درماتیت اطراف دهان چیست؟

درماتیت اطراف دهان بثورات التهابی هستند که پوست اطراف دهان را درگیر میکنند. بثورات ممکن است تا بینی یا حتی چشمها گسترش یابند. در این صورت، به آن درماتیت دور دهانهای گفته میشود.
به گزارش اقتصادآنلاین ؛ معمولاً بهصورت بثورات پوستهپوسته یا قرمز یا برآمدگی در اطراف دهان ظاهر میشود. ممکن است یک ترشح مایع شفاف وجود داشته باشد. قرمزی و خارش و سوزش جزئی نیز ممکن است رخ دهد.
درماتیت اطراف دهان بیشتر در زنان بین سنین ۱۶ تا ۴۵ سال شایع است، اما در همه سنین، نژادها و قومیتها قابلمشاهده است.
همچنین در کودکان در هر سنی رخ میدهد. بدون درمان مناسب، موارد درماتیت اطراف دهان برطرف میشود، اما ممکن است بعداً دوباره ظاهر شود.
دورههای درماتیت اطراف دهان میتواند هفتهها و حتی ماهها طول بکشد.
علت ایجاد درماتیت اطراف دهان چیست؟
علت درماتیت اطراف دهان ناشناخته است. بااینحال، کارشناسان پیشنهاد میکنند که میتواند پس از استفاده از استروئیدهای موضعی قوی روی پوست رخ دهد. اینها ممکن است برای درمان بیماری دیگری تجویز شوند.
اسپریهای بینی حاوی کورتیکواستروئیدها نیز ممکن است باعث ایجاد درماتیت اطراف دهان شوند. برخی از مواد موجود در لوازم آرایشی نیز ممکن است باعث ایجاد درماتیت اطراف دهان شوند. کرمهای پوستی سنگین که حاوی بنزین یا پایه پارافین هستند ممکن است باعث ایجاد یا بدتر شدن این وضعیت شوند.
عوامل دیگری که ممکن است باعث ایجاد این وضعیت شوند عبارتند از:
- عفونتهای باکتریایی یا قارچی
- آبریزش مداوم بینی
- خمیردندان حاوی فلورید
- قرصهای ضدبارداری
- ضدآفتاب
- آکنه روزاسه
علایم درماتیت اطراف دهان چیست؟
درماتیت اطراف دهان معمولاً بهصورت بثورات برجسته قرمز در اطراف دهان و در چینهای اطراف بینی ظاهر میشود. برآمدگیها ممکن است از نظر ظاهری پوستهپوسته شوند.
آنها همچنین میتوانند در نواحی زیر ظاهر شوند:
- در ناحیه زیر چشم
- روی پیشانی
- روی چانه
این برآمدگیهای کوچک میتوانند حاوی چرک یا مایعات باشند. ممکن است شبیه آکنه نیز باشند. ممکن است علایمی مانند سوزش یا خارش را تجربه کنید، بهویژه با تشدید بثورات پوستی.
درماتیت اطراف دهان چگونه تشخیص داده میشود؟
- پزشک یا متخصص پوست اغلب میتواند درماتیت اطراف دهان را فقط با معاینه بصری پوست شما، همراه باسابقه پزشکی شما تشخیص دهد.
- پزشک شما همچنین ممکن است آزمایش کشت پوست را برای رد عفونت احتمالی انجام دهد. در طول این آزمایش، پزشک شما تکه کوچکی از پوست را در ناحیه آسیبدیده جدا میکند. آنها نمونه را برای آزمایش سلولهای پوست از نظر وجود باکتری یا قارچ به آزمایشگاه ارسال میکند.
- پزشک شما ممکن است بیوپسی پوست انجام دهد، بهویژه اگر بثورات به درمانهای استاندارد پاسخ ندهند.
گزینههای درمانی درماتیت اطراف دهان چیست؟
کالج پوستی پوکیاستخوان توصیه میکند در صورت امکان، استفاده از کرمهای استروئیدی موضعی یا اسپریهای بینی حاوی استروئیدها را متوقف کنید. این محصولات میتوانند علایم را بدتر کنند و احتمالاً مسئول علایم هستند. بااینحال، مهم است که قبل از قطع هرگونه دارو با پزشک خود مشورت کنید.
پزشک شما درمان شما را بر اساس شدت بیماری شما تعیین میکند. در برخی موارد، استفاده از صابونهای ملایم و قطع استفاده از کرمهای سنگین پوست و خمیردندانهای حاوی فلورید ممکن است علایم را کاهش دهد. داروها همچنین میتوانند روند بهبود را تسریع کنند.
داروهای تجویزی این بیماری:
داروهایی که پزشک ممکن است برای درمان بیماری شما تجویز کند شامل:
- داروهای آنتیبیوتیک موضعی مانند مترونیدازول (ژل مترو) و اریترومایسین
- کرمهای سرکوبکننده سیستم ایمنی مانند کرم پیمکرولیموس یا تاکرولیموس
- داروهای موضعی آکنه، مانند آداپالن یا آزلائیک اسید
- آنتیبیوتیکهای خوراکی مانند داکسیسایکلین، تتراسایکلین، مینوسیکلین یا ایزوترتینوئین، برای موارد شدیدتر
رژیم غذایی و سبک زندگی برای افراد مبتلا به این بیماری:
بخشی از درمان درماتیت اطراف دهان شامل تغییر شیوه زندگی است که میتواند به جلوگیری از آن کمک کند. موارد زیر را در نظر بگیرید:
- اسکرابهای تند صورت یا پاککنندههای معطر را از بین ببرید. در عوض، فقط در هنگام جوش زدن از آب گرم استفاده کنید. پس از بهبودی، فقط از صابون ملایم استفاده کنید و پوست خود را مالش ندهید.
- از کرمهای استروئیدی خودداری کنید - حتی هیدروکورتیزون بدون نسخه.
- استفاده از لوازم آرایشی و ضدآفتاب را کاهش دهید.
- غالباً بالشها و حولههای خود را در آب گرم بشویید.
- غذاهای خیلی شور یا تند را محدود کنید. آنها میتوانند پوست اطراف دهان را تحریک کنند.
عوامل خطر:
برخی از افراد بیشتر مستعد ابتلا یا در معرض ابتلا به درماتیت اطراف دهان هستند. عوامل خطر عبارتند از:
- رابطه جنسی (زنان بیشتر از مردان به این بیماری مبتلا میشوند)
- استفاده از کرمها یا پمادهای استروئیدی روی صورت
- سن (نوجوانان، جوانان و افراد میانسال بهاحتمال زیاد تحت تأثیر قرار میگیرند)
- سابقه آلرژی
- عدم تعادل هورمونی
محرکهای رایج:
چندین عامل رایج وجود دارد که میتوانند منجر به بروز درماتیت اطراف دهان شوند. تا جایی که ممکن است باید از این موارد اجتناب کرد.
این محرکها شامل:
- استفاده از کرم استروئیدی روی صورت
- آرایش و پاککنندههایی که روی ناحیه آسیبدیده یا تحریک شده استفاده میشوند که میتوانند بثورات را بدتر کنند.
- قرصهای ضدبارداری
- خمیردندان حاوی فلورید
چشمانداز بلندمدت این بیماری چیست؟
درمان درماتیت اطراف دهان دشوار است و میتواند ماهها طول بکشد. باتوجهبه AOCD، حتی پس از چند هفته درمان، این وضعیت قبل از بهبود میتواند بدتر شود. در برخی از افراد، درماتیت اطراف دهان ممکن است مزمن شود.
چگونه میتوان از درماتیت اطراف دهان جلوگیری کرد؟
ازآنجاکه علل درماتیت اطراف دهان متفاوت است و علت آن به طور کامل مشخص نشده است، راهی برای جلوگیری از ابتلا به آن وجود ندارد.
مواردی وجود دارد که میتوانید برای کاهش آن یا جلوگیری از بدتر شدن آن انجام دهید:
- از استروئیدهای موضعی اجتناب کنید.
- از کرمها و پمادهای استروئیدی خودداری کنید مگر اینکه به طور خاص توسط پزشک تجویز شده باشد. اگر پزشک دیگر استروئید موضعی تجویز کرده است، مطمئن شوید که درماتیت اطراف دهان ندارید.
- بهطورکلی، این احتمال بیشتر با استروئیدهای موضعی قویتر رخ میدهد تا استروئیدهای ضعیفتر. از ضعیفترین حالت ممکن برای درمان بیماری استفاده کنید.
- از لوازم آرایشی بااحتیاط استفاده کنید
- از استفاده از لوازم آرایشی سنگین یا کرمهای پوستی خودداری کنید. از پزشک خود بپرسید که کدام مرطوبکنندهها قابلاستفاده هستند. اگر تصمیم دارید همچنان از لوازم آرایشی استفاده کنید، مارک لوازم خود را تغییر دهید.
- به سراغ پاککنندهها و مرطوبکنندههای ملایم بروید. توصیههایی را از متخصص پوست خود بخواهید که مناسب پوست شما باشد.
- از پوست خود محافظت کنید
- زمان تماس پوست خود با عناصر را محدود کنید.
اشعه ماوراء بنفش (اشعه ماوراء بنفش) خورشید، گرما و باد میتواند درماتیت محیطی را تشدید کند. برخی از داروهایی که برای درمان درماتیت حفرهای استفاده میشوند نیز باعث حساسیت پوست شما به نور خورشید میشوند.
- اگر برای مدت طولانی در معرض نور خورشید هستید، حتماً از پوست خود محافظت کنید.