بانوان تاکسیران و سختی کار آنها در این روزها
چندسالی است که دیگر کمتر کسی نام تاکسی بیسیم بانوان را میشنود. اگر با شماره مخصوص این تاکسی سرویس، یعنی1821 تماس بگیرید، شما را به شرکتی وصل میکند که وقتی نشانی تاکسی بیسیم بانوان را از آن میگیرید، میگوید اشتباه است.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری، تاکسی بیسیم بانوان، سیستم حملونقلی عمومی شهر تهران است که سال1385 برای اولینبار به عنوان تحولی سازنده در سیستم حملونقل عمومی شهر و نخستین ناوگان تاکسیرانی بانوان، با تاکسیهای سبزرنگ به وجود آمد که تحت نظارت سازمان تاکسیرانی تهران، شهرداری و شورای شهر قرار داشت. این سیستم قرار بود شهر تهران را برای بانوان امنتر و زنانهتر کند؛ شعاری که امروز مدیریت شهری بهجد پیگیر آن است و از تهران شهری برای همه یاد میکند، ولی امروز حدود یک دهه است که این سیستم حملونقل عمومی شهری به جای توسعه، به تعطیلی زودهنگام رسیده و ما دیگر در شهر، سیستم حملونقل عمومی تاکسی ویژه بانوان به معنای واقعی نداریم.
نسرین شکرایی، نماینده بانوان تاکسیران بیسیم تهران در اینباره میگوید: «سال1385 با افتتاح تاکسی بیسیم بانوان حدود 200نفر از بانوانی که بیش از 90درصد آنها زنان سرپرست خانوار یا بدسرپرست بودند، از شرکت خصوصی «ایمن سیر» که تحت نظارت سازمان تاکسیرانی تهران بود، تاکسیهای سبزرنگ را برای اشتغال به صورت تاکسی بیسیم بانوان به شرط تملیک، اجاره کردند. آن زمان قیمت تاکسیها 12میلیون تومان بود که هر راننده هزینه 4.5میلیون تومان آن را پرداخت کرد و باقیمانده وجه به مدت 5سال قسطبندی شد. در سال91 که مدت قسطها به اتمام رسید و زمان به نام زدن سند تاکسیها از طرف شرکت مربوطه فرا رسید، متوجه شدیم که شرکت با سند تاکسیهای ما، وامی حدود یک میلیارد و400میلیونتومان از بانک دریافت کرده و سند تاکسیها در رهن بانک است. سازمان تاکسیرانی مجوز شرکت را باطل کرد و شرکت به شرکت خصوصی دیگری بهنام آریا فروخته شد و قرار بود که این شرکت دوم، وام شرکت قبلی را پرداخت کند و تاکسیهای ما از رهن بانک خارج شود، ولی شرکت دوم هم وام را پرداخت نکرد و اکنون بانوان تاکسیران بیش از 5سال است که برای دریافت سند تاکسیها در یک دور باطل گیر افتادهاند.»
شکرایی ادامه میدهد: «ما به دادگاه مراجعه میکنیم، ولی جوابی نمیگیریم. شرکت متخلف از طرف سازمان مجوز گرفته است، ولی به سازمان هم که مراجعه میکنیم، جوابی نمیگیریم. بانک مربوطه هم تاکسیهایمان را بدون اطلاع ما در رهن قرار داده است. شرکت هم فروخته شده و مجوزش باطل است. به شورای شهر هم مراجعه کردیم، ولی به نتیجهای نرسیدیم.» گفتنی است در تماسهای متعددی که خبرنگار روزنامه با سازمان تاکسیرانی تهران برای پاسخگویی به وضعیت تاکسی بیسیم بانوان شهر داشت، مسئولان سازمان نیز پاسخگو نبودند.
مشکلات بانوان تاکسیرانی که سند ندارند
در طول سالهایی که بانوان دارنده تاکسیهای بیسیم بدون سند، پشت درِ دادگاهها در پی دریافت سندهای تاکسیهایی بودند که هزینه و اقساط آنها را پرداخت کرده بودند، باید گفت با مشکلات فراوانی هم دست و پنجه نرم میکردند.
اقدس جناحی یکی از بانوان تاکسیران در اینباره میگوید: «در سیستم تاکسیرانی این قانون وجود دارد که بعد از گذشت 10سال از عمر تاکسی، تاکسی فرسوده به شمار میآید. اکنون بیش از 10سال از عمر تاکسیهای ما میگذرد، ولی چون سند به نام ما نیست، نمیتوانیم برای نوسازی تاکسیها اقدام کنیم. از طرفی اگر سندها بهموقع به نام ما زده میشد، هزینه نوسازی 30میلیون تومان بود، ولی امروز برای نوسازی تاکسیها به 80میلیون و بیشتر نیاز است که در توان بانوان تاکسیران که اغلب زنان سرپرست خانوار یا بدسرپرست هستند، نیست. به علاوه بسیاری از این بانوان به سن بالا رسیدهاند و دیگر توان کارکردن ندارند یا ازدواج کردهاند و برایشان ادامه کار مقدور نیست و نیازمند مبلغ فروش تاکسیها برای گذران زندگیشان هستند، ولی هیچکدام چون تاکسیهایشان سند ندارند، امکان فروش هم ندارند.» او از مشکلات دیگر بانوان تاکسیران از جمله عدم پرداخت بیمه نیز میگوید که به نظر میرسد ریشه در فراهم نبودن زیرساختهای مناسب، سوءمدیریت و تخلفهای مختلف دارد.