کمک استارتاپهای جنوب شرقی آسیا به بخش کشاورزی آمریکای لاتین/ SEAدر حال تبدیل شدن به بهترین زیستبوم استارتاپی جهان در بخش کشاورزی
نقاط اشتراک فراوان میان بخشهای کشاورزی دو منطقه آمریکای لاتین و جنوب شرقی آسیا (SEA) و همچنین رشد سریع فعالیتهای نوآورانه و استارتاپی در این منطقه، زمینه مناسبی را برای بهرهمندی کشاورزان آمریکای لاتین از فناوری و تخصص موجود در استارتاپهای کشورهای جنوب شرقی آسیا فراهم کرده است.
اقتصاد آنلاین – سجاد رفیع؛ وجود خاک بسیار حاصلخیز و میزان مطلوب بارندگی، منطقه آمریکای لاتین را تبدیل به یکی از قطبهای کشاورزی در سطح جهان کرده است. بیش از 38 درصد از مساحت دو میلیارد هکتاری این منطقه، به فعالیتهای کشاورزی اختصاص دارد. در همین رابطه میتوان به سهم 25 و 23 درصدی کشورهای این منطقه، به ترتیب از مجموع تولید و صادرات محصولات کشاورزی در سطح جهان اشاره کرد.
در این زمینه بخوانید
عمده محصولات صادراتی این منطقه را شکر، غله، قهوه، میوه، سبزیجات و گوشت خوک تشکیل میدهد. در توصیف اهمیت بسیار زیاد بخش کشاورزی برای اقتصاد آمریکای لاتین میتوان به سهم 4.7 درصدی این بخش در تولید ناخالص داخلی و همچنین سهم 14.1 درصدی آن در اشتغال کل اشاره کرد. با این حال و با وجود تمام مولفههای فوق، بخش کشاورزی منطقه آمریکای لاتین را نمیتوان در زمره بخشهای کارآمد و پیشگام اقتصادی به شمار آورد. چالشهایی مانند عدم پایداری تولید، سطح نسبتا پایین بهرهوری، دشواری تامین مالی و ... همچنان تا حد زیادی بر فعالان بخش کشاورزی این منطقه سایه انداخته است. به این موارد باید مساله گرمایش کره زمین و پیامدهای ناشی از آن را نیز اضافه کرد.
بخش کشاورزی در منطقه جنوب شرقی آسیا
کشاورزی را میتوان یکی از بازیگران اصلی عرصه اقتصاد کشورهای جنوب شرقی آسیا دانست. حضور کشورهایی مانند تایلند و اندونزی (به عنوان دو مورد از بزرگترین صادرکنندگان محصولات کشاورزی در سطح جهان) و سنگاپور (یکی از قطبهای نوآوری جهان در بخش کشاورزی) در این منطقه، موید همین مساله است. در همین رابطه، شواهد موجود حاکی از رشد و گسترش بسیار سریع (بالاترین نرخ رشد در سطح جهان) زیستبوم استارتاپی کشورهای این منطقه در زمینه کشاورزی و محصولات غذایی است. میزان سرمایهگذاری صورت گرفته در استارتاپهای بخش کشاورزی منطقه SEA، تنها در سال 2019، بیش از 423 میلیون دلار بوده است. در همین رابطه، امروزه شاهد خدمترسانی گسترده این استارتاپها به بیش از 100 میلیون کشاورز خرد منطقه در زمینههایی مانند اتوماسیون شیوه تولید و افزایش عمق فناوریهای دیجیتال در این بخش هستیم. با توجه به مباحث فوق، اکنون سوالی که در اینجا مطرح میشود آن است که آیا اساسا امکان بهرهگیری بخش کشاورزی منطقه آمریکای لاتین از تخصص و فناوریهای موجود در استارتاپهای کشاورزی منطقه SEA وجود دارد یا خیر.
در نگاه اول، مواردی مانند اختلاف زبانی و فرهنگی و همچنین فاصله زیاد جغرافیایی، ورود استارتاپهای منطقه جنوب شرقی آسیا به بخش کشاورزی آمریکای لاتین را بسیار دشوار جلوه میدهد. با این حال، در یک نگاه دقیقتر میتوان به اشتراک این دو منطقه در زمینههایی مانند اندازه جمعیت، افزایش سریع میزان دسترسی به اینترنت، وجود تعداد زیادی از کشاورزان خرد، بحران ناشی از تغییرات اقلیمی و ... پی برد. با این وجود، استارتاپهای منطقه SEA باید پیش از ورود و سرمایهگذاری در کشورهای آمریکای لاتین، دو نکته مهم را مورد توجه قرار دهند:
1) سیستم اداری نسبتا ناکارآمد و وجود حجم بالای تشریفات اداری، همواره یکی از چالشهای اصلی شرکتهای خارجی برای ورود به منطقه آمریکای لاتین بوده است.
2) درک اختلافات فرهنگی موجود در هر یک از کشورهای آمریکای لاتین، یکی از مولفههای تاثیرگذار در موفقیت شرکتهای خارجی است. در همین رابطه، شراکت با شرکتهای بومی و استفاده از تجارب آنها میتواند بسیار راهگشا باشد.