تحمیل زیان سنگین دستاورد فروش بیمه نامه به کشتی های فرسوده

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از چابک آنلاین، ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی ویژه خود، هم در شمال و هم در جنوب کشور، بنادر مهمی را در خود جای داده است.

 برخی از این بنادر تجاری بوده و بیشتر صادرات و واردات کشور از طریق آنها انجام می‌شود و بعضی از آنها هم بنادر صیادی هستند.

صنعت کشتیرانی همواره با ریسک‌های پیرامونی بسیاری روبرو است که صنعت بیمه به عنوان تکیه گاهی محکم، نقش پشتیبان را برای پوشش ریسک کشتی‌های تجاری و ترانزیت، صیادی حتی  تفریحی  ایفا می کند.

بیمه‌گران در پوشش‌های ارائه شده برای بیمه کشتی خطراتی همچون خسارت‌های وارده به بدنه و تجهیزات کشتی یا ازبین رفتن آن براثرحوادثی همچون تصادف، آتش‌سوزی، غرق شدن و به گل نشستن را پوشش می‌دهند.

درحال حاضر بخش بزرگی از ناوگان دریایی کشور را شناورهای صیادی تشکیل می‌دهند.

به‌طوریکه بیش از 12 هزار شناور تنها در این زمینه در کشور فعالیت می‌کنند و از سال 1394 بیمه بدنه قایق و موتور نیز برای این دسته از لنج‌های صیادی هم  اجباری شد.

با این وجود،در خصوص پوشش بیمه کشتی و شناورهای صیادی نظرات متفاوتی وجود دارد.

درواقع برخی موافق و بعضی مخالف جذب این پرتفوی هستند و حتی برخی از شرکت‌های بیمه حاضر به قبول پوشش بیمه بدنه کشتی‌ها و شناورهای صیادی نیستند.

ضریب رو به رشد خسارت کشتی

با نگاهی به میزان ضریب خسارت رشته بیمه کشتی در سال‌های اخیر،متوجه رشد چشمگیر ضریب خسارت این رشته بیمه ای می شویم.

آمار اعلامی سوی بیمه مرکزی  در خصوص میزان حق بیمه عاید شده و خسارت واقع شده صنعت بیمه هم در رشته بیمه کشتی، خود گویای افزایش ریسک این رشته برای صنعت بیمه  بوده است.

میزان افزایش خسارت پرداختی رشته کشتی در صورت‌های مالی سال 99 شرکت‌های بیمه‌ای مشهود است به‌طوریکه مبلغ خسارت پرداختی برخی از شرکت‌های بیمه‌ای در سال 99با افزایش بیش از 600 درصدی نسبت به مدت مشابه سال 98  مواجه شده است.

فرسوده بودن ناوگان دریایی کشور را می توان از جمله عوامل تاثیرگذار بر  افزایش خسارت ناوگان دریایی شمرد.

تحلیلگران اما به نحوه نرخ دهی صنعت بیمه و مدیریت ریسک ضعیف این صنعت ایراداتی وارد می‌کنند.

بنادر کشور به‌صورت سنتی اداره می‌شوند

یک کارشناس ارزیاب خسارت شناورهای صیادی، فرسودگی ناوگان کشتی و صیادی کشور را از جمله عوامل مهم تاثیرگذار بر میزان افزایش مبلغ خسارت پرداختی این رشته بیمه‌ای دانست.

"غلام عباس زیودار"، بابیان اینکه حدود 12 هزارو300 شناور سبک و سنگین صیادی در کشور وجود دارد، گفت: تعداد زیادی از این ناوگان مربوط به سالهای بسیار دور هستند و حتی آن دسته از افراد حقیقی و یا حقوقی که اقدام به خرید شناور کرده‌اند، شناورهای دست چندم را خریده‌اند.

وی، مدعی شد که سازمان بنادر و کشتیرانی به شناورهای دست چندم مجوز می‌دهد و ناوگان فرسوده‌ای که باید از رده خارج شوند، وارد ناوگان حمل و نقل کشور می‌شوند.

این کارشناس صنعت بیمه، با اشاره براینکه صنعت بیمه می‌تواند پوشش ناوگان فرسوده کشتیرانی را قبول نکند، افزود: بسیاری از شرکت‌های بیمه پوشش بیمه این شناورها را قبول نمی‌کنند اما به تبع آن بیمه مرکزی الزام می‌کند که این ناوگان درحال فعالیت است و باید به آنها پوشش بیمه داد، بنابراین با حق بیمه‌ای اضافه این ناوگان را پوشش می‌دهند.

زیودار، افزود: البته برخی از شرکت‌های بیمه، پوشش بیمه بدنه برای این شناورها صادر نمی‌کنند و تنها مسئولیت جانی را پوشش می‌دهند.

وی،توضیح داد: به‌طور معمول بنادر کشور به‌صورت سنتی کنترل می‌ شوند و به هیچ وجه به‌دنبال کاهش ریسک در بنادر نیستند که این مساله باعث شده آرایش شناورها در بنادر آشفته باشد و به دلیل مجاورت نادرست هنگامی که یکی از آنها دچار حادثه آتش‌سوزی شود مابقی هم به‌صورت زنجیروار آتش می‌گیرند.

صنعت بیمه با ریسک‌های پیرامونی جامعه صیادی آشنایی ندارد!

این ارزیاب خسارت شناورهای صیادی، اظهارکرد: ازطرف دیگر شرکت‌های بیمه هم با ریسک‌های پیرامونی جامعه صیادی آشنایی ندارند و تنها به دنبال پوشش بیمه ای این شناورها بوده و برخی از آنها هم درزمان وقوع حادثه، خسارت نمی‌دهند.

پوشش ریسک‌، به طور معمول یکی از  مهمترین وظیفه شرکت های بیمه ای است اما با این وجود آمارضریب خسارت این رشته می‌تواند یک هشداردر این زمینه باشد.

هرچند که برخی از بیمه‌گران معتقدند که پیشگیری وظیفه آنها نیست اما بی‌شک مدیریت ریسک و راهنمایی بیمه‌گذاران و ایجاد سختگیری‌های به‌جا در این خصوص ،می‌تواند به کنترل هرچه بهتر ریسک رشته بیمه کشتی کمک کند.

شکل گیری ارتباط موثر و بهتر بین صنعت بیمه و سازمان بنادر و کشتیرانی و ایجاد سامانه‌های مشترک می‌تواند به بهبود هرچه بهتر مدیریت ریسک بخش کشتیرانی و ارائه خدمات بهتر صنعت بیمه به این صنعت کمک کند.