5 نیاز کودک از نظر «مونتهسوری»
«ماریا مونتهسوری» مربی کودکان در ایتالیا با مشاهده رفتار کودکان پی برد آنها بیش از این که به نتیجه کار توجه یا علاقه داشته باشند، به رضایت از کار و شیوه انجام آن کار توجه دارند.
او خالق یک روش تربیتی به نام روش «مونتهسوری» هم هست که به دلیل ابداع این روش، جایزه یونسکو را هم از آن خود کرده است.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از خراسان، بنیادیترین باور مونتهسوری، اهمیت توجه به محیط پیرامون کودک بود. در ادامه میخواهیم به نیازهای عام کودکان فارغ از زبان و مکان جغرافیایی بپردازیم. از نظر مونتهسوری ارضای این نیازها کودک را در مسیر شکوفایی قرار میدهد.
نیاز به یادگیری
بین ۱۸ ماهگی تا سه سالگی، کودکان مدام اشیا را با دست چنگ میزنند. از باز و بسته کردن اشیا، گذاشتن آن ها در جعبهها و ریختن شان به بیرون و گذاشتن اشیا روی زمین لذت میبرند. در سنین بالاتر مثلا در چهار سالگی نیز از شناسایی اشیا با چشمان بسته از طریق لمس آنها، لذت میبرند. او پی برد کودک بیش از این که به نتیجه کار توجه یا علاقه داشته باشد به رضایت از کار و شیوه انجام آن توجه دارد. همچنین علاقه به انجام کارهای تکراری تا جایی که بر کار چیرگی یابد.
عشق و علاقه به نظم
در خلال اولین دوره حساس که اصولا همان سه سال اول زندگی است، کودک نیاز شدیدی به نظم دارد. در این دوره، کودکان دوست دارند اشیا را در همان جای خود بگذارند و پدر و مادرها باید به کودکان برای پاسخ دادن به این نیاز، کمک کنند.
نیاز به مستقل بودن
شروع آن حدودا از یک سالگی است و تلاش بیوقفهای در انجام کارها به صورت مستقل دارند البته به شرطی که تلاششان سرکوب نشود و ارج نهاده شود.
نیاز به محترم شمرده شدن
کودکی که حس ارزشمندی را کسب کند و تلاشهایش دیده شود، به دلیل عزت نفس بالا و اعتماد به نفس مثبت در سالهای آینده زندگی، قدرت حل مسئله و مدیریت بحران بیشتری خواهد داشت. در دوره حساس زبانآموزی، هرچه بیشتر با کودک گفتوگو شود، کتاب خوانده شود و کودک احساس کند توسط بزرگ ترها (به خصوص والدین که افراد اَمنِ زندگی او هستند) خوب شنیده میشود، در دوران تحصیل روخوانی بهتری خواهد داشت و از قدرت کلامی بالاتری برخوردار خواهد شد.
علاقه همزمان به واقعیت و داستان
تا کودک تفکر انتزاعی ندارد، برایش داستانهای واقعی بگوییم. کمکم با بزرگ تر شدن و رسیدن به سن مدرسه، میتوان داستانهای خیالی هم اضافه کرد. به طور کلی آن چه باید درباره کودکان دانست و به آن توجه کرد این است که از آزادی و حرکت و انتخاب لذت میبرند، فعالیتهای هدفمند را دوست دارند و به کار کردن بیش از بازی علاقهمند هستند، خودجوش هستند و رفتارهایی دارند که نه به مجازات نیاز دارد و نه به پاداش (منظور رفتارهایی مانند غذا خوردن که باید انجام شود و نباید با تشویق شکل مصنوعی به خود بگیرند) و از سکوت و هماهنگی محیط لذت میبرند یعنی محیطهای پر از وسیله یا پر سر و صدا، مزاحم یادگیری آنان است.
این کشفها، «مونته سوری» را به این باور رساند که همه کودکان باید در محیط مناسب رشد کنند و فرصت ابراز وجود داشته باشند تا استعدادهایشان شکوفا شود.