فقط ماسک‌های احتکارشده به دست‌مان رسید
اتاق کوچکی که در طبقه ششم ساختمان وزارت بهداشت برای مخابره و پخش زنده تعیین شده، بوی الکل و آب ژاول و کلر می‌دهد بس که فیلمبردارها و صدابرداران تلویزیون، اسپری ضدعفونی در دست و جیب راه می‌روند و تا یک خودکار برمی‌دارند و یک لنز باز می‌کنند و یک سیم از پریز بیرون می‌کشند، سر و صورت و کفش و لباس و زیر ناخن و پشت گوش‌شان را از ترس «کرونا» ضدعفونی می‌کنند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از اعتماد، شوخی مصطلح این روزهای آدم‌هایی که دچار «وسواس» کرونا شده‌اند، این است که «بعد از پایان فصل شیوع کرونا، از سرطان پوست می‌میریم آنقدر که دست و صورت‌مان را با الکل و صابون شسته‌ایم.»
رفتار بعضی مردم ما، در اغلب اتفاقات اجتماعی همین است؛ پیروی از افراط و تفریط. جمعه؛ دوم اسفند ماه، مسوولان وزارت بهداشت در قالب چند جمله گفتند که «مردم، بهداشت فردی را رعایت کنند و از دست دادن و روبوسی پرهیز کنند و تردد غیرضروری را کم کنند و در صورت مشاهده علایم آنفلوآنزا، به اورژانس مراجعه کنند و مرکبات و مواد غذایی حاوی ویتامین C بخورند.»
صبح فردا، قفسه مواد شوینده فروشگاه‌ها خالی شد و قیمت لیموترش رسید به کیلویی 25 هزار تومان و سیر و زنجبیل تازه نایاب شد و ماسک و دستکش یک‌بار مصرف، کیمیا شد و این رفتار ادامه پیدا کرد تا امروز که هر که در کوچه و خیابان و مترو و محل کار و مغازه، سرفه و عطسه می‌کند، نگاه ده‌ها جفت چشم که به سمت این فرد خاطی خیره شده، این پیام را می‌دهد که انگار گناه غیرقابل گذشتی مرتکب شده.حالا این جماعتِ الان گرفتار وسواس، همان‌هایی بودند که تا دو هفته قبل، ته لقمه‌های روغن چکان فست‌فودی‌ها را درآورده بودند و دست شستن و نظافت شخصی و در آغوش نگرفتن میله و دستگیره‌های مترو، در نظرشان یک رفتار «لوکس و رفاه‌زده» بود. گرچه این رفتارها عمومی نیست و مردمی‌هم هستند که معقول و متین زندگی می‌کنند در مقابل آن جماعتی که از هفته گذشته سر پیدا کردن دستکش و ماسک، تصویرهای خجالت‌آوری از هجوم به داروخانه‌ها و سوپرمارکت‌ها خلق کردند. امروز، 14 روز از انتشار خبر اولین فوتی‌های کووید 19 در ایران می‌گذرد. تب «استریل بودن» تا حدی فروکش کرده و مردم فهمیده‌اند چندان هم وضعیت، «داغ و تبدار» نیست. معاون بهداشت وزارت بهداشت وقتی دیروز آمد و در همان اتاق مخصوص مخابره و پخش زنده در ساختمان وزارت بهداشت، بدون دستکش و ماسک، پشت تریبون نمادین ایستاد و رو به ده‌ها فیلمبردار و صدابردار ماسک‌پوش و دستکش‌پوش، از آخرین تعداد مبتلایان و متوفیان کووید 19 گفت، واقعا موقع اعلام اعداد و اخبار، از این جماعت «رسانه‌ای» که چشم در چشمش ایستاده بودند، چه تصویری به حافظه‌اش سپرد؟
ساکنان شهرهای کوچک دچار ابهاماتی در مورد شناسایی و پذیرش و درمان مبتلایان کووید 19 هستند. حتی بخشداران و اعضای شورایاری‌ها اطلاعات بسیار ناقصی درباره اقدامات دولت برای مبتلایان دارند. بخشدار سیاهکل به ما اعتراض می‌کرد که کیت تشخیص کرونا در این شهر وجود ندارد در حالی که مردم بر اثر کرونا فوت می‌کنند. چه پاسخی برای این ابهامات دارید؟
تا امروز 48 دستورالعمل و پروتکل مختص ویروس کرونا و بیماری کووید 19 و در زمینه‌های مختلف از جمله نحوه حفظ بهداشت محیط و قرنطینه و ایزولاسیون و مراقبت در منزل و بستری و ترخیص و گندزدایی به سراسر کشور ابلاغ کردیم. شناسایی و تشخیص بیماری هم نیازمند آزمایش‌های فنی است. در ابتدا فقط 3 آزمایشگاه مرجع آن هم در شهر تهران در این زمینه فعال بود ولی به دنبال ارسال کیت‌های تشخیصی سازمان بهداشت جهانی، توانستیم تعداد آزمایشگاه‌های مرجع را به 24 واحد افزایش دهیم و به زودی هم این تعداد به 40 واحد خواهد رسید که در این صورت سراسر کشور مجهز به آزمایشگاه مرجع برای دریافت و بررسی نمونه‌های مشکوک به آلودگی ویروس کرونا خواهد شد. در هر استان هم یک بیمارستان ویژه برای پذیرش بیماران کرونا در نظر گرفتیم و پذیرش سایر بیمارستان‌های استان هم به این بیمارستان منتقل خواهد شد و تقریبا، تمام استان‌هایی که درگیر شیوع ویروس کرونا شده‌اند، بیمارستان‌های مجهز به آزمایشگاه مرجع دارند. انستیتو پاستور هم به عنوان مرجع نهایی تعیین شده و نتایج تمام آزمایشگاه‌های مرجع باید برای تایید نهایی به آزمایشگاه پاستور ارسال شود که حالا ظرفیت آزمایشگاه پاستور، حدود1200 آزمایش در روز است و در حال حاضر آزمایش در نوبت نداریم و پاسخ‌دهی آزمایش‌مان در انستیتو پاستور، تقریبا به روز و آمار مبتلایان ما هم، همان نتایج نهایی آزمایشگاه پاستور است.
به دلیل همین ابهامات و اطلاعات ناقص، کرونا در برخی شهرهای کوچک در حال تبدیل به انگ است و حتی برخی خانواده‌ها از اعلام ابتلای یکی از اعضای خانواده به کرونا ابا دارند و به پنهانکاری متوسل شده‌اند.
ابتلا به بیماری ویروسی، انگ نیست. این بیماران، ناخواسته مبتلا شده‌اند و این بیماری دنیا را گرفتار کرده و نتایج مطالعات اپیدمیولوژیک می‌گوید که 40 تا 70 درصد مردم دنیا به کووید 19 مبتلا خواهند شد.
ولی انگ ناشی از ناآگاهی، حتی رفتار مسوولان بومی را هم تغییر داده. شنیده‌ام که در شهرستان رودسر، مبتلایان فوت شده بر اثر کووید 19 را با بیل مکانیکی دفن کرده‌اند.
ما به هیچ وجه این رفتارها را تایید نمی‌کنیم چون برای تدفین مبتلایان دستورالعمل دادیم که باید طبق همان دستورالعمل اقدام شود و رعایت آن دستورالعمل هم هیچ خطری ندارد.
وقتی نتیجه آزمایش نهایی از ابتلای فرد به کووید 19 خبر می‌دهد؛ مراحل پذیرش و بستری و بهبودی و در صورت فوت، تدفین این فرد چگونه خواهد بود؟
دستورالعمل تدفین با هماهنگی و لحاظ کردن تمام جهات شرعی ابلاغ شده و مبتنی بر این تاکید است که مسائل شرعی باید برای متوفیان انجام شود.
یعنی غسل داده می‌شوند؟
برای غسل و حتی حفاظت عوامل تدفین و گندزدایی اجساد هم دستورالعمل داده‌ایم. اما اگر افراد با علائم تب و تنگی نفس و بدن درد به بیمارستان یا پزشک مراجعه کردند، پزشک معالج بر اساس همین علائم و همچنین براساس بیماری زمینه‌ای فرد، تصمیم به بستری یا درمان سرپایی می‌گیرد. بعد از بستری شدن در بیمارستان، بر اساس پروتکل ابلاغی ممکن است سی‌تی اسکن از ریه بگیرند و در صورت مشاهده علائم بالینی، آزمایش تکمیلی هم می‌گیرند و درمان آغاز می‌شود. بعد از برطرف شدن علائم و ترخیص از بیمارستان یا حتی فوت، به مرکز و شبکه بهداشت اعلام می‌شود که این فرد از این خانوار در بیمارستان بستری بوده یا در بیمارستان فوت کرده که در هر صورت، تیم بهداشتی و تیم بیماری‌های ما برای غربالگری و گندزدایی و بیماریابی به این خانواده مراجعه می‌کند تا مبتلایان جدید را هم برای درمان شناسایی کند.
چه دارویی برای مبتلایان کووید 19 تجویز می‌شود؟
دو رژیم دارویی برای این بیماران اجرا می‌شود؛ درمان 2 دارویی برای بیماران کم‌خطر و سرپایی و درمان 4 دارویی برای بیماران بستری در بیمارستان.
داروی مبتلایان ایدز برای‌شان تجویز می‌شود؟
درمان 4 دارویی، ترکیبی از داروهای تامی فلو (داروی ویژه درمان آنفلوآنزا) و کلروکین (داروی ویژه درمان مالاریا) و کلترا (از داروهای ضدرتروویروسی برای توقف فعالیت ویروس اچ‌آی‌وی در مبتلایان ایدز) است و در جلسه روز گذشته با متخصصان سازمان بهداشت جهانی و چین، پروتکل‌های جدید درباره تغییر و ارتقای رژیم درمانی با توجه به اثر بخشی داروها مورد بحث قرار گرفت.
چه تعداد از مبتلایان و متوفیان کووید 19، بیماری زمینه‌ای داشته‌اند؟
اغلب متوفیان، بالای 65 سال بودند و بیش از 95 درصد فوتی‌ها بیماری زمینه‌ای داشتند؛ از جمله، مبتلایان نقص ایمنی، مبتلایان سرطان که داروی شیمی درمانی می‌گرفتند، مبتلایان بیماری مزمن تنفسی، مبتلایان بیماری مزمن قلبی و مصرف‌کنندگان داروهای سرکوب و تضعیف کننده سیستم ایمنی بدن. اما مبتلایان را باید در دو گروه تقسیم‌بندی کنیم؛ مبتلایانی که بروز بیماری در آنها بسیار خفیف است و این بیماران از تمام گروه‌های سنی هستند و البته تعداد کمی‌شان، کمتر از 14 سال سن دارند. اما 20 درصد بستری‌ها، مبتلایان از نوع شدید هستند و این افراد هم اغلب بالای 60 سال سن دارند.
با وجود آنکه اعلام شده درمان مبتلایان کووید 19 کاملا رایگان است اما برخی خانواده‌ها گفته‌اند که به دلیل نبود داروی عفونت ریه در بیمارستان محل بستری بیمار، ناچار به تهیه دارو از بازار سیاه ناصرخسرو شده‌اند آن هم با قیمت هر ورق 480 هزار تومان.
داروی درمان کووید 19 کاملا رایگان است و داروی عفونت ریه با داروی درمان مبتلایان ویروس کرونا فرق دارد. این بیماران، حتما دچار بیماری زمینه‌ای عفونت ریه بوده‌اند که در دوره درمان کووید 19 هم باید داروهای معمول‌شان را مصرف کنند و البته هزینه این داروها، توسط وزارت بهداشت تقبل نمی‌شود. علاوه بر این داروی کووید 19، به دلیل ترکیب چند دارویی فقط در بیمارستان‌های دولتی توزیع می‌شود و در اختیار خودمان است و حتی مبتلایان نیازمند درمان سرپایی هم باید برای دریافت دارو به مراکز معرفی شده مراجعه کنند.
وزیر بهداشت چند روز قبل نامه‌ای به رییس‌جمهوری نوشت و از کمبود ماسک با وجود فعالیت خطوط تولید و ورود ماسک‌های تولید داخل به بازار سیاه انتقاد کرد. واکنش وزارت صنعت در قبال این نامه چه بود؟
پیش از واکنش وزارت صنعت، قوه قضاییه با جدیت به این موضوع وارد شد و به دادستان‌های کل کشور دستور داد که نسبت به محتکران، هیچ ترحمی جایز نیست. ظرف این روزها هم کشفیات ماسک به دست‌مان رسید که توزیع تدریجی آن در مراکز درمانی آغاز شده است.
وزیر صنعت چه واکنشی در قبال این نامه داشت؟
وزارت صنعت هم انرژی خود را بر این متمرکز کرده که بتواند حجم تولید ماسک N95 را به یک میلیون در روز برساند که البته هنوز به این حجم نرسیده و تعداد ماسک‌هایی که تا به حال به ما تحویل داده‌اند، بسیار کمتر از توافق اولیه وزرای بهداشت و صنعت بوده.
در حال حاضر چه تعداد ماسک از موضوع مورد توافق وزرا به دست وزارت بهداشت رسیده؟
همچنان با کمبود ماسک مواجهیم در حالی که توافق بر این بود که وزارت صنعت روزانه یک میلیون ماسک به ما تحویل بدهد اما کل هفته گذشته، وزارت صنعت حدود 400 هزار ماسک N95 به ما تحویل داد که ناچار شدیم نیاز مراکز درمانی را از طریق کشفیات تامین کنیم. چنان‌که سه نوبت کشفیات ماسک در محموله‌های 400 هزارتایی و 200 هزارتایی و یک میلیونی بین تیم درمان بیمارستان‌ها توزیع شد چون این گروه در دریافت وسایل محافظتی، برای ما در اولویت هستند. اما غیر از تعهد وزارت صنعت، محموله بسیار بزرگی شامل چند میلیون ماسک جراحی هم قرار بود وارد کشور شود که در گمرک انگلیس متوقف شد و مجوز ترخیص نگرفت.
در این روزها با پرستاران شاغل در بیمارستان‌های خصوصی و دولتی و حتی محل قرنطینه بیماران مبتلا که صحبت می‌کردیم، می‌گفتند برخی همکاران‌شان به دلیل کمبود وسایل حفاظتی از جمله ماسک و دستکش و گان و ترس از آلودگی به ویروس کرونا ترک کار کرده‌اند.
با کشفیات دو روز اخیر، تعداد قابل توجهی ماسک N95 به دست ما رسید که در بیمارستان‌ها توزیع شد و حالا هم وضعیت توزیع ماسک برای کادر درمان نسبت به هفته گذشته بسیار بهتر شده. البته این ترس در کادر درمان طبیعی است اما 99 درصد کادر درمان با شجاعت و با تمام وجود در بیمارستان‌ها مشغول خدمت هستند و ما هم برای توزیع وسایل محافظتی برای آنها تلاش می‌کنیم اما باز هم شرمنده‌شان هستیم چون در روزهای اول از بابت موجودی ماسک N95 برای کادر درمان واقعا دچار مشکل بودیم و باید روزانه یک میلیون ماسک به دست ما می‌رسید که این اتفاق نیفتاد و کل آنچه بین کادر درمان توزیع شد، فقط 400 هزار ماسک بود تا زمانی که انبارهای احتکار ماسک کشف شد و موجودی این انبارها بین کادر درمان توزیع شد اما هنوز هم با کمبود وسایل محافظتی برای کادر درمان مواجهیم.
