درباره «اینستکس» هنوز کارهای زیادی باید انجام دهیم

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران، او چندی پیش در حالی که پشت فرمان یک نیسان نشسته بود، در صفحه توئیتری خود به فارسی نوشت: «بعد از 4 سال در ایران، زمان خداحافظی فرا رسید.» کلور برشتولد از سال 2016 سفیر آلمان  در ایران بود. روزنامه ایران گپ وگفت کوتاهی با او داشته که در ادامه می‌خوانید.

شما نزدیک به چهار سال به عنوان سفیر در ایران بودید. در این زمان فرصت‌های زیادی داشتید تا با این کشور آشنا شوید. چه رویداد یا ملاقاتی بیش از هر چیز در ذهن شما بجا مانده است؟

 در طول مدت مأموریتم در ایران موقعیت‌های زیادی دست داد تا با جنبه‌های مختلف آن آشنا شوم. فرهنگ غنی ایران در سفرهایی که در سطح کشور داشتم به دلم نشست و همچنین طبیعت پر تنوعش. شهرهایی چون اصفهان و یزد و یا مکان‌های باستانی مثل شوش و تخت جمشید مرا خیلی تحت تأثیر قرار دادند و در کنار اینها ترکیب‌بندی مسحورکننده کویر لوت یا کوه دماوند را هم می‌شود مثال زد. اما بیش از هر چیز برخوردهایی که با مردم خونگرم ایران داشتم در یادم خواهد ماند، مثل همان دیدار با خانواده‌هایی از ایل بختیاری در ارتفاعات زاگراس که حتی این فرصت دست داد تا یک شب در کنار آنها و در چادر عشایری بخوابم.

نظرتان درخصوص وضعیت روابط ایران و آلمان چیست؟

ایران و آلمان از نظر تاریخی پیوندهای عمیقی دارند. رابطه با جمهوری فدرال آلمان از سال 1952 برقرار شد، اما سر جمع، روابط ایران و آلمان از قدمتی حتی بیشتر از یکصد سال برخوردار است. تبادلات در عرصه فرهنگی نیز همواره به‌شکل تنگاتنگی برقرار بوده است و نمونه آن را می‌شود به صورت مشروح در «دیوان غربی-شرقی» گوته یافت. یکی از نقاط عطف مدت زمان مأموریت من در اینجا آن بود که در پاییز سال گذشته توانستیم به مناسبت دویستمین سال انتشار «دیوان غربی-شرقی» هفته فرهنگی آلمان را در شیراز برگزار کنیم. ادبا، کارگردان‌ها و هنرمندان صاحبنامی از آلمان به ایران سفر کردند و برنامه‌های زیادی به طور مشترک در شیراز برگزار شد.

این ارتباط فرهنگی آیا در حوزه اقتصادی هم برجسته بوده است؟

روابط اقتصادی ایران و جمهوری فدرال آلمان هم به طور سنتی تنگاتنگ بوده است، به طوری که قریب به 30 درصد زیرساخت‌های صنعتی ایران از محصولات  قدیمی آلمان هستند که غالباً در دهه 50 و 60 میلادی قرن بیستم به ایران وارد شدند. در ساختارهای کاری مثل نظام آموزش فنی-حرفه‌ای یا استانداردهای صنعتی نیز نام و نشان آلمان را می‌توان دید. حتی با اینکه وضعیت اقتصاد امروز در ایران سخت است، پتانسیل بسیار بالایی وجود دارد. شناختی که از اقتصاد ایران به دست آوردم به من در پست جدیدم به عنوان رئیس اداره کل اقتصاد وزارت خارجه فدرال در برلین کمک خواهد کرد. من از طریق شورای نظارت مکانیزم پرداخت اینستکس همچنان با ایران کار خواهم کرد. ما امسال در موضوع اینستکس با اولین تراکنشی که انجام دادیم، توفیقاتی داشتیم، اما هنوز کارهای زیادی باید انجام دهیم. من در ِسمت جدیدم هم برای ادامه عملیاتی شدن همچنان تلاش خواهم کرد. برجام مهم‌ترین بستر برای توسعه روابط ما هست و خواهد بود. برجام معماری‌المللی برای نظام عدم اشاعه هسته‌ای را تقویت و از این رو امنیت بیشتری را برای منطقه و کل دنیا به ارمغان می‌آورد. آلمان همواره به برجام متعهد بوده و خواهد بود. ما نه تنها خواهان زنده نگه داشتن برجام هستیم، بلکه می‌خواهیم زنده و پویا باشد و برای این منظور با شرکای اروپایی‌مان، بریتانیا و فرانسه همکاری می‌کنیم.

دلتان برای چه چیزی در ایران تنگ خواهد شد؟

مأموریت من در تهران پس از چهار سال در تابستان امسال طبق برنامه به پایان رسید و خب خیلی حیف است که ایران را ترک می‌کنم. از پست جدیدی هم که در برلین انتظارم را می‌کشد، خوشحالم و اینکه حداقل در ارتباطی که با اینستکس دارم همچنان در حوزه مسئولیت خود با ایران سر و کار خواهم داشت. بیش از هر چیز دلم برای گرمی و محبت مردم اینجا تنگ خواهد شد؛ برای همان سلام و احوالپرسی‌های ساده و کوتاه روزانه.