رمز نگاری چیست؟

به گزارش اقتصاد آنلاین، رمزنگاری این امکان را ایجاد می‌کند که معاملات ارز دیجیتال با استفاده از نام مستعار، به صورت ایمن و بدون نیاز به اعتماد صورت گیرد بدون اینکه نیاز به بانک یا واسطه ای باشد.

در کلمه cryptocurrency (رمز ارز)، “crypto” در زبان یونانی به معنای "رمز" است که این به شما سرنخی در مورد حوزه cryptography (رمز نگاری) می دهد که این حوزه به طورکامل در مورد چه چیزی است.

رمزنگاری عبارت است از علم و عمل ارسال پیام‌ها یا اطلاعات رمز شده و ایمن بین دو یا چند شخص. فرستنده، پیام را به صورت رمز در می آورد که همین باعث می‌شود محتوای پیام از شخص و طرف سوم مخفی بماند؛ و دریافت کننده، پیام را رمز گشایی می‌کند و مجددا آن را به صورت خوانا و آشکار در می آورد.

رمز ارزها از رمز نگاری استفاده می کنند تا این امکان ایجاد شود که معاملات به صورت بی نام، ایمن، و بدون نیاز به اعتماد باشند؛ به این معنا که لازم نیست شما چیزی راجع به یک شخص بدانید که به صورت ایمن با او معامله داشته باشید - و شما به بانک، شرکت صادرکننده کارت اعتباری، دولت، یا هر طرف سوم دیگری به عنوان واسطه نیاز ندارید.

رمزنگاری فقط از جهت پول دیجیتال مهم نیست – کامپیوتر ما و شبکه‌هایی که به آن متصل است، دائماً در حال رمزگذاری و رمزگشایی اطلاعات هستند؛ از هر جستجوی شما در گوگل گرفته تا هر ایمیلی که می‌فرستید.

چرا رمز نگاری مهم است؟

رمز ارزها کاملا بر اساس ایده های برگرفته از رمزنگاری هستند. بیت کوین (Bitcoin) توسط فرد (یا گروهی از افراد) با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو اختراع شد که این ایده را در سال 2009 به صورت یک نامه سفید ارسال شده در بورد پیام رمز نگاری (cryptography message board) مطرح کرد.

پیچیده ترین مسئله ای که ناکاموتو حل کرد مشکل دوبار مصرف کردن یک پول بود. از آنجایی که بیت کوین فقط کد است، چه چیزی وجود دارد که از اینکه یک نفر از پول خود چند کپی تهیه کند و از آنها استفاده کند، جلوگیری کند؟ راه حل ناکاموتو بر اساس یک تنظیم رمزگذاری معروف بود که تحت عنوان رمزگذاری کلیدی عمومی-خصوصی شناخته می‌شود.

بیت کوین مانند اِتِریوم (Ethereum) و خیلی از رمز ارز های دیگر از فناوری به نام رمزگذاری کلیدی عمومی-خصوصی استفاده می‌کند. این باعث می‌شود که آنها بدون نیاز به اعتماد باشند- و معاملات ایمن بین افراد غریبه را بدون نیاز به یک واسطه قابل اعتماد مانند یک بانک یاPaypal (یک شرکت آمریکایی مربوط به سیستم پرداخت الکترونیک) ممکن می سازد.

رمزگذاری کلیدی عمومی-خصوصی چگونه کار می‌کند؟

شبکه بیت کوین برای همه کاربران یک کلید خصوصی (در واقع  یک رمز عبور بسیار قوی) صادر می‌کند که از آن به صورت رمزنگاری شده یک کلید عمومی  پیوند یافته  تولید می‌کند.

شما می توانید کلید عمومی خود را آزادانه در اختیار مردم قرار دهید - درحقیقت، این تنها اطلاعاتی است که هر کس برای ارسال بیت کوین به شما به آن نیاز دارد. اما برای دسترسی به دارایی‌های بیت کوین شما، به کلید خصوصی نیاز است.

بخشی از آنچه  که باعث می‌شود بیت کوین یک انقلاب تلقی شود، راه حل آن برای مشکل دو یا چند بار مصرف کردن یک پول است : یک شبکه همتا به همتا که از روش های رمزنگارانه  برای بررسی صحت و اعتبار معاملات استفاده می‌کند.

به وسیله  روشی که "hashing" خوانده می‌شود، کلید عمومی شما از کلید خصوصی شما ساخته می‌شود - که شامل گرفتن  یک رشته از داده ها و پردازش آنها از طریق الگوریتم است.

معکوس کردن روند این مراحل تقریباً غیرممکن است ، بنابراین هیچ کس نمی‌تواند کلید خصوصی شما را از کلید عمومی شما حدس بزند.

از آنجایی که کلیدهای عمومی و خصوصی شما به هم پیوند دارند ، شبکه می داند که بیت کوین شما متعلق به شماست - و تا زمانی که کلید خصوصی خود را داشته باشید متعلق به شما باقی خواهد ماند.

تأثیر دیگر نبودن یک واسطه این است که معاملات بیت کوین معکوس پذیر نیستند (در نهایت، هیچ شرکت صادر کننده کارت اعتباری وجود ندارد که در صورت بروز اشتباه با آن تماس بگیرید). اما این یک ویژگی است ، نه یک اشکال.

نیمه دیگر این راه حل بلاک چین بیت کوین است که یک دفتر بزرگ و غیر متمرکز است - دفترچه های مانده حساب یک بانک را تصور کنید - که هر معامله را مستند می‌کند و توسط تمام رایانه های شبکه به طور مداوم صحت و سقم آن را بررسی کرده  و به روز می‌کند.