تناقضی به اسم علی دایی

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شرق، شهریار فوتبال ایران بعد از جام جهانی 2006 آلمان از تیم ملی خداحافظی کرد و بعد از آن با حضور در سایپا تحت عنوان مربی- بازیکن به کار حرفه‌ای خود در زمین مسابقه پایان داد. دایی که 13 سال پیراهن تیم ملی ایران را بر تن کرده بود، توانست در 149 مسابقه ملی 109 بار دروازه رقبا را باز کند، اما از آخرین گل ملی او تا این لحظه بیش از 13 سال گذشته است و طبعا نسل جدید هواداران فوتبال شناخت زیادی از او ندارند. مجله «فورفورتو» درباره درخشش علی دایی در اروپا از گلزنی او مقابل چلسی نوشته است: «هنگامی که هرتابرلین در یک بازی گروهی لیگ قهرمانان اروپا در سال ۱۹۹۹ با نتیجه ۲ بر یک چلسی را شکست داد، گلزن‌ترین بازیکن بین‌المللی برای تیم آلمانی کارساز بود که بالاتر از فرانک لبوف بلند شد و دروازه چلسی را باز کرد. علی دایی، مهاجم ایرانی، توانست دوبار برای تیمش گلزنی کند». گفتنی است در همان فصل بود که کاپیتان تیم ملی ایران موفق شد در ورزشگاه سن‌سیرو دروازه میلان را باز کند تا سالی توفانی را در هرتابرلین پشت‌سر بگذارد. حالا با گلزنی‌های پیاپی رونالدو، گل‌های علی دایی و تاریخچه ورزشی زندگی او برای تازه‌واردهای علاقه‌مند به فوتبال بازخوانی می‌شود که فوتبالیستی از قاره آسیا بوده که به فاصله هشت سال، دو جام جهانی را تجربه کرده و با حضور در تیم‌های بایرن‌مونیخ و هرتابرلین و همچنین راهیابی به فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال 99 افتخارات زیادی را کسب کرده است. برای نسل جدید هوادارای، یادآوری نام علی دایی افتخار بزرگی برای فوتبال ایران محسوب می‌شود.

میانگین بازی ملی و گلزنی توسط رونالدو شکسته نمی‌شود

رونالدوی پرتغالی اولین بازی ملی خود را برای تیم ملی کشورش در سال ۲۰۰۳ انجام داد و حالا بعد از گذشت ۱۶ سال حضور در تیم ملی (چهار سال بیشتر از دوران ملی دایی) به چندقدمی تصاحب عنوان برترین گلزن دنیا رسیده است. گفتنی است علی دایی طی 13 سال و 149 مسابقه ملی توانست 109 بار گلزنی کند، اما کریس رونالدو طی 16 سال و با پشت‌سرگذاشتن 164 مسابقه ملی توانسته 99 بار گلزنی کند. همچنین یکی از گل‌های علی دایی در دوران بازی‌های خود حساب نشد؛ ماجرا از این قرار بود که علی دایی در یکی از دیدارهای انتخابی جام جهانی در ورزشگاه آزادی توانست از روی نقطه پنالتی دروازه کره شمالی را باز کند که با پرتاب نارنجک از سوی تماشاگران ایران، این مسابقه نیمه‌تمام رها شد تا یک گل دایی پرپر شود. با علم به اینکه رونالدو بتواند در مسابقات یوروی پیش‌رو و همچنین دیدارهای تدارکاتی 10 گل بزند و به رکورد دایی برسد، نمی‌تواند از لحاظ میانگین بازی ملی و تعداد گل زده از دایی عبور کند.

کرونا؛ صدرنشینی دایی را تمدید کرد

کریس رونالدو به‌خصوص در دو سال اخیر تعداد گل‌های ملی را به شکل عجیبی افزایش داد؛ هرچند رقبای ضعیف و بی‌نام‌ونشان نیز کمک شایانی به مهاجم یوونتوس کردند تا او به چندقدمی علی دایی برسد. رونالدو در سال 2016 و 2017 توانست به‌ترتیب 11 و 13 گل وارد دروازه رقبا کند تا به رکورد 84 گل ملی فرانتس پوشکاش مجارستانی برسد. 15 گل زده در سال 2018 و 2019 باعث شد تا او حالا با 99 گل در تعقیب دایی قرار بگیرد. مسابقات تدارکاتی یورو می‌توانست برگزار شود که با شیوع ویروس کرونا تمامی مسابقات فوتبال به تعویق افتاد و به‌تبع آن مسابقات یورو نیز در سال 2021 برگزار خواهد شد. با ادامه این روند حداقل می‌توان این‌طور گفت که احتمال اینکه رکورد علی دایی تا پایان سال 2020 شکسته نشود وجود دارد. همچنین با بالارفتن سن کریس رونالدو و عدم آمادگی اکثر بازیکنان به لحاظ دورشدن از شرایط مسابقه بعید نیست خللی در روند گلزنی کریس ایجاد شود. این‌طور می‌توان گفت که کرونا توفیق اجباری شد که رکورد دایی فعلا حفظ شود؛ هرچند کاپیتان سابق تیم ملی ایران نسبت به شکسته‌شدن رکوردش توسط رونالدو پیش‌تر در گفت‌وگو با سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا این‌طور گفته بود: «تا زمانی که این رکورد جهانی را در اختیار داشته باشم، احساس غرور می‌کنم و تصور می‌کنم برای تمام ایرانی‌ها این موضوع صادق است؛ همه آنها از این موضوع خوشحال‌اند؛ درواقع این رکورد به من تعلق ندارد، بلکه متعلق به مردم کشورم است. از شکسته‌شدن رکوردم ناراحت و ناامید نخواهم شد، زیرا رکوردها شکستنی هستند؛ این اتفاق برای رکورد من هم خواهد افتاد و خوشحالم که بازیکنی به بزرگی رونالدو آن را می‌شکند؛ واقعا او و نوع بازی‌کردنش را دوست دارم، رونالدو هنوز در اوج است و همیشه او را در جمع سه بازیکن اول جهان قرار می‌دهم و برای او آرزوی موفقیت می‌کنم».

دایی افتخار دنیا و در داخل؛ بایکوت مطلق!

با گلزنی‌های رونالدو، حالا بار دیگر نام علی دایی سر زبان‌ها افتاده است. اکثر رسانه‌های معتبر دنیا با دقت این ماراتن گلزنی یک‌طرفه را پیگیری می‌کنند. موضوع کنایه‌آمیز اما جایی است که علی دایی را در دنیا به اسم یک بازیکن ایرانی می‌شناسند که افتخارش برای مردم این کشور است، اما در ایران شهریار فوتبال ایران نمی‌تواند در تیمی مربیگری کند! دایی در آخرین گفت‌وگویش پیرامون اینکه ردصلاحیت‌شدنش توسط حراست وزارت ورزش باعث شد تا سرمربی تیم ‌ملی نشود، این موضوع را به نوعی تأیید می‌کند. همچنین قوانینی برای انتخابات فدراسیون فوتبال ایران وضع می‌شود که شخصیت شناخته‌شده‌ای مانند دایی که بیش از 20 سال در فوتبال کشور حضور داشته نمی‌تواند برای پست ریاست فدراسیون فوتبال ثبت‌نام کند و واجد شرایط و صلاحیت قلمداد می‌شود. البته این به آن معنی نیست که علی دایی علاقه‌ای به احراز پست ریاست فدراسیون فوتبال داشته باشد، چون خودش پیش‌تر بارها عنوان کرده علاقه‌ای به این سمت‌ها ندارد. او که به توصیه پدر مرحومش از انجام کارهای سیاسی هم سر باز می‌زند، حالا اما به دلیل به‌زبان‌آوردن جملاتی که رنگ‌وبوی سیاسی داشته و به مذاق عده‌ای خوش نیامده، مجبور است بیرون بنشیند و کاری به فوتبال نداشته باشد. این‌طور می‌توان گفت دایی در دنیا به‌عنوان نخبه‌‌ ایرانی شناخته می‌شود، اما در داخل بایکوت ‌ است؛ تناقض تلخی که ادامه دارد.