مزیت های قرارداد آتی چیست؟ / کمک قراردادهای آتی به کنترل نوسان و ریسک معاملات

اقتصادآنلاین – سارا محسنی؛ حمیده صادقی، کارشناس بازار سرمایه در گفت‌وگو با اقتصادآنلاین و در تشریح جزییات قراردادهای آتی گفت: منظور از قرارداد آتی این است که ما در زمان حال، اقدام به خرید یک کالا می‌کنیم. اما تصمیمی برای تحویل گرفتن کالا در همان لحظه نداریم و قصد داریم که کالا را، چند ماه بعد تحویل گرفته و پول آن را پرداخت کنیم.

وی افزود: بنابراین به قراردادی که طی آن، کالایی را اکنون و با قیمت مشخصی خریداری ‌کنیم، اما تحویل و پرداخت وجه آن در آینده صورت بگیرد، قرارداد آتی می‌‌‌گویند. در این قرارداد، طرفین متعهد به تحویل کالا و پرداخت وجه آن در تاریخ مشخصی در آینده هستند و برای تضمین انجام تعهد، باید خریدار و فروشنده مبلغی را نزد شخصی امین (بورس کالا) قرار دهند که وجه تضمین نامیده می‌شود.

صادقی اظهار داشت: قرارداد آتی، قراردادی دوطرفه است که می‌توانیم طی آن، کالایی را با مشخصات معین در زمان حال به فروش برسانیم و پس از گذشت چند ماه، آن را با قیمت توافق‌شده تحویل دهیم و وجه را دریافت کنیم. این نوع از معامله برای اشخاصی مانند کشاورزان و تولیدکنندگان مواد غذایی که قصد کم کردن ریسک را دارند، مناسب است.

این کارشناس بازار سرمایه اضافه کرد: برای مثال، کشاورز قصد دارد از محصولات خود در برابر نوسانات قیمتی در فصل برداشت محافظت کند و کارخانه‌ها نیز برای برنامه‌ریزی و بودجه‌بندی، نیاز به مشخص شدن مقدار و قیمت خریدهای آینده خود دارند. بنابراین با این مثال، اهمیت کنترل نوسان و میزان ریسک در معاملات آتی تا حدودی مشخص می‌شود.

وی درمورد ویژگی‌های قراردادهای آتی تصریح کرد: معافیت مالیاتی، تخصیص سود بانکی به مبلغی که در حساب و در اختیار مشتری موجود است، امکان برداشت یک ‌روزه موجودی از حساب، کارمزدهای بسیار پایین، امکان خرید و فروش نامحدود در هر روز معاملاتی، واریز روزانه سود و زیان به‌ حساب مشتری، دو طرفه بودن بازار و امکان کسب سود از ریزش و افت قیمتی ( تنها بازار دو طرفه حال حاضر در ایران )، پوشش ریسک و...، از جمله ویژگی‌ و مزیت‌های قراردادهای آتی هستند.

صادقی خاطرنشان کرد: قرارداد های آتی، به دو گروه کالا و مالی تقسیم می‌شوند. قراردادهای آتی کالا شامل محصولات کشاورزی، فلزات، مواد نفتی و …می‌شوند. قرارداد های آتی مالی نیز، ابزارهایی نظیر سهام، اوراق قرضه، ارز و... را دربر می‌گیرند.

این کارشناس بازار سرمایه گفت: این نوع از قراردادها، مورد استفاده دو گروه عمده معامله‌گران هستند. دسته اول، افرادی هستند که قصد دارند کالایی را در آینده تهیه کنند، اما به دلیل مطمئن نبودن از نوسانات بازار، تمایل به نوعی پیش خرید دارند تا کالای خود را تضمین نمایند. دسته دوم، اشخاصی هستند که معامله‌گران اصلی بازار بوده و قصد کسب سود از نوسانات آن را دارند. این افراد می‌توانند بنابر استراتژی‌های معاملاتی، از افزایش یا کاهش قیمت کالا سود ببرند. آنها با پیش‌بینی تغییرات قیمتی، عقد قرارداد آتی و فروش آن قرارداد در زمان مناسب، می‌توانند شانس خود را در بازارهای آتی امتحان نمایند.