گره کور در بخت نتانیاهو

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از اعتماد،  با این حال او که حزبش در انتخابات از بزرگ‌ترین حزب رقیب، ائتلاف آبی‌سفید دو کرسی کمتر داشت، دست‌کم توانسته است بخشی از نمایندگان کنست را به حمایت از خود وادار کند. حالا نمایندگان عرب کنست رژیم اشغالگر، تصمیم گرفته‌اند بعد از 27 سال بی‌طرفی در انتخاب دولت، به نفع رقیب او بنی گانتز وارد میدان شوند؛ اقدامی که هر چند ممکن است در سرنوشت تشکیل دولت چندان موثر نباشد، اما به لحاظ سمبلیک از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. تمامی احزابی که به کنست راه یافته‌اند، روز دوشنبه برای دومین بار به دفتر رییس این رژیم رفتند تا پیشنهاد خود را برای نخست‌وزیر کابینه بعدی معرفی کنند. فهرست مشترک عربی با 13 نماینده در کنست به عنوان سومین فراکسیون بزرگ این مجلس، بعد از جلسه با رییس رژیم اشغالگر، رووین ریولین اعلام کرد که بنی گانتز را به عنوان مامور تشکیل کابینه بعدی این رژیم به رییس‌جمهور پیشنهاد کرده است. نتانیاهو در واکنشی خشمگینانه به حمایت اعراب کنست از گانتز تاکید کرد که تنها راهی که برای او باقی مانده است، تشکیل یک دولت فراگیر وحدت در ائتلاف با بنی گانتز خواهد بود. نتانیاهو با انتشار یک ویدیو کلیپ تاکید کرد: «اکنون فقط دو راه باقی مانده؛ یا تشکیل یک دولتی اقلیت با اتکا به افرادی که اسراییل و دولت یهودی دموکراتیک را قبول ندارند و از تروریست‌هایی که سربازان و شهروندان ما را می‌کشند، قهرمان‌سازی می‌کنند، یا تشکیل یک دولت فراگیر ملی. من انتخاب درست را می‌دانم و شما هم می‌دانید، برای همین است که به سختی برای تشکیل یک دولت فراگیر وحدت ملی تلاش می‌کنم.»

رقابت شانه به شانه

تلاش نتانیاهو برای مبارزه با تشکیل دولتی با مشارکت اعراب که در تبلیغات انتخاباتی‌اش هم به ‌شدت نسبت به آن هشدار داده ‌بود، از سوی احزاب رقیب که نسبت به علاقه او به باقی ماندن در قدرت و فرار از محاکمه به اتهام فساد مالی باخبر هستند، چندان جدی گرفته نمی‌شود. حتی معرفی او به عنوان نخست‌وزیر مکلف برای تشکیل کابینه از سوی رییس رژیم اشغالگر سرزمین فلسطین، هر چند دست‌کم 4 هفته و دست بالا 6 هفته به او فرصت مذاکره برای تشکیل یک کابینه می‌دهد، اما بعید به نظر می‌رسد که در شرایط کنونی امکان تشکیل چنین ائتلافی برای او میسر باشد. تشکیل دولت فراگیر با حضور ائتلاف آبی سفید هم در صورتی امکان‌پذیر خواهد شد که نتانیاهو شرط نخست‌وزیر خودش را کنار بگذارد، موضوعی که تقریبا خواسته نهایی همه احزاب مخالفش، از جمله آبی‌سفید، ییسرایل بیتینو، کارگر و فهرست مشترک اعراب است. دو قطبی شدید در میان احزاب جریان اصلی رژیم اشغالگر در مورد استمرار حکومت نتانیاهو، چیزی نیست که با حمایت یا مخالفت اعراب دچار تغییر شود. احزاب چپ‌گرا و میانه‌رو، به صورت قطعی مخالفت خود را با ادامه نخست‌وزیر او اعلام کرده‌اند و احزاب راست‌گرای افراطی از جمله حزب تورات متحد، حزب شاس و حزب یمینا اعلام کرده‌اند که از ریاست نتانیاهو بر دولت حمایت می‌کنند. به نوشته‌ رسانه‌ها دست‌کم 55 نماینده کنست، پیشنهاد نخست‌وزیر نتانیاهو را به رییس رژیم داده‌اند، در حالی که 54 نماینده از بنی گانتز، رییس پیشین ستاد مشترک ارتش رژیم حمایت کرده‌اند. اما سد بزرگ در برابر تشکیل یک دولت اکثریت همچنان آویگدور لیبرمن، وزیر جنگ پیشین رژیم است که حزبش اسراییل بیتینو با 8 کرسی کنست، حاضر به حمایت از هیچ یک از دو سیاستمدار مدعی کرسی نخست‌وزیری نشده است. روز دوشنبه لیبرمن با گانتز دیدار کرد، هر چند بعد از این دیدار صحبتی از حمایت از او نکرد و فقط در حساب کاربری توییترش نوشت: «دیدگاه‌های‌مان را به اشتراک گذاشته‌ایم و احتمالا مجددا با یکدیگر دیدار خواهیم کرد.» گانتز که دوشنبه روز پرکاری را پشت سر گذاشت، سوای دیدار با لیبرمن با دیوید فریدمن، سفیر ایالات متحده امریکا در سرزمین اشغالی فلسطین و جیسون گرینبلات، فرستاده ویژه رییس‌جمهور امریکا در صلح خاورمیانه هم دیدار کرد. او نهایتا همراه با بنیامین نتانیاهو نزد رووین ریولین رفتند تا تصمیم نهایی رییس رژیم در مورد نخست‌وزیر مکلف برای تشکیل کابینه را بشنوند.

شکستن سکوت اعراب

آخرین بار سال 1992 بود که احزاب عربی رسما حاضر به حمایت از یک نامزد نخست‌وزیری برای کابینه رژیم اشغالگر شدند. در آن دوران با پیروزی حزب کارگر در انتخابات، جبهه دموکراتیک صلح و برابری و حزب دموکراتیک عرب، مجموعا با 5 کرسی در کنست، از اسحاق رابین برای نخست‌وزیری حمایت کردند. هر چند این دو حزب نهایتا در تشکیل دولت ائتلافی رژیم اشغالگر مشارکت نکردند و در کابینه نماینده‌ای نداشتند، اما نهایتا اسحاق رابین که با شعار صلح با فلسطینیان تحت حمایت آنها موفق به تشکیل دولت شده ‌بود، توافقنامه‌هایی را با سازمان آزادیبخش فلسطین امضا کرد که به توافقنامه‌های صلح اسلو مشهور شدند. حالا اما قدرت احزاب عربی نسبت به آن دوران افزایش بیشتری پیدا کرده است. جبهه دموکراتیک صلح و برابری که یک حزب چپ‌گرای و ائتلافی از سیاستمداران عرب و یهودی کمونیست و آن‌گونه که خودشان موضع خود را توصیف می‌کنند یک حزب «غیرصهیونیست» است. این حزب در قالب فهرست مشترک عربی با احزاب تجمع دموکراتیک میهنی، فهرست متحد عربی و حرکت عربی تغییر، 13کرسی از 120 کرسی کنست را در انتخابات اخیر تصاحب کرد و به عنوان سومین حزب بزرگ پارلمان رژیم اشغالگر سرزمین فلسطین تبدیل شد. ایمن عوده، رهبر جبهه دموکراتیک صلح و برابری، روز یکشنبه با انتشار یادداشتی در روزنامه نیویورک تایمز خبر داد که فهرست مشترک عربی و دست‌کم 10 نماینده آن از نخست‌وزیری بنی گانتز حمایت می‌کنند. اعضای تجمع دموکراتیک میهنی که سه عضو از 13 نماینده عرب کنست هستند، گفته‌اند که حاضر به مشارکت در ائتلاف نیستند. ایمن عوده، رهبر جبهه دموکراتیک صلح و برابری و رییس فراکسیون اعراب کنست، در یادداشت خود برای نیویورک تایمز، تنها هدف فهرستش برای حمایت از بنی گانتز را کنار زدن نتانیاهو از قدرت و بستن راه نخست‌وزیر او عنوان کرده است. اما این اقدام ایمن عوده، نه تنها واکنش‌هایی را در میان صهیونیست‌های تندرو، از جمله شخص نتانیاهو برانگیخت، در میان اعراب هم بدون جنجال نماند. تجمع دموکراتیک میهنی، مشهور به فهرست بلد که در قالب فهرست مشترک عربی به کنست راه یافته است، حاضر به حمایت از گانتز نیست و گروه‌های مقاومت فلسطینی هم اقدام این سیاستمداران عرب را برای حمایت از یک چهره نظامی صهیونیست، چندان خوش ندارند. به گزارش فارس، حازم قاسم سخنگوی جنبش فلسطینی حماس در واکنش به این موضوع از حساب باز کردن لیست مشترک عربی روی گانتز ابراز تعجب کرد. قاسم گفت: برنامه‌های ائتلاف (آبی سفید) حقوق ملت فلسطین را نادیده می‌گیرد و حتی بر حمله به غزه و کرانه باختری تشویق می‌کند. شخصیت‌های اصلی در این حزب مرتکب جنایت علیه ملت ما شده‌اند. رییس حزب (گانتز) در زمان حمله به غزه در سال ۲۰۱۴ رییس ستاد مشترک ارتش بود؛ «موشه یعلون» در سال ۲۰۰۳ رییس ستاد مشترک ارتش بود و جنایت‌های زیادی در کرانه باختری انجام داد؛ او در سال ۲۰۱۴ هم وزیر جنگ بود؛ «گابی اشکنازی» هم ارتش (اسراییل) را در جنگ ۲۰۰۸ علیه غزه فرماندهی می‌کرد. «محمد نزال» عضو دفتر سیاسی جنبش حماس نیز از این موضوع ابراز تاسف کرد و در توییتر خود نوشت: گانتز فرمانده ارتشی تروریستی بود که در سال ۲۰۱۴ به غزه حمله و بعدها افتخار کرد که آن را به عصر حجر بازگردانده است.