ضربه کرونا به اقتصاد/ چین با سیاست‌های تشویقی شهروندان را ترغیب به بازگشت به کار می‌کند
یک ماه پس از آغاز قرنطینه میلیون‌ها نفری، مقام‌های چین در تلاشند تا مردم کشور را به بازگشت به کار تشویق کنند؛ در واقع این تلاشی است که نوعی ایجاد تعادل میان مهار ویروس کرونا و حمایت از اقتصاد متزلزل این کشور است.
اقتصاد آنلاین – اکرم شعبانی؛ شهر ووهان و استان هوبی که مرکز آغاز و شیوع این بیماری بوده‌اند، در حال حاضر محور اقدامات پیشگیرانه از این ویروس بوده‌اند. در طول چهار هفته گذشته در حالی بیش از 2 هزار نفر از مبتلایان سراسر جهان به این ویروس قربانی شدند که بیشتر قربانیان در قرنطینه قرار گرفته بودند.
پیش از آنکه مرزهای ووهان و هوبی بسته شود، بیماری در سراسر چین انتشار یافته بود، برخی از نقاطی که به شدت تحت تاثیر این بیماری قرار گرفته‌اند مراکز تولیدی و اقتصادی چین هستند که بخش بزرگی از اقتصاد کشور را در اختیار دارند.
استان گوانگ دونگ جنوبی که در نقطه مقابل هنگ کنگ قرار دارد که خانه شرکت‌های مهم بین‌المللی همچون فاکسون که تامین کننده قطعات اپل است، دومین استان تحت تاثیر هو بی است که تاکنون از 1339 مورد ابتلای کووید 19، تعداد قربانیان به 5 نفر رسیده است.
استان جه جیانگ شرقی در نزدیکی شانگهای چهارمین شهری است که تحت تاثیر این ویروس با 1205 مورد ابتلا و یک قربانی قرار داشته است. این شهر مرکز استقرار شرکت‌هایی همچون علی باباست که در اقتصاد چین تاثیر بسیار زیادی دارد و رقیب جدی سایت‌های اینترنتی آمازون و eBay به حساب می‌آید.
در حالی که تا 23 ژانویه تعداد مبتلایان در چین به 639 مورد می‌رسید، استان هوبی تصمیم به آغاز قرنطینه گرفت. به نظر می‌رسد که این موقعیت قابل مقایسه با هیچ موقعیت دیگری نیست؛ ویروس کرونا هفته‌ها پیش از آغاز قرنطینه در حال انتشار و شیوع در چین بود و برخی شواهد بیانگر آن است که تعدادی از بیمارستان‌هایی که مراجعان زیادی داشته‌اند، ناچار به ترخیص تعدادی از مبتلایان به کرونا شده‌اند که این اقدام منجر به شیوع و سرایت هر چه بیشتر این ویروس شده است.
سرعت شیوع این بیماری با توجه به موقعیت ووهان که به عنوان یک قطب اقتصادی چین شناخته می‌شود و در تماس با دیگر نقاط کشور است، باعث شگفتی نبود، با در نظر گرفتن اینکه ویروس یک دوره نهفته را می‌گذراند شناسایی ناقل‌ها به مساله سختی تبدیل شد. در چنین شرایطی بدیهی است که چین نمی‌تواند هزینه بیکار شدن بخش زیادی از کارگران و صنایع خود را بپردازد. مقامات چین حتی پیش از این نگران کاهش سرعت رشد اقتصادی خود بودند چرا که در سال 2019 کمترین سرعت رشد اقتصادی چین طی سی سال گذشته رقم خورد. به این معنا که از سال 1990 که واقعه میدان تیان آن من اتفاق افتاد و به تبع آن انزوای بین‌المللی چین تا به امروز چنین سرعت پایینی در رشد اقتصادی این کشور به ثبت نرسیده بود.
یک اقتصاددان با نفوذ چینی پیش از این هشدار داده بود که شیوع ویروس کرونا و بحران حاصل از آن می‌تواند رشد اقتصادی چین را در سال 2020 تا یک درصد کاهش دهد. در چنین شرایطی مقامات در تلاشند که دو خطر مهم را در این کشور به تعادل برسانند یا اینکه با اعمال فشار بیشتر بر امور عادی و روزمره موجب انتشار هر چه بیشتر کرونا شوند و یا با گشودن راه برای فروپاشی اقتصاد محلی و داخلی، راه را به این سمت بگشایند.
بسیاری از بنگاه‌های کوچک و متوسط به طور خاص در آستانه حرکت به سمت ورشکستگی در چین هستند، این در شرایطی است که از ابتدا تصور می‌شد شرکت‌های تعطیل شده از ابتدای فوریه به کار و خطوط تولید بازگشت کنند.
لوئو شیاوهوا مدیر اجرایی گروه می جیه گوانگ دونگ در گفت‌وگویی با اخبار تجارت چین عنوان کرد: امسال قرار نیست به مساله سود بیاندیشیم در چنین شرایطی تنها هدف ما زنده ماندن و حفظ بقای شرکت است.
در شن جن شهر مرزی نزدیک به هنگ کنگ، به مشاغل و شرکت‌ها اعلام شده که در صورت انجام اقدامات کنترل ویروس همچون ضدعفونی کردن، تحویل دو ماسک در روز و کنترل دمای بدن کارکنان و سایر روتین‌های لازم روزانه، می‌توانند بلافاصله کار را آغاز کنند. مقامات محلی این مساله را تایید کرده‌اند. اما مشکل آنجاست که همه قوانین را آنطور که باید رعایت نمی‌کنند، یکی از کارگران یکی از شرکت‌های محلی عنوان کرده که با آغاز کار خود، روزانه تنها یک ماسک از شرکت تحویل گرفته‌اند.
بازگشت کارمندان به میز کار مشکل دیگری است که در این شرایط شرکت‌ها با آن روبرو هستند. یکی از کارگران مهاجر در سیچوان در این باره می‌گوید که از تعداد 50 کارگر مهاجر در شرکتی که او مشغول به کار است، تنها 20 کارگر به محل کار خود بازگشته‌اند. با تمام این احوال، هفته گذشته وزیر حمل و نقل چین در این باره توضیح داد: به طور کلی کمتر از یک سوم از تقریبا 300 میلیون کارگر مهاجر این کشور که امور اقتصادی این کشور از پیک‌های موتوری تا رستوران‌ها و ... را می‌گردانند اکنون به شهرها و روستاهای خود بازگشته‌اند.
در حالی که برخی نگران شیوع و سرایت ویروس هستند، برخی دیگر مطمئن نیستند که آیا بازگشت به شغل‌شان برای آنها امکان پذیر خواهد بود یا خیر؟ اما بسیاری در تلاشند تا با ایجاد محدودیت‌های جدید که تلاشی برای کند کردن سرعت شیوع بیماری است، حمل و نقل‌های صنعتی و تجاری را به انجام برسانند. آن هم در حالی که بلیت قطارها به تعداد محدودی به فروش می‌رسد و مسافران در مسافت نزدیک نمی‌توانند بلیت قطار خریداری کنند در عین حال خدمات اتوبوسرانی هم لغو شده است.
در جریان تلاش برای مقابله علیه کرونا استان جه جیانگ 100 میلیون یوان یارانه (معادل 11 میلیون پوند) برای کمک به افراد در بازگشت به کار، سیاست‌های مالیاتی جدید و حمایت از مشاغل در نظر گرفته و حتی برای کارمندان آماده بازگشت به کار اتومبیل، اتوبوس و قطار نیز در نظر گرفته است.
یکی از کارگران مرکز فناوری هانگ جو در این باره گفت: ما کارگران مهاجر زیادی در هانگ جو نداریم اما تلاش‌های دولت چین برای بازگرداندن مردم به کار بسیار دلگرم کننده بوده است.
به نظر می‌رسد که اگر قرنطینه و تعطیلی مراکز تجاری نتواند کووید 19 را به شکلی که سارس در سال 2003 متوقف شد، متوقف سازد، هزینه سنگینی برای اقتصادهای محلی و جمعیت زیادی از مردم چین و حتی کشورهای اطراف چین در بر خواهد داشت.
