علی دایی: از نام گذاری گونه ماهی ناراحت نشدم
در قالب یک تیم تحقیقاتی ایرانی و آلمانی و به سرپرستی عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان، گونه جدید ماهی کشف و ثبت جهانی شد و به نام علی دایی افتخار فوتبال ایران نامگذاری شد.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از خبر ورزشی، این خبر کوتاه بود، اما مثل بمب در فوتبال ایران ترکید و واکنش بسیاری از اهالی فوتبال، رسانه‌ها و دوستداران شهریار فوتبال ایران را در پی داشت. برخی‌ها به طرفداری از علی دایی برخاسته و خواستار آن شدند که به جای گونه ماهی بهتر بود مجسمه علی دایی را جلوی در استادیوم آزادی بسازند یا به شکلی بهتر از این چهره بین المللی ورزش و فوتبال کشور یاد کنند. برخی دیگر نیز همه چیز را به شوخی گرفتند و در این میان خیلی‌ها کنجکاو شدند که بدانند نظر خود علی دایی در رابطه با این نامگذاری چیست؟
شاید ابتدا بسیاری فکر می‌کردند که علی دایی از این نامگذاری شاکی و عصبانی باشد، اما برخلاف تصور اصلا این طور نبود و ... هرچند گلایه‌هایی بابت برخی مسائل داشت. بهتر است خودتان این گفت‌وگوی جالب با علی دایی را بخوانید تا به پاسخ برخی سؤالات یا کنجکاوی شخصی تان در این رابطه برسید.
شاید برای خیلی‌ها این پرسش پیش آمده باشد که آیا علی دایی از نامگذاری یک گونه ماهی به اسم خودش شاکی و عصبانی است یا نه؟
-نه، چه اشکالی دارد؟ چرا باید ناراحت شوم؟!
به هرحال برخی‌ها عنوان کردند که بهتر بود این دوستان و اساتید دانشگاه پیش از نامگذاری این گونه ماهی زنگ زده و از شما اجازه می‌گرفتند؟
-نه، نیازی به زنگ زدن و اجازه گرفتن نبود و اصلا چنین انتظاری نداشتم. این کار را چند فرد دانشگاهی در ایران و برلین انجام دادند که به دلیل تحصیلات عالیه و زحماتی که در عرصه علم و دانش می‌کشند برای من ارزشمند هستند. دلیلی هم برای دلخوری یا ناراحتی وجود ندارد.
البته برخی از همبازیان، دوستان یا هواداران شما هم معتقد بوده و هستند که به جای گونه ماهی بهتر بود جلوی در استادیوم آزادی مجسمه علی دایی را می‌ساختند؟
-دوستان لطف دارند، اما من هرگز دنبال این مسائل نبوده و نیستم.
بابت شوخی‌های فضای مجازی یا اینترنتی که حتی برخی دوستان و همبازیان با شما انجام دادند چه طور؟ دیدید یا شنیدید؟
-من وقتم را با این مسائل بیهوده و الکی با برنامه‌های اینترنتی هدر نمی‌دهم. این برنامه‌ها را هم ندیدم، اما فقط یک چیزی بگویم «از طرف همان برنامه‌هایی که همه چیز را به شوخی و خنده می‌گیرند با من تماس گرفتند که به برنامه آن‌ها بروم، اما نرفتم و ...»
چه کسی با شما تماس گرفت؟
-خداداد عزیزی زنگ زد، اما من فقط یک بار در یک برنامه اینترنتی شرکت کردم و آن هم به خاطر عادل فردوسی‌پور بود وگرنه اصلا و ابدا وقت این کار‌ها را ندارم. عادل از تلویزیون بیرون آمده بود و، چون هم‌دانشگاهی‌ام است و خیلی هم دوستش دارم به برنامه اینترنتی او رفتم و بس!
به نظر از برخی شوخی‌ها گله‌مند به نظر می‌رسید؟
-باور کنید اصلا به این مسائل و شوخی‌ها فکر هم نمی‌کنم. اگر می‌خواستم درگیر این چیز‌ها شوم هزاران قدم از زندگی فعلی خودم عقب می‌افتادم.
اسم عادل فردوسی پور وسط آمد. می‌خواهیم بپرسیم اگر او به تلویزیون بازگردد حاضرید با تلویزیون آشتی کنید یا در برنامه‌های تلویزیونی و مصاحبه با خبرنگاران رسانه‌های دیداری مصاحبه کنید؟
-نه! در این رابطه مدت‌هاست تصمیم خودم را گرفته‌ام.
راستی ماجرای تقدیر سفیر استرالیا در ایران از شخص شما چه بود؟
-من با بسیاری از سفیران خارجی رابطه خوبی دارم. سفیر محترم استرالیا در ایران از من دعوت به عمل آورد و با توجه به همزمانی با بازی تاریخی با استرالیا در ملبورن (۸ آذر ۱۳۷۶) محبت کردند و ...
بی تعارف دل شما برای فوتبال تنگ نشده است؟
-نه!
چندی پیش با محمد خاکپور مصاحبه می‌کردیم که به ما گفت حتی فوتبال نگاه هم نمی‌کند! نکند شما هم ...
-نه، اتفاقا من فوتبال نگاه می‌کنم و بازی‌ها را تا جایی که امکان داشته باشد می‌بینم.
نظرتان در مورد دربی اخیر استقلال و پرسپولیس چیست؟
-این دربی هیچی نداشت!
به عنوان یک فوتبالی فکر می‌کنید چرا این دربی چیزی نداشت؟
-به نظرم هر دو تیم برای نباختن به زمین آمده بودند تا شاهد یکی از ضعیف‌ترین دربی‌های تاریخ مسابقات استقلال و پرسپولیس باشیم. تیم‌ها نه ریسکی کردند و نه موقعیت خاص و هیجان انگیزی دیدیم.
به نظر می‌رسید سرمربیان هر دو تیم هم از تساوی این دیدار در پایان دربی راضی هستند؟
-دوست نداشتند ببازند و نباختند! شاید به شرایط فعلی تیم خودشان در جدول و مسائل دیگر بیشتر توجه کردند و تصمیم گرفتند ریسک نکنند. درمجموع دربی قشنگی نبود و کیفیت پایینی داشت.
در ماجرای مهدی طارمی و دراگان اسکوچیچ شما طرف ستاره پورتو را گرفتید. برخی‌ها معتقد بودند علی دایی می‌توانست میانجیگری کرده و طارمی را با اسکوچیچ آشتی دهد. شما با خود مهدی طارمی صحبتی داشتید؟
-آشتی بدهم؟! مگر وظیفه من است؟ به جای اینکه فدراسیون فوتبال کادرفنی را صدا بزند و طرفین را روبه‌روی هم بنشاند چرا من باید وساطت کنم؟ این هم از آن حرف‌هاست! الان خوشبختانه تکنولوژی پیشرفت کرده و از طریق واتس آپ یا اسکایپ می‌توان حتی ارتباط تصویری بین طرفین برقرار کرد. من صحبت‌هایم را مطرح کرده و از حقانیت بازیکنان ایرانی دفاع کردم. اگر تیم ملی ایران خوش شانس نبود و در گروه مقابل می‌افتاد باز هم آقایان حرف از تاکتیک ناپذیر بودن بازیکنان ایرانی می‌زدند؟ شما الان جام جهانی فوتبال کشور‌های عربی در قطر را ببینید تا متوجه شوید تیم‌های همگروه ما در چه سطحی هستند؟ ما نباید با سرمایه‌های فوتبال خودمان چنین برخوردی داشته باشیم. مگر ما چند بازیکن مثل مهدی طارمی داریم که در اروپا بتوانند به تیم‌های بزرگ گل بزنند و بدرخشند؟
وقتی اسم شاگردتان مهدی طارمی وسط می‌آید شادی را در صدای شما به وضوح متوجه می‌شویم؟
-من افتخار می‌کنم مهدی طارمی به عنوان یک ایرانی ستاره پورتو شده است. حالا همه منتظرند طارمی یک حرفی بزند تا سریع موضع گیری کنند و متأسفانه حسادت حرف و اول و آخر فوتبال ما را می‌زند. این مسائل اصلا قشنگ نیست. من از حق و حقیقت دفاع کردم.
به عنوان سؤال آخر مدت‌هاست از مربیگری فاصله گرفته اید. آیا ممکن است علی دایی را روزی در قامت یک مدیر ببینیم. کم نیستند کسانی درهمین ایران یا قاره آسیا که اعتقاد و باور دارند علی دایی حتی می‌تواند رئیس AFC شود؟
-من دنبال پست و مقام نبوده، نیستم و نخواهم بود. دنبال زندگی کردن هستم و خدا را صدهزار مرتبه شکر می‌کنم در همین نقطه‌ای که می‌بینید ایستاده ام. دنبال چیز دیگری هم نیستم.
