زمان و نتایج، بحث اصلی سنا در مورد تحریم ایران

این لایحه که از سوی سناتور مارک کرک و رابرت منندز ارائه شده، حمایت کمیته روابط عمومی آمریکا- اسرائیل را به همراه دارد. مجلس نمایندگان آمریکا تابستان گذشته، بسته تحریمی مشابهی را تصویب کرد. حامیان لایحه سنا می گویند این تحریم ها اهرم قوی تری برای آمریکا در مذاکرات خواهد بود اما باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا معتقد است تحریم های جدید می تواند مذاکرات را از مسیر اصلی خارج کند. دو ماده بحث برانگیز این لایحه لزوم ممانعت از حفظ ظرفیت غنی سازی و حمایت آمریکا از اسرائیل در صورت حمله به برنامه هسته ای ایران است. دست کم 20 تن از اعضای کمیته پارلمانی دموکراتیک سنا طی روزهای اخیر حمایت خود از کاخ سفید برای جلوگیری از پیشبرد لایحه تحریم ها را ابراز داشته اند. مقامات کاخ سفید در مذاکرات آف د ریکورد (محرمانه) با مقامات یهودی تاکید داشته اند که تحریم ها به خودی خود، بحث برانگیز نیستند. این مقامات گفته اند که می خواهند در صورت به نتیجه نرسیدن مذاکرات، کنگره تحریم های جدید را «ظرف یک روز» به تصویب برساند. اختلاف در مورد زمان مخالفت اصلی کاخ سفید با این لایحه مربوط به زمانبندی آن است. قرار است برنامه اقدام مشترک -توافق موقت میان ایران و شش کشور- دریچه ای شش ماهه برای رسیدن به حل و فصل نهایی ایجاد کند. این توافق که شامل لغو بخشی از تحریم ها در مقابل لغو بخشی از فعالیت های هسته ای ایران می شود مستلزم خودداری آمریکا از اعمال تحریم های هسته ای جدید است. حامیان این لایحه معتقدند با تعلیق اجرای تحریم ها برای شش ماه از سوی رئیس جمهور، این قانون، توافق موقت را نقض نمی کند. برد گوردون، مدیر امور سیاسی و دولتی آیپک در این باره گفت: «چنین اقدامی زمان لازم برای ارزیابی موفقیت آمیز بودن مذاکرات بدون اعمال تحریم های بیشتر طی مذاکرات را به رئیس جمهور می دهد.» اما دیگران این طور استدلال می کنند که تصویب صرف این لایحه حتی اگر اجرای آن به تعویق افتد باز هم ناقض توافقنامه است. یکی از تحلیل گران انجمن کنترل تسلیحات می گوید: «این لایحه، تحریم های جدیدی را اعمال خواهد کرد و با وجود آنکه اقدامات اجرایی نخواهند شد، لایحه به قانون تبدیل خواهد شد.» اختلاف در مورد نتایج یکی دیگر از مخالفت های کاخ سفید به نتایج و پیامدهای این لایحه مربوط می شود. دولت اوباما گلایه می کند که این لایحه توانایی آمریکا برای مذاکره با ایران را محدود می کند. حامیان این لایحه نیز به این امر معترفند. مهمترین بخش متنازع در این لایحه مربوط به بحث غنی سازی اورانیوم می شود. این لایحه رئیس جمهور را ملزم می کند که برای تعلیق قانون تحریم ها باید تضمین دهد که توافق نهایی زیرساخت های هسته ای ایران از جمله غنی سازی اورانیوم و امکانات و قابلیت های بازفرآوری نابود خواهد شد. به عقیده مقامات کاخ سفید ایران هرگز ممنوعیت کامل غنی سازی را نخواهد پذیرفت و بهترین نتیجه ممکن، پذیرش ظرفیت غنی سازی اورانیوم تا پنج درصد است.