ترس بنگاه‌ های چینی برای همکاری با ایران

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایلنا، مجیدرضا حریری در مورد مشکل عدم تحویل ژل واکسن کرونا توسط چین به ایران اظهار کرد: در مورد ژل واکسن کرونا مسئولین بهداشتی باید پاسخ دهند چراکه یک موضوع بسیار تخصصی است ولی چین تاکنون ممانعتی برای ارسال واکسن کرونا به ایران نداشته و تاکنون نیز از میان ۱۱ میلیون دوز واکسن وارداتی به کشور ۷۵ تا ۸۰ درصد از چین وارد کشور شده است.

وی یادآور شد: در مورد ژل واکسن کرونا نه من و نه ۹۹ درصد مردم نمی‌دانیم که کارکرد این ژل چیست؟ کسانی که که در این مورد مسئولیت دارند باید پاسخگو باشند که آیا این مساله صحیح است یا خیر. مسئولین شرکت دارویی برکت، سازمان غذا و دارو وزارت بهداشت باید پاسخگو باشند که چرا نتوانستند واکسن را تولید کنند؟ تا جایی که اطلاع دارم ماشین‌آلات تولید این واکسن‌ها هم نصب شده، بنابراین اگر اشکالی به وجود آمده مسئولان امر باید در این مورد پاسخ بدهند.

حریری تصریح کرد: در شرایطی که دیگر واکسن‌های مورد نیاز حتی کوواکس را با اینکه ۱۶ تا ۱۷ میلیون دز از آنها را پیش خرید کرده‌ایم هنوز تحویل نداده‌اند اما ۷۵ تا ۸۰ درصد واکسن های وارداتی به کشور از چین است. کمتر از ۳ میلیون دز واکسن توسط کواکس، دو میلیون واکسن دیگری که توسط ژاپن به ایران داده شده نیز از همان کواکس است اما هنوز تا ۱۶ یا ۱۷ میلیون دوز فاصله زیادی دارد.

وی با اشاره به برخی مشکلات در مبادلات ایران و چین اظهار داشت: ولی به هر حال خرید بعضی از کالاها از چین و از شرکت‌هایی که تحت لیسانس آمریکا یا با اشتراک آمریکا هستند یا سهامدار آمریکایی دارند و یا در بازارهای آمریکا فعال هستند، مشکل است. البته این تصمیمی نیست که دولت چین آن را گرفته باشد بلکه تصمیمات بنگاهی است. این مشکل نه فقط در مورد واکسن بلکه در مورد بسیاری از کالاهای دیگر از شرکت‌هایی که همکاری با آمریکایی‌ها دارند، سهام آنها در بورس امریکا است یا از مواد اولیه آمریکایی استفاده می‌کنند، مشکل‌ساز می‌شود.

حریری تاکید کرد: بالاخره بنگاه‌ها منافع بنگاهی خود را ترجیح می‌دهند حتی در مورد نفت، چین رسما اعلام کرده است که تحریم‌های نفتی و غیرنفتی یکجانبه آمریکا را نمی‌پذیرد. اما بسیاری از بنگاه‌های چینی با ما کار نمی‌کنند مبادا که منافع شرکتی آنها به خطر بیفتد.

رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین خاطرنشان کرد: بخش عمده صادرات ما به چین را نفت تشکیل می‌داد. قبل از تحریم‌ها ما روزانه ۶۰۰ هزار بشکه نفت به چین صادر می‌کردیم؛ اگر امروز هم بتوانیم روزانه ۶۰۰ هزار بشکه نفت به چین بفروشیم حدود ۱۴ یا ۱۵ میلیارد دلار در سال درآمد از این راه کسب می‌کنیم. 

حریری افزود: مسائل دیگری مانند تحریم بنادر هم وجود دارد که همه اینها روی مبادلات دو کشور تاثیر‌گذار است. اگر کشتی ایرانی در یک بندر پهلو بگیرد، بندر و اپراتور آن با تحریم‌های آمریکا مواجه می‌شوند. شرکت‌های نفتی که در چین وجود دارند بنگاه‌های تجاری هستند و مسائل سیاسی را به مسائل تجاری ترجیح نمی‌دهند.