شرایط سخت تمرینی تیراندازان المپیکی در خانه

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران،  با اینکه کرونا اردوهای تیم ملی را تعطیل کرده و المپیک توکیو هم یک سال به تعویق افتاده، اما شاگردان الهام هاشمی در خانه با جدیتی بالا تمرینات خود را پیگیری می‌کنند. گرچه در خانه امکان شلیک تیر وجود ندارد اما تیراندازان با دستگاه‌های مخصوص به نشانه‌گیری می‌پردازند و تمرینات خود را دنبال می‌کنند. گفت‌وگو  با نجمه خدمتی و جواد فروغی را بخوانید تا متوجه شوید که این روزهای کرونایی برای ملی‌پوشان تیراندازی چگونه می‌گذرد.

خدمتی: تمرین در خانه تا ابد در ذهنم می‌ماند

نجمه خدمتی بانوی تیرانداز المپیکی کشورمان با اشاره به اینکه حدود یک ماه است اردوی غیرحضوری‌مان در حال برگزاری است، گفت: «تمرینات‌مان توسط دستگاهی به نام «اسکت» در حال برگزاری است و از طریق «واتساپ» با مربیان تیم ملی در ارتباط هستیم. تمرینات ساعت 9 صبح آغاز و به مدت یک ساعت پیگیری می‌شود. عکس تمرینات‌مان را در گروه می‌گذاریم و مربیان نکات لازم را به ما یادآوری می‌کنند.» او در خصوص نحوه تمرینات تیراندازان توضیح داد: « روی سلاح‌ها دوربین وصل شده و سیبل از داخل لپ‌تاپ نشان داده می‌شود که همانند تیرزدن است اما شلیک واقعی ندارد. ما همیشه نسبت به سایر کشورها کمبود امکانات داشتیم و مسابقات دوستانه را به خاطر ویزا از دست دادیم البته این موضوع باعث شد تا اردوهای تیم ملی تعطیل نشود و خودمان را به سطح بالا برسانیم.» دارنده مدال طلای بازی‌های آسیایی 2014 اینچئون در تفنگ بادی ۱۰ متر انفرادی بیان داشت:«برگزاری تمرینات در خانه مشکل است اما چاره‌ای نداریم و تنها راه رسیدن به آمادگی در چنین شرایطی که ویروس کرونا هر روز در حال انتقال بیشتر به هموطنان‌مان است، برگزاری تمرین در خانه است. جو سالن با جو خانه متفاوت است و نمی‌توان این دو را با همدیگر مقایسه کرد. ما نمی‌توانیم در خانه شلیک واقعی داشته باشیم و این یک ایراد بزرگ است.»

خدمتی با اشاره به اینکه بچه اول خانواده است، گفت: «مشکلی بابت برگزاری تمرین در خانه ندارم. سه برادر دارم و در کل خانواده‌ام کمک می‌کنند تا تمریناتم را به بهترین نحو ممکن برگزار کنم، چون برگزاری تمرین در خانه نیازمند تمرکز بیشتر است. تمرین در خانه تا ابد در ذهنم می‌ماند و برگزاری تمرین در خانه و با شرایط سخت باعث می‌شود قدر برگزاری تمرینات در سالن را بیشتر بدانیم. البته تمرین در کنار خانواده شیرین است و این روزهای خوب در ذهنم خواهد ماند.»

او در خصوص مشکلاتی مثل کمبود فشنگ اظهارداشت:«این مشکل همیشگی است و ما تحریم هستیم و بودجه فدراسیون برای تهیه فشنگ بسیار ناچیز است. البته برگزاری تمرین با دستگاه «اسکت» همانند شلیک ماشه است. تلاش ما حفظ آمادگی است. معمولاً انسان در سختی‌ها به موفقیت می‌رسد و رسیدن به موفقیت با این شرایط سخت بسیار شیرین‌تر است. تعویق برگزاری مسابقات المپیک به سودمان است چرا که می‌توانیم در این فرصت باقیمانده آمادگی‌مان را بالاتر ببریم.»

فروغی: شرایط ایده‌آلی نداریم

جواد فروغی، تیرانداز المپیکی کشورمان در تپانچه بادی ۱۰ متر در خصوص برگزاری تمرینات در خانه گفت: «واقعاً برگزاری تمرین در خانه مشکل است چرا که جو خانه با جو سالن مسابقات خیلی متفاوت است. من سه فرزند دارم و برگزاری تمرین در حضور بچه‌ها کار را بسیار سخت می‌کند. باید بسنجیم که بچه‌ها چه زمانی می‌خوابند و در آن زمان تمریناتم را برگزار کنم.» او ادامه داد: «یک دختر 10 ساله دارم که البته در زمان برگزاری تمرینات کمکم می‌کند، یک نوزاد دارم که او هم کاری به من ندارد تنها پسر 6 ساله‌ام وسط تمرین می‌آید و اسلحه را از من می‌گیرد. البته من در زمان پایان تمرینات اسلحه را به او می‌دهم و نحوه شلیک صحیح را به او آموزش می‌دهم. پسر، دختر و همسرم علاقه زیادی به تیراندازی دارند. البته همسرم دوره مقدماتی تیراندازی را گذرانده و در حال حاضر درگیر پرورش و تربیت فرزندان‌مان است. تیراندازی جزو رشته‌هایی است که کمتر کسی پیدا می‌شود به آن علاقه نداشته باشد و خیلی‌ها به صورت تفریحی هم این ورزش را انجام می‌دهند.»

فروغی که معمولاً از ساعت 10 تا 14 تمرین می‌کند، افزود: «اگر سالن ورزشی را مادر بدانیم، خانه حکم زن‌بابا را دارد اما به هر حال ناچاریم که در این شرایط تمرین کنیم. من در خانه یک سیبل دست‌ساز دارم و به صورت خشک تمرین می‌کنم. تمرین ما با تمرین تیراندازان تفنگ بادی متفاوت است و ما بدون دستگاه «اسکت» تمرین می‌کنیم و در واقع هیچ امکاناتی نداریم. ما تفنگ را به سمت سیبل نشانه می‌رویم و دست‌مان نباید در زمان چکاندن ماشه لرزشی داشته باشد. مگسک و سایر عناصر نشانه‌روی باید در زمان چکاندن ماشه سرجایش باشد.» این تیرانداز المپیکی کشورمان ادامه داد: «تمرین خشک تنها یک مداد یا خودکار و کاغذ نیاز دارد و به‌جز این هیچ امکاناتی در اختیارمان نیست. در تمرین خشک تنها نگاه ما نشان دهنده شلیک موفق یا ناموفق است، البته این هم خطای بسیاری دارد و به صورت صددرصدی نمی‌توانیم از نتیجه شلیک‌مان مطلع شویم. شرایط ایده‌آلی نداریم و به هر حال با توجه به شرایط موجود باید با این شرایط به تمرینات‌مان ادامه دهیم.»