تصور کاخ سفید از تسلیم ایران در برابر خواسته‌هایش اشتباه بود
اندیشکده آمریکایی استراتفور در گزارشی اذعان کرده که تصور کاخ سفید از تسلیم ایران در برابر خواسته‌هایش با سیاست فشار حداکثری اشتباه بوده است.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از فارس، اندیشکده استراتفور که از جمله اتاق‌فکرهای سیاست خارجی آمریکا به‌شمار می‌رود در گزارشی اذعان کرده که سیاست دولت «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران با موفقیت همراه نبوده است.
در این گزارش که البته آن نیز از ادبیات ضدایرانی بهره برده و مشتمل بر اتهام‌زنی به تهران است، آمده است: «تهران، در حالی که زخم‌خورده اما [در برابر اقدامات آمریکا] سر تعظیم فرود نیاورده، تحریم‌های واشنگتن را تاب آورده و به رئیس‌جمهور دونالد ترامپ نشان داده که قصد ندارد قبل از تسهیل تحریم‌ها، خواسته‌های ایالات متحده را برآورده کند.»
در بخش دیگری از این گزارش می‌خوانیم: کاخ سفید به‌اشتباه تصور می‌کرد که تحت فشار قرار دادن ایران با سیاست فشار حداکثری می‌تواند تهران را مجبور به تسلیم در برابر خواسته‌های آمریکا برای رسیدن به توافقی جامع‌تر و سخت‌گیرانه‌تر برای محدودسازی جاه‌طلبی‌های هسته‌ای و منطقه‌ای این کشور کند.
استراتفور در این گزارش که خلاصه کوتاهی از بخشی از نوشتار آن را می‌خوانید، سپس با اشاره به برخی مشکلات اقتصادی ایران در اثر تحریم‌های واشنگتن نوشته، با این حال، دولت ایران زیر این فشارهای اقتصادی خُرد نشد. در ماه‌های گذشته، بانک مرکزی ایران توانسته ارزش پول ملی را تثبیت کند ...
اندیشکده آمریکایی در ادامه با اشاره به برخی وقایع اخیر در خلیج فارس و ماجرای توقیف کشتی آدریان دریا و همچنین کشتی انگلیسی «استینا ایمپرو» و ضمن ارائه توضیحاتی از منظر خود، اذعان کرده که تهران هم‌زمان با مهار بحران اقتصادی خود توانسته است ترامپ را درمانده کند.
استراتفور در ادامه به گام‌های ایران در کاهش تعهدات هسته‌ای خود ذیل برجام پرداخته و بعد، پنج دستاورد ایران را از اقدامات سه ماه اخیر چنین بیان داشته است:
اول، ایران نشان داد که قادر است به شکل معتبر تنگه هرمز را تهدید نظامی کند؛
دوم، بی‌میلی ترامپ را به درگیر شدن در جنگی دیگر در خاورمیانه برملا کرد؛
سوم، تهدیدهای ایران در یکی از شلوغ‌ترین منطق کشتی‌رانی در جهان، فرانسه را بر آن داشت که به دنبال راه‌حل دیپلماتیک باشد و حتی محمدجواد ظریف، وزیر خارجه ایران را به نشست گروه 7 دعوت کند؛
چهارم، بیمناکی حامیان منطقه‌ای ترامپ را که در صورت وقوع جنگ چیزهای زیادی برای از دست دادن دارند، نمایان ساخت (نویسنده در اینجا به‌طور خاص به امارات عربی متحده اشاره کرده است.)
پنجم، چالش ایالات متحده برای ایجاد یک ائتلاف بین‌المللی در خلیج فارس، هزینه‌های اقدامات یک‌جانبه آمریکا در قبال ایران را نشان داد تا جایی که تنها سه کشور استرالیا، بحرین و انگلستان به آن پیوستند و حتی ژاپن حاضر به پیوستن به آن نشد.
در ادامه نویسنده اندیشکده استراتفور بخش قابل توجهی از گزارش خود را به احتمال ایجاد راه‌حل دیپلماتیک بین ایران و آمریکا اختصاص داده اما در این میان، چنین نوشته است: برای ترامپ، تحریم‌ها علیه ایران مانند تعرفه‌ها علیه چین است؛ ابزاری برای به تسلیم کشاندن دشمن. با این منطق، او بعید است که این ابزار را در آغاز گفت‌وگوها کنار بگذارد. ترامپ تنها می‌تواند تحریم‌ها را زمان انجام توافق برای رسیدن به خواسته‌هایش کنار بگذارد.
استراتفور ادعا کرده، این شانس وجود دارد که دولت ترامپ برای جان بخشیدن به طرح پیشنهادی فرانسه، بخشی از تحریم‌ها را رفع کند. برخی اطلاعاتی که به بیرون درز کرده‌اند نشان می‌دهند که خروج ناگهانی «جان بولتون» از دولت ترامپ پس از یک جلسه پرتنش صورت گرفته که در آن در خصوص تسهیل برخی تحریم‌ها بحث شده بود.
اندیشکده آمریکایی همچنین «استیون منوشین»، وزیر خزانه‌داری آمریکا را یکی از میانه‌روهای کاخ سفید خوانده و گفته که او می‌خواهد نقش برجسته‌تری در سیاست آمریکا در قبال ایران پس از خروج بولتون داشته باشد.
