رتبهبندی اعتباری برای شرکتهای بیمهای در کشور؛ اصلی فراموش شده
رتبه اعتباری شرکتها تصمیمگیری سرمایهگذاران و اعتباردهندگان را به عنوان استفادهکنندگان اصلی از شرکتها تسهیل میکند و از سوی دیگر سبب کاهش هزینه سرمایه شرکتهای دارای صلاحیت اعتباری و شرایط مناسب مالی آنها میشود.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از چابک آنلاین، "غلامرضا سلیمانی" رئیس کل بیمه مرکزی پیشتر، با اشاره به اهمیت رتبه بندی شرکت های بیمه ای ، اعلام کرده بود که بیمه گذاران حق دارند از وضعیت شرکت های بیمه اطلاع داشته باشند و با آگاهی از شرایط ریسک پذیری آنها بیمه نامه مورد نیاز خود را تهیه کنند.
موسسات رتبه بندی دنیا از طریق تفسیر، تحقیق و تحلیل، توانایی یک شرکت بیمه ای را در پرداخت مطالبات، بدهی ها و سایر تعهدات مالی مورد بررسی قرارر می دهند.
بی تردید، یکی از مهمترین عوامل موفقیت شرکت ها، سطح رقابت در بین آنها است.
به همین دلیل کیفیت محصولات، مدیریت ریسک، شبکههای توزیع، تحقیق و توسعه، نشان تجاری و میزان تقاضا از جمله عواملی است که در رتبه بندی های اعتباری مورد بررسی قرار می گیرد..
یکی از رتبه بندی های رایج در دنیا، رتبهبندی اعتباری شرکتهای بیمه است.
رتبه بندی اعتباری یک شرکت بیمه ای، بیانگر قدرت مالی و توانایی پرداخت مطالبات بیمه نامه ها است و هدف از آن تقویت وضعیت مالی کلی و عملکرد عملیاتی صنعت بیمه در حمایت از رشد اقتصادی و رفاه سهامداران و بیمه گذاران است.
رتبه بندی اعتباری یک شرکت بیمه ای به عنوان یک نظر تلقی می شود و هر موسسه رتبه بندی ارزیابی بیطرفانهای از وضعیت کلی اعتباری شرکت بیمه را بیان می کند.
رتبهبندی اعتباری نقش مهمی در بازارهای پول و سرمایه بازی میکند و مزایای اجرای آن در صنعت بیمه بر کسی پوشیده نیست.
یک کارشناس صنعت بیمه با بیان اینکه "در ایران از شیوه رایج رتبه بندی اعتباری که در دنیا مطرح است هنوز استفاده نمی شود" گفت: تنها چیزی که در حال حاضر در ایران وجود دارد توانگری مالی شرکت های بیمه و آیین نامه 69 مصوب شورایعالی بیمه است که میزان توانایی شرکت های بیمه در پرداخت خسارت را می تواند تعیین کند.
مجید بنویدی بیان کرد: رتبه بندی شرکت های بیمه در دنیا روش های خاصی دارد و چندین موسسه بزرگ رتبه بندی ، شرکت های بیمه را در دنیا رتبه بندی اعتباری می کنند.
به گفته وی در حال حاضر به دلایلی امکان استفاده از شرکت های معتبر رتبه بندی خارجی در ایران وجود ندارد.
بنویدی در پاسخ به این پرسش که" آیا توانایی رتبه بندی اعتباری قابل قبول در داخل کشور وجود دارد؟" اظهار کرد: ممکن است که این توانایی در کشور وجود داشته باشد اما آن چیزی که در بازار بین المللی شرکت های رتبه بندی وجود دارد این است که شرکت های رتبه بندی از یک تخصص های ویژه ای برخوردار بوده و از چند جهت شرکت های بیمه را بررسی می کنند و استقلال های خاص خود را دارند .
وی افزود: باید یک موسسات مستقلی باشند که این کار را انجام دهند البته کارهایی درحال انجام است ولی الان به آن صورت پیشرفته در ایران نیست و در صنعت بیمه هم به گزارش توانگری مالی که مورد تایید بیمه مرکزی است بسنده شده است.
در حال حاضر بیمه مرکزی به عنوان متولی صنعت بیمه ای کشور تنها با اعلام میزان توانگری مالی، شرکت های بیمه را رتبه بندی می کند، اما آیا کافی است؟
علی حبیب محمدی، کارشناس صنعت بیمه در این خصوص گفت: توانگری مالی هم به توان اعتباری و جبران بیمه نامه هایی که شرکت های بیمه می فروشند مربوط است، اگرچه ممکن است هنوز این توانگری خیلی درست اعمال نشود ولی فعلا تنها راهکار همین است که انجام می شود.
به اعتقاد وی " نواقص زیادی در رتبه بندی توانگری مالی که در حال حاضر در صنعت بیمه انجام می شود وجود دارد."
به گفته حبیب محمدی" در همه صنایع رتبه بندی اعتباری انجام می شود اما در ایران این کار را انجام نمی شودو دلایل بسیاری هم برای این مساله وجود دارد."
این کارشناس صنعت بیمه بیان کرد: بیشتر شرکت های بیمه در ایران خصوصی نبوده و شبه دولتی هستند و یکی از سهامداران قوی آنها یک ارگان وابسته به دولت است و اولین چالش این است که نمی توانند خیلی از اینها را از دایره حذف کنند.
حبیب محمدی، عنوان کرد: سرمایه های شرکت های بیمه به هیچ وجه کفاف تعهدات آنها را نمی دهد و اگر یک اتفاق فاجعه آمیز رخ دهد اصلا امکان جبران آن را ندارند.
وی،با اشاره به قاعده سرمایه گذاری شرکت های بیمه گفت: شرکت های بیمه در ایران پتروشیمی ها را بیمه می کنند در حالیکه سرمایه خود پتروشیمی چند برابر شرکت بیمه است، از طرفی اتکایی بیرونی هم وجود ندارد و حتی زمانی که این ریسک را بین خود تقسیم می کنند باز این ریسک در داخل کشور محبوس است.
واقعیت این است که شفافیت مهمترین ره آورد رتبه بندی اعتباری شرکت های بیمه است و شاید بتوان با مطالعه نظام رتبهبندی اعتباری شرکتهای بیمه ای در دنیا به عوامل تعیینکننده رتبه بندی دست پیدا کرد و با استفاده از تجارب کشورهای دیگر به تعیین رتبه اعتباری شرکت های بیمه پرداخت.