جایگزین اشتون را بهتر بشناسید

در 5 سال گذشته کاترین اشتون همیشه پای ثابت اخبار سیاسی و داخلی کشور بوده است. مذاکرات وی به عنوان مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا با تیم هسته ای کشور چه در زمان سعید جلیلی در دولت دهم و چه در زمان محمدجواد ظریف در دولت یازدهم همواره سوژه رسانه ها بوده است. حالا باید دید جایگزین وی نیز می تواند قابلیت های خبرسازی جدیدی برای خبرنگاران و رسانه ها از خودش نشان دهد؟

فدریکا موگرینی 41 ساله و متولد 16 ژوئن 1973 در رم ایتالیا است و مادرش «فلاویو موگرینی»کارگردان سینما بوده. موگرینی 17 سال از کاترین اشتون کوچکتر است. این سیاستمدار ایتالیایی که در دنیای سیاست، دیپلماتی جوان محسوب می‌شود، در رسیدن به کرسی ریاست راه سختی در پیش داشت. چون اعضای اتحادیه اروپا با خانم موگرینی بر سر مواضع وی در قبال با روسیه اختلاف نظر داشتند و معتقد بودند موگرینی مواضع نرمی در قبال روسیه در هنگام بحران اوکراین داشته است. اما موگرینی بارها در مصاحبه های خود عنوان کرد: «بر این باور هستم که نمی توان به مخالفت با بزرگ ترین همسایه اروپا بدون ارزیابی عواقب آن پرداخت. اما در حال حاضر اروپا موضع خودش را اعلام کرده و ما صدرصد متعهد به این موضع گیری هستیم.»

رئیس جدید اتحادیه اروپا کارنامه جالبی دارد. موضوع پایان نامه وی در دانشگاه «رابطه دین و سیاست از منظر دین اسلام» بود و این موضوع او را از دیگر همتایان گذشته‌اش متمایز می‌کند. این که یک جوان مسیحی و ایتالیایی در پایان نامه اش به چنین موضوعی بپردازد نکته قابل توجهی است و این موضوع می تواند وی را به یک اسلام شناس تبدیل کند و حتما برخورد وی با ایران و کشورهای خاورمیانه حساب‌گرانه‌تر خواهد بود. همچنین موگرینی مدت زیادی روی پرونده های مربوط به عراق، افغانستان و مسائل مربوط به خاورمیانه کار کرده است. او بارها به این مناطق سفر کرده و بسیاری از وقایع را از نزدیک دیده است. همه این ها سبب می شود وی با آشنایی و اشراف کامل نسبت به این موضوعات روی صندلی ریاست سیاست خارجه اتحادیه اروپا بنشیند.

با وجود انتخاب موگرینی به عنوان مسئول سیاست خارجه اتحادیه اروپا،همچنان ریاست این دوره از مذاکرات کشورهای 1+5 با ایران را اشتون به عهده خواهد داشت و پس از پایان مذاکرات، جای خود را به موگرینی خواهد داد.

حالا باید دید با آمدن فدریکا موگرینی در سیاست خارجه اتحادیه اروپا چه اتفاقاتی خواهد افتاد و مسیر سیاست خارجه این اتحادیه به چه سمت و سویی خواهد رفت؟ رابطه وی با ایران چگونه خواهد بود و چه زمانی پای موگرینی به تهران باز خواهد شد؟