت است که عمدتا هم مطالبات دولتی است. چرایی این موضوع ریشه در اقتصاد سیاسی ایران دارد.