قرنطینه اجباری و افزایش خشونت خانگی علیه زنان
قرنطینه اجباری، دستاورد ویروسی است که آمدنش دنیا را زیرو رو کرد و شیوع این ویروس برای بسیاری از زنان با ترس و درد همراه بود. نه فقط ترس و درد از بیماری کرونا که میتوانست جانشان را بگیرد، بلکه ترس از آزار و خشونت مردانی که قرار بود شریک روزهای شادی و غمشان باشد. فرقی نداشت که این زنان آسیایی باشند، اروپایی یا امریکایی، روزهای کشدار در خانه ماندن برای آنها به معنای آزار و خشونت بیشتر بود. سیانان در گزارشی از زنانی مینویسد که قربانی خشونت خانگی میشوند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از اعتماد، همه چیز با اپیدمی کرونا آغاز شد و محدودیت تردد. برای سالم ماندن باید در خانه ماند. اما همه نمیتوانستند این قانون را رعایت کنند. زنی که در شهر نانسی فرانسه به داروخانه رفت تا دارو بخرد، یکی از آنهایی بود که خانه برایش معنای امنیت و سلامت نداشت. او دارو نمیخواست. آمده بود تا بگوید از سوی شریک زندگیاش مورد آزار قرار میگیرد. بلافاصله پس از مراجعه زن، پلیس مرد را دستگیر کرد اما عاقبت همه قربانیان رهایی نیست.
به گفته کارشناسان همه قربانیان موفق نمیشوند به پلیس مراجعه کنند، آنها میترسند و همین به معنای ادامه خشونت است.
به گزارش سیانان، با همهگیر شدن ویروس کرونا، کشورها گامهای بیسابقهای برای محدود کردن رفتوآمد شهروندان خود برداشتند و همین موجب شده است که قربانیان خشونت خانگی در دام بیفتند. برخی کشورهای اروپایی با افزایش این اقدامات، با افزایش خشونت خانگی نیز روبهرو شدند. یک موسسه خیریه در بریتانیا که زمینه فعالیتش مبارزه با خشونت خانگی است، اعلام کرد از زمان شروع محدودیت رفتوآمد مردم، تماسهای تلفنی با این مرکز 25 درصد و بازدید از وبسایت آن 150 درصد افزایش یافته است.
از سوی دیگر، کریستوف کاستانر، وزیر کشور فرانسه نیز اعلام کرده که مداخلات پلیس در موارد خشونت خانگی در پاریس 36 درصد افزایش یافته است.
در خانه ماندن و محصور شدن با فرد متجاوز، قربانیان را آسیبپذیر میکند، زیرا آنها در شرایطی قرار میگیرند که هیچ راه گریزی برایشان وجود ندارد.
در عین حال مطالعات متعدد نشان داده است که با افزایش بحرانهای عاطفی رفتارهای پرخاشگرانه هم افزایش پیدا میکند.
اغلب قربانیان خشونت خانگی نمیتوانند به راحتی به پلیس یا مراکز حمایتی مراجعه کرده و از آنچه بر آنها میگذرد، بگویند. برخی کشورها راهکاری پیدا کردهاند تا به این دسته از افراد کمک کنند. فرانسه با الهام گرفتن از طرح اسپانیا تلاش کرده به این دسته از زنان کمک کند. آن دسته از قربانیان خشونت خانگی که نمیتوانند گزارش خود را علنی طرح کنند با مراجعه به داروخانهها و گفتن کلمه «ماسک 19» میتوانند درخواست کمک کنند. زنی که در شهر نانسی به داروخانه رفت، اولین نفری بود که این طرح را اجرا کرد.
گزارشهای نگرانکننده از کشورهای دیگر نیز وجود دارد؛ ایتالیا یکی دیگر از این کشورهاست.
سیمونا آمراتا که در پناهگاه زنان در ایتالیا کار میکند، میگوید: «همواره خشونت جنسیتی وجود داشته، اما این بحران هم اوضاع را بدتر کرده است.»
یک زن جوان که به تازگی با پناهگاه «لوچا یی سیستا» در رم تماس گرفته، اعلام کرد که 4 سال است همسرش کنترلگر و بددهن بوده، اما اوضاع با شروع قرنطینه و محدودیتهای رفتوآمد بسیار بدتر شده است. مرد خانه را ترک نمیکند و زن نیز جایی برای رفتن ندارد.
آمراتا میگوید: «خشونت پویا در خانه بسیار جدی میشود.»
مشکل فقط به اروپا ختم نمیشود. در استرالیا دولت اعلام کرد که گوگل در طول شیوع بیماری کرونا بیشترین جستوجوهای مربوط به کمکهای مربوط به خشونت خانگی را در پنج سال گذشته آن هم با افزایش 75 درصدی ثبت کرده و دولت برای حمایت از قربانیان خشونت خانگی، خانوادگی و جنسی ناشی از عواقب بیماری کرونا بسته 150 میلیون دلاری (92 میلیون دلار امریکا) اختصاص داده است.
آنجا هم این نگرانی وجود دارد که قربانیان نتوانند، از وضعیت عذابآور خود گزارشی ارایه دهند.
ساندرا هورلی، مدیر اجرایی پناهگاه بیخانمانها میگوید: «ما میدانیم که معمولا فرصت برای زنانی که بخواهند از آزارهای شریک زندگی خود بگویند و درخواست کمک کنند بسیار محدود است.»
او میافزاید: «احتمالا حالا این فرصت حتی کمتر شده است.»
هورلی به زنان توصیه میکند از تماس اضطراری «راهحل خاموش» استفاده کنند که به مردم امکان میدهد بدون لمس کردن تلفن، بدون نیاز به صحبت کردن، به پلیس دسترسی داشته باشند، این روبات امکان چت را نیز فراهم میکند.
او میگوید: «ما میدانیم زندگی مشترک با یک شریک اهانتکننده، محصور ماندن با او را بسیار ترسناک خواهد کرد. روبات چت ما میتواند شما را توانمند کند، بهطوری که وقتی خانه را ترک میکنید، فقط موقعیت مکانی خود را با کسانی که میخواهید به اشتراک بگذارید.»
طبق گزارشی که مراکز مبارزه با خشونتهای خانگی و پناهگاههای حمایتی در ایتالیا و فرانسه اعلام میکنند، تماس زنانی که قربانی خشونت هستند در ایام شیوع کرونا و قرنطینه اجباری کمتر شده است، زیرا راههای تماس و کمک گرفتن برایشان ممکن نیست
آمراتا میگوید: «در شرایط عادی، ترک خانه و فرد متجاوز کار سختی است و حالا این موضوع چهاربرابر شده است، زیرا شما نمیتوانید نزد دوستان یا خانواده خود بروید. ترک کردن خانه سخت شده است.، سختتر از همیشه.»
قربانیان خشونت خانگی حالا بیش از گذشته در عذاب هستند آنها ترسهایشان بیشتر است ترس از بیماری و خشونت همسرانشان.