نشانه های کمبود ویتامین D را بشناسید!

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از نمناک؛ ویتامین D یک ویتامین قابل حل در چربی است که وقتی پوست در معرض نور خورشید قرار می گیرد، تولید می شود. تنها در تعداد کمی از غذاها از جمله محصولات غنی شده مانند شیر موجود است. ویتامین D به خاطر حمایت از متابولیسم کلسیم شناخته می شود.

به بدن کمک می کند تا کلسیم را از غذا و مکمل ها جذب کند تا از نگهداری سلول های سالم استخوان پشتیبانی کند. اما کار با کلسیم برای محافظت از تنها عملکرد ویتامین D در بدن نیست ؛ این بخش از سلامت به بررسی فواید این ویتامین در بدن و عوارض و عوامل کمبود آن خواهیم پرداخت.

فواید و نقش ویتامین D در بدن

نقش این ویتامین در بدن حمایت از سلامت ماهیچه ها، نقشی در سیستم ایمنی ، کمک به رشد سلولی را ایفا می کند و تورم را کاهش می دهد که می تواند منجر به بیماری هایی نظیر روماتیسم و ورم مفاصل و سرطان شود و همچنین تنظیم فشار خون و حمایت از سلامت قلبی و عروقی است.

دریافت ویتامین D بهترین معیار برای وضعیت ویتامینی در بدن نیست، چون بسیاری از عوامل می توانند بر جذب آن اثر بگذارند. به عنوان مثال، سلامت معده می تواند در میزان جذب ویتامین D یک فرد از غذایی که آن ها می خورند اختلال ایجاد کند.

ویتامین D در دو شکل مختلف و D1 و D2 در دسترس است. تحقیقات نشان داده اند که ارتباطی بین ویتامین D و تسکین افسردگی وجود دارد - همان نوع ویتامین D که از طریق نور خورشید بدست می آید.دانشمندان دریافته اند افرادی که کمبود ویتامین D دارند 11 برابر بیشتر از افرادی که میزان نرمالی دارند، به افسرگی مبتلا می شوند.

عوارض کمبود ویتامین دی

فقر ویتامین D در واقع بیشتر هنجار است تا استثنا، و قبلاً در هر دو اختلالات روانی و عصبی دخیل بوده است چرا؟ گیرنده های ویتامین D در مغز وجود دارند و این ویتامین ممکن است بر پروتیین هایی که در مغز نقش های حالت روحی، یادگیری و حافظه، کنترل موتور و احتمالاً حتی رفتارهای مادرانه و اجتماعی را ایجاد می کنند، تاثیر می گذارند.

البته ممکن است برای افسردگی شما دلایل بیشتری از میزان ویتامین D وجود داشته باشد. دیگر علل افسردگی عبارتند از:عملکرد ضعیف آدرنالی (خستگی آدرنال)، عدم تعادل هورمونی (سروتونین و دوپامین، به عنوان مثال)، عدم تعادل هورمونی جنسی (استروژن، تستوسترون)، عوامل محیطی و یا دیگر نقص های مواد مغذی (منیزیم، برای مثال، و امگا 3). اما مشخص کردن اینکه آیا ویتامین D به افسردگی کمک می کند یا خیر، منطقی است.

چه چیزی موجب کاهش علایم ویتامین D می شود؟

اینها شایع ترین علل کمبود ویتامین D هستند:

قرار گیری ناکافی در برابر نور خورشید:

ویتامین D شبیه هیچ ویتامین دیگری نیست، چون این "پرو هورمون" در پوست با قرار گرفتن نور خورشید تولید می شود. به طور خاص، خورشید منبع اصلی ویتامین 3D است که این نوعی ویتامین D است که سطح "احساس خوب" را در مغز به نام دوپامین و سروتونین افزایش می دهد. بنابراین عدم قرارگیری در معرض نور خورشید یا دوره های طولانی تر زمانی که در داخل خانه به سر می برد می تواند منجر به علائم کمبود ویتامین D شود.

کمبود به دست آوردن ویتامین D از غذا:

با این که پرتو های خورشید منبع اولیه ویتامین D هستند، اما ماده مغذی نیز می تواند در غذاهایی مانند ماهی (سالمون، ماهی تن، ماهی خال مخالی، cod) ، میگو، صدف، گوشت گوساله و تخم مرغ پیدا شود.

سن:

با افزایش سن، کلیه ها کم تر قادر به تبدیل ویتامین D به شکل فعال خود یعنی calcitriol هستند که می تواند منجر به کمبود ویتامین D شود. توانایی افراد برای جذب ویتامین D با افزایش سن کاهش می یابد.

مشکلات دستگاه گوارش:

مشکلات در دستگاه گوارش می تواند باعث جذب ناکافی ویتامین D شود.

ناراحتی گوارشی

چاقی (شاخص توده بدنی بیشتر از 30) و اضافه وزن:

تحقیقات نشان می دهد که اضافه وزن با سطوح پایین ویتامین D مرتبط است. این ممکن است به این دلیل باشد که چربی زیادی بدن روی جذب ویتامین D تاثیر می گذارد. ویتامین D از خون سلول های چربی گرفته می شود. هرچه چربی بیشتری در بدن داشته باشد، ویتامین D کمتری در جریان پخش می شود.

درادامه و در این بخش از سلامت  برخی از عوامل دیگری که وجود دارند و بر این مساله تاثیر می گذارند که آیا فرد را خواهیم گفت.

زندگی در عرض جغرافیایی بالا:

این به خاطر دسترسی کم تر به اشعه های ماورای بنفش UVB) - B) است.

بیش از حد در خانه بودن:

کم و یا اصلا بیرون نرفتن از خانه به معنی نگرفتن اشعه های خورشید است.

زندگی در منطقه بسیار آلوده:

آلودگی می تواند برخی از اشعه های خورشید را جذب کند, بنابراین دامنه آن را کم می کند تا نتواند باعث ساخته این ویتامین شود.

استفاده از مقادیر زیاد کرم ضد آفتاب:

استفاده از ضد آفتاب کافی برای مسدود کردن اشعه uv ممکن است مانع جذب ویتامین دی شود اما افراد کمی آنقدر از ضد آفتاب استفاده می کنند تا اشعه uv را به طور کامل مسدود کنند.

داشتن پوست تیره تر:

افراد با پوست تیره تر نیاز به نور آفتاب بیشتری برای جذب ویتامین D دارند.

دمای محیط:

پوست گرمتر بهتر اشعه های خورشید را جذب می کند تا پوست های سرد.

رژیم غذایی:

خوردن غذاهای غنی از ویتامین D یا غذاهایی که ویتامین D به آنها اضافه شده است ریسک کمبود این ویتامین را کم می کند.

سلامت روده:

اختلالاتی که روده را تحت تاثیر قرار می دهد مانند بیماری کرون, می تواند توانایی روده برای جذب ویتامین D را از بین ببرد.

سلامت کلیه و کبد:

افرادی که مبتلا به بیماری های کلیوی یا کبدی هستند، میزان ویتامین D پایینی دارند.

بارداری یا شیردهی:

نیازهای غذایی یک نوزاد یا جنین ممکن است سطح ویتامین D را کاهش دهد, به خصوص در زنان در معرض خطر کمبود ویتامین D.

نشانه های فقر ویتامین D چیست؟

هیچ الگوی مشخصی از علائمش وجود ندارد. در واقع بسیاری از افراد علی رغم سطح پایین بدون علامت باقی می مانند. اما در اینجا چند نشانه رایج را آورده ایم:

    خستگی

    درد و ضعف عضلات عمومی

    گرفتگی ماهیچه

    درد مفاصل

    دردهای مزمن

    افزایش وزن

    فشار خون بالا

    خواب نا آرام

    تمرکز ضعیف

    سردرد

    مشکلات مثانه

    یبوست و یا اسهال

سر درد

چه بیماری با کمبود ویتامین D مرتبط است؟

نشان داده شده است که کمبود ویتامین D نقش مهمی در هر بیماری اصلی دارد. این شامل:

    پوکی استخوان

    انواع مختلف سرطان (شامل سینه, پروستات و روده)

    بیماری های قلبی

    فشار خون بالا

    چاقی

    سندروم متابولیک و دیابت

    بیماری های خود ایمنی

    تصلب چندگانه

    روماتیسم مفصلی

    آرتروز

    نقرس

    ناباروری و pms

    بیماری پارکینسون

    افسردگی و اختلال خلقی فصلی

    بیماری آلزایمر

    سندروم خستگی مزمن

    دردهای مزمن

    بیماری periodontal

    پسوریازیس

فشار خون

علائمی که نشان می دهد شما نیاز به دریافت ویتامین D بیشتری دارید

ضعف عضلات:

کاهش اندازه ماهیچه ای می تواند نتیجه نبود کافی ویتامین D در بافت ماهیچه و اعصاب باشد بنابراین اگر متوجه شدید که نمی توانید همان تعداد دوره ای که انجام داده اید را حذف کنید, این ممکن است نشانه ای باشد که شما به ویتامین D بیشتری نیاز دارید.

ناراحتی و افسردگی :

طبق یک مطالعه در ژورنال غدد داخلی و متابولیسم, زنان با سطوح پایین D دو برابر بیشتر افسردگی می گیرند.

حساسیت بیشتر به درد:

سطح ناکافی ویتامین D به درد های مزمن, به خصوص در آمریکایی های سیاه پوست, مرتبط است.

شکستگی های فشاری:

ویتامین D رشد استخوان را افزایش می دهد - اما وقتی که در مواد غذایی کم باشد, استخوان ها ضعیف می شوند, به این معنی که خطر شما برای شکستگی های استرسی افزایش می یابد. در واقع برخی مطالعات نشان می دهند که اگر میزان ویتامین D بطور استثنایی پایین باشد خطر شکستگی دوبرابر می شود.

فشار خون بالا:

ویتامین D نقش مهمی در سلامت قلب بازی می کند و به تنظیم فشار خون کمک می کند. بنابراین وقتی به اندازه کافی دریافت نکنید، فشار خون بالا میرود.

خواب آلودگی:

در یک مطالعه موردی که در ژورنال پزشکی خواب بالینی منتشر شد, سطوح پایین ویتامین D به سطوح بالاتر خواب روز مرتبط است.

ا crankiness افراطی:

قبل از اینکه دردهای شما را در pms ثبت شود, بدانید که ویتامین D بر سطوح سروتونین در مغزتان تاثیر می گذارد.

کاهش پایداری:

در برخی مطالعات نشان داده شده که کمبود ظرفیت هوازی و تحمل کلی ورزشکارانی با سطح پایین ویتامین D مرتبط است.

چند وقت یک بار باید یک آزمایش خون ویتامین D بدهم؟

دست کم یک بار در سال به خصوص در آغاز زمستان. اگر مکمل مصرف می کنید, توصیه می کنم که میزان ویتامین D را تقریباً هر ماه تا زمانی که در محدوده مطلوب برسد، زیر نظر داشته باشید. اگر شما دوز زیادی (10,000 واحد در روز) مصرف می کنید, پزشک شما باید کلسیم, فسفر و سطح هورمون شما را هر شش ماه بررسی کند.