بواسیر علائم و درمان
بواسیر می‌تواند ناراحت‌کننده باشد. این عارضه اساساً شامل رگ‌های متورم در مقعد یا پایین رکتوم است و می‌تواند علائمی مانند خارش، ناراحتی و خونریزی مقعدی ایجاد کنند.
به گزارش اقتصادآنلاین، روغن درخت چای یک درمان خانگی است که معمولاً برای بواسیر استفاده می‌شود. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد روغن درخت چای با کاهش تورم و خارش می‌تواند به کاهش بواسیر کمک کند.
روغن درخت چای از برگ‌های درخت Melaleuca alternifolia که بومی استرالیا است تهیه می‌شود. مردم از روغن درخت چای به‌عنوان درمان خانگی برای تعدادی از بیماری‌های مختلف از جمله آکنه، عفونت پوستی و شوره استفاده می‌کنند.
این روغن را می‌توان در فروشگاه‌های زیبایی و برخی فروشگاه‌های مواد غذایی و همچنین به‌صورت آنلاین خریداری کرد. این ماده معمولاً به‌صورت عصاره خالص (یا روغن) به فروش می‌رسد که باید قبل از استفاده از آن روی پوست، آن را رقیق کنید.
همچنین می‌توانید آن را به‌عنوان یکی از ترکیبات در محصولات آرایشی و بهداشتی مانند لوسیون، صابون یا شامپو بیابید.
فواید روغن درخت چای برای بواسیر:
روغن درخت چای دارای خواص قدرتمندی است که از چند طریق می‌تواند به درمان بواسیر کمک کند. مانند خاصیت ضدالتهابی قوی که می‌تواند التهاب و در نتیجه تورم را کاهش دهد.
این امر به کاهش التهابات بواسیر کمک می‌کند. کیفیت ضدعفونی‌کننده‌ای روغن درخت چای می‌تواند علائمی مانند خارش، ناراحتی و درد را کاهش دهد.
این ماده می‌تواند بسیاری از ناراحتی‌های ناشی از بواسیر را تسکین دهد، به‌ویژه هنگامی‌که روغن آن با مواد تسکین‌دهنده مانند فندق افسون‌گر یا آلوئه‌ورا ترکیب شود.
روغن درخت چای همچنین حاوی خواص ضدمیکروبی و ضدباکتریایی است و اگر خونریزی، تحریک یا پارگی کوچک در محل ایجاد شود، می‌تواند به تمیز نگه‌داشتن منطقه و جلوگیری از عفونت کمک کند.
درحالی‌که مدت‌هاست از روغن درخت چای برای این منظور استفاده می‌شود، سرانجام شواهد اولیه علمی مشاهده شده است که نشان می‌دهد در واقع برای درمان بواسیر مفید است. یک مطالعه اولیه نشان داد که یک ژل ساخته شده با روغن درخت چای و اسید هیالورونیک در درمان بواسیر مؤثر است و برای افرادی که از آن استفاده می‌کنند ایمن و قابل‌تحمل است.
نحوه استفاده از روغن درخت چای برای درمان بواسیر:
روش‌های مختلفی وجود دارد که می‌توانید از روغن درخت چای برای درمان بواسیر استفاده کنید، اما لازم به ذکر است که در هیچ‌یک از آن‌ها روغن درخت چای خورده نمی‌شود. زیرا خوردن روغن درخت چای می‌تواند سمی باشد.
در عوض، درمان‌های موضعی راهی مفید برای پیشگیری هستند. روغن درخت چای رقیق شده از استحکام کمتری نسبت به روغن معطر آن برخوردار است و می‌تواند با سهولت بیشتری مستقیماً روی پوست قرار گیرد.
همیشه روغن معطر درخت چای را با یک روغن حامل رقیق کنید. مخلوط روغن درخت چای با سایر مواد می‌تواند باعث رقیق شدن بیشتر آن و کاهش واکنش‌های پوستی منفی شود.
مخلوطی از چند قطره روغن معطر درخت چای مخلوط شده با یک قاشق غذاخوری روغن نارگیل خاصیت ضدالتهابی قوی را ایجاد می‌کند. می‌توانید این ترکیب را مستقیماً یا با استفاده از پنبه یا گوش‌پاک‌کن روی ناحیه آسیب‌دیده بزنید.
همچنین می‌توانید چند قطره روغن درخت چای را با یک قاشق غذاخوری روغن کرچک و یک قاشق‌چای‌خوری فندق افسون‌گر یا آلوئه‌ورا مخلوط کنید. بعد از اینکه این ترکیب را خوب مخلوط کردید، از یک چوب پنبه استفاده کنید تا آن را مستقیماً روی بواسیر خود بمالید.
همچنین ممکن است سعی کنید روغن درخت چای را مستقیماً به آب گرم (اما نه داغ) حمام اضافه کنید. آب از تماس با فرمولاسیون خیلی قوی یا غلیظ جلوگیری می‌کند.
عوارض جانبی و خطرات استفاده از روغن درخت چای:
استفاده از روغن درخت چای برای عموم مردم بی‌خطر تلقی می‌شود. گفته شده است، این ماده دارای ترکیبات قدرتمند است و در صورت استفاده بدون اینکه ابتدا رقیق شود، ممکن است باعث تحریک پوستی شود.
به همین دلیل، معمولاً بهتر است قبل از استفاده از روغن درخت چای برای بواسیر، این روغن را با روغن‌های حامل مانند روغن کرچک یا روغن نارگیل رقیق کنید.
روغن درخت چای همچنین می‌تواند پوست را خشک کند، بنابراین بهتر است از آن در حد متوسط استفاده کنید. برای برخی از افراد، روغن درخت چای ممکن است باعث تورم در نتیجه تحریک پوست شود، و در نتیجه علائم بواسیر را بدتر کند. در صورت وقوع، فوراً استفاده را متوقف کنید.
همچنین ممکن است مخلوط روغن درخت چای با اسطوخودوس حاوی هورمون‌هایی باشد که می‌تواند تعادل هورمونی پسران را که هنوز از بلوغ نگذشته‌اند برهم بزند. مشخص نیست که آیا این مخلوط برای دختران جوان بی‌خطر است یا خیر.
روغن درخت چای فقط باید به‌صورت موضعی استفاده شود. مصرف خوراکی آن می‌تواند منجر به عوارض جانبی جدی از جمله گیجی و مشکل در هماهنگی شود.
چه موقع به دکتر خود مراجعه کنید:
یکی از رایج‌ترین علائم بواسیر خونریزی هنگام حرکات روده است. حتی اگر شک دارید که بواسیر به وجود آمده است، باید به پزشک مراجعه کنید تا بتوانید موارد جدی‌تری مانند سرطان روده بزرگ را برررسی کنید. آن‌ها یک معاینه سریع مقعدی را انجام می‌دهند تا مشخص شود علت بواسیر است یا خیر.
اگر می‌دانید که بواسیر دارید و با درمان خانگی یا دارو‌های تجویز شده بهبود نمی‌یابد، در مورد سایر برنامه‌های درمانی با پزشک خود صحبت کنید. این امر به‌ویژه اگر خونریزی مکرر یا بیش از حد وجود داشته باشد یا به‌خصوص محل آسیب‌دیده دردناک باشد بسیار مهم است. پزشک شما ممکن است سایر روش‌های درمانی از جمله جراحی جزئی را به شما توصیه کند.
اگر علائمی مانند خونریزی بیش از حد مقعدی، ضعف، سرگیجه یا سبکی سر را تجربه کردید، بلافاصله به مراقبت‌های پزشکی اورژانس مراجعه کنید.
علائم بواسیر چیست؟
علائم بواسیر شامل این موارد است:
-
خارش شدید در اطراف مقعد
-
تحریک و درد در اطراف مقعد
-
توده خارش‌دار یا دردناک یا تورم نزدیک مقعد
-
نشت مدفوع
-
حرکات روده‌ای دردناک
-
خون‌روی بافت پس از دفع مدفوع
اگرچه بواسیر دردناک است، اما مرگ‌آور نیست و اغلب بدون درمان خودبه‌خود از بین می‌رود. اگر خونریزی دارید یا در مدفوع خود خون مشاهده کردید، باید به پزشک مراجعه کنید. خونریزی می‌تواند به دلیل بواسیر باشد و باید ارزیابی شود.
چه عواملی باعث بواسیر می‌شوند؟
وقتی فشار زیادی به رگ‌های اطراف مقعد شما وارد شود، بواسیر رخ می‌دهد. عوامل احتمالی شامل این موارد است:
-
فشار آوردن در حین دفع مدفوع
-
عوارض ناشی از یبوست مزمن
-
نشستن به مدت طولانی، به‌خصوص روی توالت
-
سابقه خانوادگی بواسیر
عوامل خطر:
بواسیر می‌تواند از طریق ژنتیک از والدین به کودک منتقل شود، بنابراین اگر والدین شما بواسیر داشته باشند، احتمال ابتلای شما به این بیماری بیشتر است.
بلندکردن مداوم اشیاء سنگین، چاقی یا سایر فشار‌های مداوم بر روی بدن می‌تواند خطر ابتلا به بواسیر را افزایش دهد.
اگر در حین دفع مدفوع به خود فشار وارد کنید، ممکن است بواسیر ایجاد شود، چه به این دلیل که اسهال یا یبوست دارید یا مدت زیادی روی توالت نشسته‌اید. رابطه جنسی مقعدی همچنین می‌تواند بواسیر را تحریک کند.
اگر باردار باشید نیز به‌احتمال زیاد به بواسیر مبتلا می‌شوید. زیرا وقتی رحم بزرگ می‌شود، روی رگ‌های روده بزرگ فشار می‌آورد و باعث برجستگی آن می‌شود.
بواسیر چگونه تشخیص داده می‌شود؟
معاینه بصری مقعد شما ممکن است برای تشخیص بواسیر کافی باشد. برای تأیید تشخیص، پزشک شما ممکن است معاینه متفاوتی انجام دهد تا ناهنجاری‌های داخل مقعد را بررسی کند.
این آزمایش به‌عنوان یک آزمایش رکتال دیجیتال شناخته می‌شود. در طی این معاینه، پزشک یک انگشت دارای دستکش و روغن‌کاری شده را به راست‌روده شما وارد می‌کند. بسته به عوامل خطر در بیماری گوارشی، پزشک ممکن است آزمایش دیگری مانند آندوسکوپی، سیگموئید و سکو پی یا کولون و سکو پی را تجویز کند.
در هر یک از این آزمایش‌ها پزشک شما از یک دوربین کوچک برای تشخیص هرگونه ناهنجاری در مقعد، راست‌روده یا روده بزرگ استفاده می‌کند.
با آندوسکوپی داخل مقعد شما بررسی می‌شود، سیگموئید و سکو پی یک فوت و نیم (۴۰ سانتی‌متر) آخر روده بزرگ شما را بررسی می‌کند و با کولون و سکو پی کل روده بزرگ بررسی می‌شود.
در این آزمایش‌ها، یک دوربین کوچک فیبر نوری در یک لوله کوچک قرار می‌گیرد و سپس به داخل راست‌روده شما وارد می‌شود. با استفاده از این آزمایش، پزشک دید واضحی از داخل راست‌روده شما دارد تا بتواند بواسیر را از نزدیک معاینه کند.
گزینه‌های درمان بواسیر چیست؟
می‌توانید بواسیر را در خانه یا مطب پزشک معالجه کنید.
مسکن درد
برای به‌حداقل‌رساندن درد، حداقل ۱۰ دقیقه در یک وان آب گرم بنشینید. همچنین می‌توانید روی یک بطری آب گرم بنشینید تا درد بواسیر خارجی را تسکین یابد.
اگر درد غیرقابل‌تحمل است، از شیاف، پماد یا کرم دارویی بدون نسخه برای تسکین سوزش و خارش استفاده کنید. شیاف‌های بواسیر را می‌توانید به‌صورت آنلاین یا در فروشگاه‌ها پیدا کنید.
مکمل‌های فیبر
اگر یبوست دارید، می‌توانید از مکمل فیبر بدون نسخه برای کمک به نرم شدن مدفوع خود استفاده کنید. دو مکمل رایج از این نوع، پسیلیوم و متیل سلولز هستند.
درمان‌های خانگی
درمان‌های موضعی بدون نسخه، مانند هیدرو کور تیز ون یا کرم بواسیر، می‌توانند ناراحتی شما را تسکین دهند.
خیساندن مقعد در یک حمام به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه در روز نیز می‌تواند کمک کند.
با تمیزکردن مقعد با آب گرم هر روز در هنگام دوش گرفتن یا حمام بهداشت را رعایت کنید. اما از صابون استفاده نکنید، زیرا صابون می‌تواند بواسیر را تشدید کند. همچنین هنگام پاک‌کردن بعد از دفع مدفوع، از استفاده از دستمال توالت خشک یا خشن خودداری کنید.
استفاده از کمپرس سرد روی مقعد می‌تواند به کاهش تورم بواسیر کمک کند. مسکن‌ها مانند استامینوفن، ایبوپروفن یا آسپرین نیز می‌توانند درد یا ناراحتی را تسکین دهند.
رویه‌های پزشکی:
اگر درمان‌های خانگی به بواسیر کمک نکند، ممکن است پزشک بستن‌بند لاستیکی را توصیه کند. در این روش پزشک برای قطع گردش خون در بواسیر یک نوار لاستیکی در اطراف آن قرار می‌دهد.
این امر باعث ازدست‌رفتن گردش خون در بواسیر می‌شود و بدین نحو مجبور به کوچک شدن می‌شود. این روش فقط باید توسط یک متخصص پزشکی انجام شود؛ بنابراین این روش را خودتان امتحان نکنید.
اگر بستن لاستیک را در مورد خود مناسب نمی‌بینید، ممکن است پزشک تزریق درمانی یا اسک لر و تراپی را انجام دهد. در این روش، پزشک مستقیماً ماده شیمیایی را به رگ خونی تزریق می‌کند. این تزریق باعث می‌شود که اندازه بواسیر کاهش یابد.
پیشگیری:
برای پیشگیری و یا جلوگیری از بدتر شدن بواسیر، از فشار آوردن در حین دفع اجتناب کنید. همچنین سعی کنید میزان مصرف آب خود را افزایش دهید. نوشیدن آب کافی باعث می‌شود مدفوع شما سفت نشود.
به‌محض احساس دفع از سرویس بهداشتی استفاده کنید تا از بواسیر جلوگیری کند. برای جلوگیری از یبوست، مرتباً ورزش کنید و از نشستن به مدت طولانی به‌خصوص روی سطوح سخت مانند بتن یا کاشی خودداری کنید. مصرف غذا‌هایی که فیبر غذایی بالایی دارند می‌تواند خطر ابتلا به بواسیر را در آینده کاهش دهد.
منابع خوب فیبر غذایی شامل این موارد است:
-
گندم کامل
-
برنج قهوه‌ای
-
بلغور جو دوسر
-
گلابی
-
هویج
-
گندم سیاه
-
سبوس
فیبر‌های غذایی به ایجاد فله در روده‌ها کمک می‌کنند که باعث نرم شدن مدفوع و دفع راحت‌تر آن می‌شود.
عوارض مربوط بواسیر چیست؟
عوارض بواسیر نادر است، اما می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
-
لخته شدن خون در رگ متورم
-
خونریزی
-
کمبود آهن
جلوگیری از بواسیر:
شیوه زندگی و تغییر رژیم غذایی بهترین راه پیشگیری از بواسیر است. تحرک بدنی و تغذیه سالم به منظم نگه‌داشتن حرکات روده کمک می‌کند. مقدار زیادی غذای پر فیبر (به‌ویژه از گیاهان) بخورید و مقدار زیادی آب بنوشید تا روند هضم به‌درستی پیش برود و از یبوست جلوگیری کند.
ورزش منظم و پرهیز از نشستن به مدت طولانی نیز می‌تواند از بواسیر جلوگیری کند. مؤثرترین راه برای جلوگیری از یبوست، رفتن به دستشویی در هنگام احساس دفع شدید است. تأخیر در دفع باعث می‌شود که روده بتواند آب را دوباره از مدفوع جذب کند. این کار باعث می‌شود که مدفوع سفت‌تر شود.
چه موقع به دکتر خود مراجعه کنید:
ازدست‌دادن مزمن خون در بواسیر می‌تواند باعث کم‌خونی شود که همان کمبود گلبول‌های قرمز است. در بواسیر داخلی نیز زمانی که خون‌رسانی قطع شود، در نتیجه بواسیر خفه می‌شود که می‌تواند باعث درد شدید شود. اگر درمان‌های خانگی بعد از دوهفته مؤثر نبودند، برای ملاقات با پزشک خود وقت بگیرید.
پزشک مراقبت‌های اولیه شما می‌تواند بواسیر را تشخیص و درمان کند. آن‌ها می‌توانند نسخه‌هایی برای کرم‌های دارویی، پماد‌ها و شیاف‌ها بنویسند. اگر این روش‌های درمانی مؤثر واقع نشوند، ممکن است درمان‌هایی مانند کش لاستیکی یا جراحی برای ازبین‌بردن بواسیر را توصیه کنند. همچنین اگر برای اولین‌بار خونریزی مقعدی مشاهده کردید یا خونریزی مقعدی شما افزایش یافت، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید.
جراحی بواسیر:
بواسیر رگ‌هایی متورم است که می‌تواند داخلی باشد، به این معنی که داخل رکتوم هستند. یا می‌توانند خارجی باشند، به این معنی که خارج از رکتوم هستند. بیشتر علائم بواسیر در طی دوهفته بدون درمان بهبود می‌یابند.
رژیم غذایی با فیبر بالا و نوشیدن ۸ تا ۱۰ لیوان آب در روز معمولاً با تقویت حرکات نرم و منظم روده می‌تواند به شما در مدیریت علائم کمک کند.
همچنین ممکن است لازم باشد از نرم‌کننده‌های مدفوع برای کاهش فشار در هنگام حرکات روده استفاده کنید، زیرا فشار آوردن هنگام دفع باعث بدتر شدن بواسیر می‌شود. پزشک شما ممکن است پماد موضعی بدون نسخه را برای تسکین خارش، درد یا تورم گاه‌به‌گاه توصیه کند.
عوارض بواسیر:
گاهی اوقات، بواسیر می‌تواند به عوارض دیگری منجر شود.
بواسیر خارجی ممکن است لخته خون دردناک ایجاد کند. اگر این اتفاق بیفتد، به آن‌ها بواسیر ترومبوز گفته می‌شود.
بواسیر داخلی ممکن است پایین بیاید، به این معنی که از طریق راست‌روده پایین ریخته و از مقعد بیرون بزند.
بواسیر خارجی یا بیرون‌زده می‌تواند تحریک یا آلوده شود و ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.
علائم بواسیر:
بواسیر داخلی معمولاً هیچ‌گونه ناراحتی ایجاد نمی‌کند. ممکن است بعد از دفع مدفوع بدون درد خونریزی کنند. در صورت خونریزی شدید یا بیرون‌زدگی به یک مشکل تبدیل می‌شوند.
دیدن خون پس از دفع در بواسیر طبیعی است. در بواسیر خارجی نیز ممکن است پس از دفع مدفوع خونریزی مشاهده شود. زیرا بواسیر در معرض مدفوع قرار می‌گیرند، اغلب تحریک می‌شوند و ممکن است خارش داشته باشند یا دردناک باشند.
یکی دیگر از عوارض شایع بواسیر خارجی، ایجاد لخته خون در داخل رگ یا بواسیر ترومبوز است. گرچه این لخته‌ها معمولاً مرگ‌آور نیستند، اما می‌توانند باعث ایجاد درد شدید شوند. درمان مناسب بواسیر‌های ترومبوز شامل یک پروسه "برش و تخلیه" است. یک جراح یا یک پزشک در اورژانس می‌تواند این روش را انجام دهد.
جراحی بدون بیهوشی:
برخی از انواع جراحی بواسیر را می‌توان در مطب پزشک بدون داروی بیهوشی انجام داد.
بانداژ:
بانداژ روشی است که در مطب انجام می‌شود و برای درمان بواسیر داخلی استفاده می‌شود. این روش بستن کش لاستیکی نیز نامیده می‌شود، این روش شامل استفاده از یک باند محکم در اطراف بواسیر برای قطع جریان خون آن‌ها است.
بانداژ معمولاً به دو یا چند عمل نیاز دارد که با فاصله حدود دو ماه انجام می‌شود. دردناک نیست، اما ممکن است احساس فشار یا ناراحتی خفیف کنید. به دلیل خطر بالای عوارض خونریزی، بانداژ برای کسانی که رقیق‌کننده خون مصرف می‌کنند توصیه نمی‌شود.
اسکلروتراپی:
این روش شامل تزریق ماده شیمیایی به بواسیر است. این ماده شیمیایی باعث کوچک شدن بواسیر شده و خونریزی آن را متوقف می‌کند. اکثر مردم با تزریق درد کمی احساس می‌کنند یا هیچ دردی ندارند.
اسک لر و تراپی در مطب پزشک انجام می‌شود. در این روش تعداد کمی از خطرات شناخته شده وجود دارد. اگر از دارو‌های رقیق‌کننده خون استفاده می‌کنید، گزینه بهتری است زیرا پوست شما برش نمی‌خورد.
اسک لر و تراپی می‌تواند یکی از بهترین روش‌ها را برای بواسیر‌های کوچک و داخلی داشته باشد.
انعقاد درمانی:
به درمان انعقادی، لخته شدن مادون‌قرمز نیز گفته می‌شود. در این روش درمانی از نور مادون‌قرمز، گرما یا سرمای شدید استفاده می‌شود تا بواسیر جمع و کوچک شود.
درمان انعقادی نوع دیگری از روش‌ها است که در مطب پزشک و معمولاً همراه با آندوسکوپی انجام می‌شود.
آندوسکوپی نوعی روش تصویری است که طی آن یک لوله چند اینچ به داخل راست‌روده شما وارد می‌شود. این لوله با دوربینی که سر آن تعبیه شده است اجازه می‌دهد تا دکتر داخل راست‌روده را ببیند. بیشتر افراد در طول درمان فقط ناراحتی یا گرفتگی خفیف را تجربه می‌کنند.
بستن سرخرگ بواسیر:
بستن سرخرگ بواسیر (HAL) که به آن اصطلاحاً خون‌بندی بواسیری ترا مقعدی (THD) نیز گفته می‌شود، گزینه دیگری برای رفع بواسیر است. در این روش با استفاده از سونوگرافی، رگ‌های خونی ایجادکننده بواسیر را پیدا می‌کند یا رگ‌های خونی را می‌بندد.
این روش از نوار لاستیکی مؤثرتر است، اما هزینه بیشتری نیز دارد و منجر به درد طولانی‌تر می‌شود. بسته به نوع بواسیر، اگر اولین باند لاستیکی خراب شود، می‌تواند روش درمانی خوبی باشد.
جراحی با بیهوشی:
انواع دیگر جراحی باید در بیمارستان انجام شود.
هموروئیدکتومی:
هموروئیدکتومی برای بواسیر‌های بزرگ خارجی و بواسیر داخلی که بیرون‌زده‌اند یا مشکلاتی ایجاد می‌کنند و به روش‌های غیر جراحی پاسخ نمی‌دهند، استفاده می‌شود.
این روش معمولاً در بیمارستان انجام می‌شود. شما و جراح خود در مورد بهترین نوع بیهوشی در حین جراحی تصمیم خواهید گرفت.
گزینه‌های بیهوشی شامل:
-
بیهوشی عمومی که شما را در طول جراحی به خواب عمیقی فرومی‌برد.
-
بیهوشی منطقه‌ای که شامل دارویی است که بدن شما را از کمر به پایین بی‌حس می‌کند.
-
بی‌حسی موضعی که فقط مقعد و راست‌روده شما را بی‌حس می‌کند.
-
در صورت انجام بی‌حسی موضعی یا منطقه‌ای، ممکن است به شما یک آرام‌بخش نیز داده شود تا در حین عمل بتوانید آرام شوید.
به‌محض بیهوشی، جراح شما بواسیر‌های بزرگ را قطع می‌کند. وقتی عملیات به پایان رسید، برای مدت تحت‌نظر خواهید بود و بعد به اتاق بازیابی منتقل می‌شوید. وقتی تیم پزشکی مطمئن شد که علائم حیاتی شما پایدار است، می‌توانید به خانه برگردید. درد و عفونت شایع‌ترین خطرات مرتبط با این نوع جراحی است.
هموروییدوپکسی:
از هموروییدوپکسی گاهی به‌عنوان منگنه یاد می‌شود زیرا در آن از منگنه‌هایی استفاده می‌شود. این عمل معمولاً به‌عنوان یک عمل جراحی همان روز در بیمارستان انجام می‌شود و به بیهوشی عمومی، منطقه‌ای یا موضعی نیاز دارد. از این جراحی برای درمان بواسیر بیرون‌زده استفاده می‌شود.
جراحی هموروییدوپکسی بواسیر بیرون‌زده را دوباره در جای خود در داخل رکتوم برمی‌گرداند و خون‌رسانی را قطع می‌کند تا بافت کوچک شده و دوباره جذب شود.
بهبودی هموروییدوپکسی زمان کمتری می‌برد و درد کمتری نسبت به بهبودی از طریق همو روئید کت و می‌دارد. پس از جراحی بواسیر باید انتظار درد مقعدی داشته باشید. احتمالاً پزشک برای تسکین ناراحتی، داروی مسکن تجویز می‌کند.
با استفاده از موارد زیر می‌توانید به بهبودی خود کمک کنید:
-
رژیم غذایی با فیبر بالا
-
هیدراته ماندن با نوشیدن ۸ تا ۱۰ لیوان آب در روز
-
استفاده از نرم‌کننده مدفوع برای جلوگیری از تحمل فشار هنگام دفع
-
خودداری از انجام هرگونه فعالیتی که شامل برداشتن اجسام سنگین یا کشیدن است.
برخی از افراد دریافته‌اند که حمام به کاهش ناراحتی پس از جراحی کمک می‌کنند. حمام شامل خیساندن ناحیه مقعدی در چند اینچ آب و آب‌نمک چند بار در روز است.
اگرچه بهبودی فردی متفاوت است، بسیاری از افراد انتظار دارند که طی ۱۰ تا ۱۴ روز بهبودی کامل داشته باشند. عوارض نادر است، اما اگر تب دارید یا نمی‌توانید ادرار کنید، هنگام دفع ادرار درد دارید یا سرگیجه دارید، لطفاً به دنبال کمک پزشکی باشید.
