کوچ ناگزیر برندها از جردن
خیابان جردن همیشه پاتوق برندپوشان پیر و جوان بوده است اما حالا تعداد این فروشگاههای خارجی کاهش چشمگیری پیدا کرده، مغازهها را یک به یک جلو میرویم و یک سوال مشابه را از همه میپرسیم: «از وضعیت مغازههای برند این خیابان خبر دارید؟» در این خیابان فروشگاههای بزرگی وجود دارد که روزی محل درآمد و آمد و رفت اشخاص بوده اما حالا جز چند طبقه ساختمان متروکه و ویترینی بدون جنس چیزی از آن نمانده اما بعضی از این مغازهها و فروشگاههای برند هم به محل کسب افراد دیگر تبدیل شده که بعضی از آنها تولیدات داخل است.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از هفت صبح، مرد جوانی که فروشنده فروشگاه ساعت جردن است در مورد شرایط فروشگاههای برند خیابان جردن میگوید: «بیشتر فروشگاههای برند این خیابان جمع شدهاند، برندهای بزرگ مثل نایک، بنتون، منگو، زارا، جیاوکس در این یک سال به دلیل مشکل اقتصادی جمع کردند، در همین چهارراه اسفندیار قبلا فروشگاه نایک بود که حالا فکر میکنم به جای آن جین وست آمده است.»
متصدی یک شیرینی فروشی میگوید: ««قبل از ما اینجا فروشگاه برند السی بود ولی شعبه اینجا جمع شد و حالا ما حدود سه ماه است که به اینجا آمدهایم، تا چند وقت پیش در این خیابان خیلی فروشگاه برند بود اما حالا همه جمع کردند.» شهروند دیگری هم میگوید: «برندهای سیسلی، زارا و… که در این خیابان بودند همه تعطیل کردند، همه برندهای این راسته بسته شد. تنها کسانی میتوانند سرپا بمانند که تولیدی از خودشان دارند، ما هم به همین دلیل تا الان توانستیم دوام بیاوریم.»
دو مغازه آن طرفتر ساعت فروشی امگا وجود دارد؛ وارد آن میشویم، دختر جوانی که فروشنده این ساعت فروشی است،میگوید: «کمی جلوتر بعد از بلوار صبا چند مغازه برند پشت سر هم بود که بسته شدند مثل آدیداس، آدولف و منگو که جای منگو رستورانی باز شده است و حتی جای شیرینی فروشیای که کمی بالاتر خواهید دید قبلا برند یو اس پولو بوده است.»
مرد جوانی در مورد مغازه آن طرف خیابان که تابلویی نداشت میگوید: «برندهایی که نمیتوانند فعالیت کنند یا اسم مغازه را برمیدارند یا مغازه را خالی میکنند، آن طرف خیابان مغازه گوچی هم جزو همین موارد است. برندها اگر بخواهند در ایران فعالیت و تابلوی نصب شده داشته باشند باید تولید داخل هم بفروشند یا اینکه جزو افرادی باشند که کارت بازرگانی دارند تا جنس وارد کنند.
یکی از آن شرکتها کاسپین مد است که حالا یکسری از برندهایش را جمع کرده ولی چند برند دیگرش را هنوز میتواند وارد کند، مثلا بنتون را جمع کرد ولی شاید منگو هنوز کار میکند. برند این مغازه که بدون تابلو فعالیت میکند یعنی گوچی، یکی از برندهای خوب ایتالیاست و کار محبوب و خوبی محسوب میشود، فروشگاه تابلوی خود را برمیدارد و همان محصولی را که دارد باید بفروشد و دیگر نمیتواند واردات داشته باشد، در واقع کالکشن قبلی خود را دارد و فقط روی موجودی که دارد کار میکند و نه حتی روی عوض شدن فصل و مد.»
به خیابان گلشهر میرسیم، وارد مشاور املاک مسکن نگین جردن میشویم تا در مورد وضعیت خرید و اجاره مغازه اطلاعاتی کسب کنیم، یکی از مشاوران میگوید: «در این یک سال و خوردهای خیلی از مغازهها بسته شدند و رفتند، حتی کسی هم قدرت اجاره و خرید ندارد بنابراین بعضی از مغازهها خالی مانده. مغازه آدیداس همین بغل ما بود، آن هم به دلیل تحریمها مجبور شد مغازه را جمع کند، این شرایط حتی روی کار ما هم تاثیر گذاشته است و چون تقاضایی وجود ندارد ما هم بیکار شدهایم.»
یکی از واردکنندگان پوشاک ورزشی که ۱۵شعبه در تهران و چند شهر ایران داشته بر این باور است که تعطیلی برندها خیلی به تحریمها ربطی نداشته و بیشتر فشار بعضی تولیدکنندگان داخل منجر به این اتفاق شده، این فروشنده ادامه میدهد:«داستان جمع شدن برندها خیلی به تحریمها مربوط نمیشود، خیلی از برندهای خارجی حاضر بودند همچنان با ایران ادامه همکاری داشته باشند اما طرح ساماندهی پوشاک به واسطه فشار چند تولیدکننده داخلی به وزارت صمت مانع این اتفاق شد.»
جمشید پژویان، کارشناس اقتصادی اما معتقد است تعطیلی برندهای خارجی لزوما منجر به تقویت تولیدات داخلی نمیشود و توضیح میدهد: «بسته شدن راه واردات و صادرات رقابت را یا کاهش میدهد یا به کلی از بین میبرد. این مسئله به هیچ وجه به نفع تولیدات ما نیست چون در اثر رقابت است که کیفیت بالا میرود و قیمت هم کاهش پیدا میکند ولی وقتی شرایط به صورت یک شبه انحصاری به وجود آید، از نظر متقاضیان این به نفع تولیدات ما نیست.»
احسان سلطانی، پژوهشگر اقتصادی هم میگوید: «وقتی قیمت ارز افزایش پیدا میکند در بخشی مثل پوشاک، کیف و کفش که اغلب پارچه، نخ ماشین آلات، پنبه و ملزومات دیگر آن وارداتی است مورد استفاده قرار میگیرد. این موضوع باعث میشود فروشندگان داخلی با آن قیمت قبل اجناس را به فروش نرسانند و فروشندگان داخلی خردهفروشان خود را از دست بدهند.»