رژیم تحریم‌ها علیه ایران در حال فروپاشی است

ویکلی استاندارد طی گزارشی با انتقاد از رویکرد دولت آمریکا در تن دادن به مذاکرات هسته ای با ایران و لغو تحریم ها نوشت: خبرهای اقتصادی ای که از ایران می رسد، خبرهای خوبی است، البته برای ایران. اگر شما امیدوار باشید که این تحریم ها ایران را به تغییر رفتار وادار کنند، این خبرها فاجعه بارند. از زمانیکه دولت اوباما تحریم ها علیه ایران را کاهش داده، فروش نفت این کشور 25 درصد افزایش یافته و ظاهرا کاخ سفید نیز قصدی برای جلوگیری از این امر ندارد. اما این همه ماجرا نیست. شاخص های مهم اقتصادی نشان می دهد که اقتصاد ایران به لطف توافق هسته ای ژنو در حال ترمیم است. نرخ تورم از 40 به 20 درصد کاهش یافته و همچنان در حال پایین آمدن است. ارزش ریال در برابر دلار نیز تقویت شده است. در حالی که تولید ناخالص داخلی ایران در سال 2012، 3 درصد کاهش یافته بود، اکنون صندوق بین المللی پول افزایش رشدی البته ناچیز را برای اقتصاد ایران در سال های 2014 و 2015 پیش بینی کرده است. این هفته نامه آمریکایی افزود: رژیم تحریم ها در حال فروپاشی است و فضای کسب و کار در ایران متحول شده است. هیئت هایی از کشورهای مختلف در حال ارزیابی فرصت های سرمایه گذاری در ایران هستند. پیش بینی کاخ سفید در مورد منتفع شدن 7 میلیارد دلاری اقتصاد ایران از کاهش تحریم ها به هیچ وجه حقیقت ندارد. رقمی که نصیب ایران می شود نزدیک به 20 میلیارد دلار است. چه اتفاقی دارد می افتد؟ آیا ممکن است کاخ سفید در محاسباتش اشتباه کرده باشد؟ نه. این اتفاقات برنامه ریزی شده است. به رغم موضع ظاهری دولت اوباما، کاهش تحریم ها هرگز شامل رقمی کوچک نبوده است. بلکه نقشه این بوده که پول زیادی به دست دولت حسن روحانی برسد. هرچقدر بیشتر بهتر. کاخ سفید معتقد است که به محض اینکه روحانی درک کند که ادامه حیات دولتش با وجود پول زیادی که به اقتصاد این کشور سرازیر می شود، چقدر راحت تر است، به نفعش خواهد بود که دیگران را به اعطای امتیازات بیشتر در بحث هسته ای متقاعد کند. اما مشکل اینجاست که نه تنها در مورد رفتار حکومت ایران اشتباه کرده، بلکه در مورد ارزیابی نقش روحانی و میزان تاثیر تحریم ها بر تهران نیز به خطا رفته است. مارک دوبوویتز، عضو بنیاد دفاع از دموکراسی ها و از حامیان سرسخت افزایش فشار بر ایران گفت، سیاست دولت آمریکا بر اساس ارزیابی روانی از طرز فکر حکومت ایران اتخاذ شده است. آنها روحانی را یک شخصیت عملگرا ارزیابی می کنند که برای کاهش تحریم ها بر سر کار آمده و اگر بیشتر موضعش تقویت شود، می تواند امتیازات بیشتری بدهد. اما این ارزیابی در مورد موضع روحانی اشتباه است.