بازار داغ فروشگاه‌های هنری در فیس‌بوک
فیس‌بوک تعریف بازار را متفاوت کرده است و بسیاری از فعالان عرصه اقتصادی بخصوص هنرمندان از طریق این پایگاه مجازی آثار خود را به فروش می‌رسانند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از نامه نیوز، بازار کار شکل و شمایل متفاوتی دارد؛ قدیم‌ها تیمچه بود و حجره، بازار بود و مغازه و این روزها صفحه مجازی است و مشتریان ناشناخته. کافی است سری به صفحات مجازی چون فیس‌بوک، اینستاگرام و حتی وبلاگ‌ها بزنید تا رد پایی از هنرمندانی بیابید که ویترین‌شان را گروه‌ها و صفحاتی در نظر گرفته‌اند که مشتریانش مجازی و با لایک‌های خود میزان ارادت‌شان را به محصول نشان می‌دهند. همین موضوع بهانه‌ای شد تا به سراغ برخی صفحات موجود در فیس‌بوک برویم و با طراحان و سازندگان آثار موجود در این صفحات به گفت‌وگو بنشینیم. ویزیتوری که مجازی است مریم که مدیریت «کلبه هنر» را بر عهده دارد معتقد است این صفحات حکم ویزیتور را دارند و در این باره می‌گوید: من خودم مربی آموزشگاه هستم و تدریس می‌کنم، به پیشنهاد دوستان چنین صفحه‌ای را راه انداختم تا علاوه بر تبلیغ، بتوانم برای انجام پروژه‌های بزرگ‌تر مشتری جذب کنم. 
مریم این صفحه را به منظور اشتغال‌‍زایی راه نینداخته و در این 2 ماه فعالیت صفحه تلاش کرده تا هم‌صنفان خود را
در این زمینه پیدا کند. وی که در اصفهان مشغول به کار است و در حال حاضر 30 سال سن دارد می‌افزاید: در حال حاضر به سمت جذب مشتری برای کارهایم که بیشتر چرم‌دوزی و بدلیجات است هستم و تلاش می‌کنم تا برای اواخر بهمن و نزدیک به عید مشتریان خود را جذب کنم و از طریق این صفحات مجازی بر تعداد کارهایم بیفزایم. 
بازار مهیا شود، نیرو جذب می‌کنم دیدگاه مدیر صفحه «مری نمدی» در این باره متفاوت از «کلبه هنر» است. گرچه او نیز معتقد است که عشق به هنر باعث تحمل سختی‌های این کار می‌شود اما در نهایت تنها راه فروش آثارش همین صفحات وبلاگ و فیس‌بوکی است که راه انداخته است. وی در این باره می‌گوید: از کودکی به کار هنری و دوخت و دوز علاقه داشتم تا اینکه چند وقت پیش دختر خاله‌ام من را با دنیای نمد آشنا کرد. او یک فرشته نمدی به من هدیه داد و هنگامی که علاقه من را به این کار دید از من خواست تا همراه هم برای ارائه کارهایمان به یک شوی لباس تعدادی اثر نمدی آماده کنیم. .jpg)
مریم ادامه
می‌دهد: بعد از مدتی تصمیم گرفتم کارهایم را در صفحه فیس‌بوک قرار دهم. هدف اصلی‌ام از این کار فروش نبود، بیشتر دلم می‌خواست دیگران کارهایم را ببینند و نظر دهند. اما به تدریج فعالیتم از گروه به صفحه تبدیل شد و مغازه کوچک مجازی من از این طریق شکل گرفت. 
طراح و سازنده عروسک‌های نمدی از سختی‌های کار می‌گوید و عشقی که باعث شده تا کار را ادامه دهد و حتی به فکر گسترش آن بیفتد: نشستن و سوزن زدن همواره به ستون فقرات و دست‌ها آسیب می‌رساند. همین طور برش زدن نمدها با قیچی. در واقع دستگاهی برای برش نمد وجود دارد که من ندارم. ضمن اینکه کم و کسری رنگ نمدها بسیار است. گاهی برای پیدا کردن یک رنگ باید چند بار به بازار سر بزنم یا آنکه خودم از طریق پوست پیاز و امثالهم ابداع کنم و رنگ مورد نظرم را بسازم. 
مری‌نمدی در انتها می‌گوید: عاشق این کار هستم و اگر شرایط مهیا شود و همکار داشته باشم، قطعا می‌توانم بازار این کار را راه بیندازم چرا که در همین ابتدا کارها در تعداد بسیار یا برای
مغازه‌ها سفارش داده می‌شود که من فرصت لازم برای آماده کردنشان را ندارم. 
هر لایک نشانه دریافت ایده است در میان صفحات فیس بوک، صفحه «دست‌سازه‌های زهرا» با سایر کارها متفاوت است. زهرا که 34 سال سن دارد تمرکز هنری‌اش بر ویترا و ظروف سفالی است و در صفحه خود عکس همین محصولات را گذاشته است. البته شاید همین تفاوت باعث شده تا او دل خوشی از فیس‌بوک نداشته باشد و درباره مشتریان صفحه‌اش بگوید: فروش من از طریق فیس‌بوک نیست. راستش را بخواهید کسانی که در دنیای مجازی صفحات اینچنینی راه می‌اندازند بیشتر به دنبال جذب صفحات مشابه و گرفتن ایده هستند. لایک‌هایی هم که می‌خورد بیشتر برای ایده‌هاست تا فروش آثار. 
زهرا که کارهایش را در مغازه به فروش می‌رساند درباره استقبال مردم می‌افزاید: همه از دیدن کارهایم متعجب می‌شود اما کمتر کسی است که حاضر باشد پول واقعی محصول را بپردازد چرا که با وجود تحریم قیمت مواد اولیه افزایش یافته است. 
وی می‌گوید: رنگ‌های ایرانی برای ویترای همگون نیست و بهتر است از رنگ خارجی استفاده کنی. اما مواد اولیه گران است و هزینه وقت و انرژی کارها در نمی‌آید. شما تصور کنید پیش از این یک اثر برای من 20 هزار تومان تمام می‌شد و من آن را 60 هزار تومان می‌فروختم، الان همان کار 50 هزار تومان برای من هزینه دارد و من می‌توانم در نهایت 70 هزار تومان بفروشم. طرفدارانم به من انرژی می‌دهند مدیر صفحه «دست‌ساز‌های آرتا» درباره نحوه ورودش به دنیای خمیر می‌گوید: همیشه علاقه داشتم نمونه‌های خارجی خمیرسازی که در اینترنت می‌دیدم برای خودم تهیه کنم، به جاهای مختلف سر زدم که در نهایت پیدا نکردم. پس از مدتی متوجه شدم نمونه خمیر این کارها در کشور به فروش می‌رسد. 
بهاره ره در این باره افزود: از طریق فیلم‌های آموزشی که در اینترنت در دسترس است توانستم نحوه ساخت چنین کارهایی را بیاموزم و پس از مدتی نیز به دلیل تسلطم بر نقاشی، نمونه‌های مختلف را ساختم و در صفحه خود به اشتراک گذاشتم. طراح و سازنده کارهای خمیری که 27 سال سن
دارد نیز از تحریم‌های موجود و افزایش قیمت دلار و یورو شکایت می‌کند و در این باره می‌گوید: متاسفانه خمیر لازم برای این کار در کشور پیدا نمی‌شود و حتی نمایندگی این نوع خمیر با ورشکستگی روبرو شده‌اند. برای سفارش خمیر مورد نیاز یا باید از طریق شرکت‌های خارجی تهیه مواد اقدام کرد یا آنکه به کسانی که در خارج از کشور حضور دارند سفارش داد تا از طریق پست یا بار مسافر برایم بفرستند. وی می‌افزاید: با این کار قیمت تمام شده بسیار بیشتر از آن چیزی که می‌شود که باید باشد و احتمالا میزان فروش کارها نیز کاهش می‌یابد. مدیر صفحه «دست سازها آرتا» با اشاره به مشکلات فروش از طریق فیس‌بوک می‌گوید: بسیاری از طرفداران نمی‌توانند به فروشگاه‌های مجازی اعتماد کنند. پول را به حساب واریز کنند تا کالا به دستشان برسد. به همین خاطر میزان فروش تا اندازه‌ای پایین است. اما هم اینکه آدم‌های مختلف در صفحه‌ات حضور دارند و با پیام‌های مختلف نشان می‌دهند که پیگیر کارهایت هستند اتفاق خیلی خوبی است و من از این اتفاق استقبال می‌کنم. وی به بازخورد طرفداران اشاره کرده و در پایان می‌گوید: فروش کالا در مغازه قیمت کار را بالا می‌برد چرا که 50 درصد از قیمت
به فروشنده تعلق می‌گیرد و برای افزایش سود، باید قیمت‌ها را افزایش داد. در حال حاضر ترجیح می‌دهم از همین طریق و با قیمت پایین کارهایم را به فروش برسانم و امیدوارم اعتماد لازم به این فضا نیز ایجاد شود.
