گرانی مشق امسال لوازم تحریر
قدیم‌ها می‌خواندیم «باز آمد، بوی ماه مدرسه»؛ مصرعی که با خودش، حس نوستالژیکِ بوی دفتر و کتاب نــو و اشتیاق خرید مداد و مدادرنگی به‌همراه داشت. اما ظاهرا امسال، قبل از بوی ماه مهر و مدرسه، بوی گرانی آزاردهنده لوازم تحریر به مشام والدینی که بچه‌محصل دارند، می رسد.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از خراسان، والدینی که طی سال اخیر، بار گرانی مسکن و افزایش اجاره، مواد خوراکی، پوشاک، محصولات بهداشتی و دیگر کالاها و خدمات را به دوش کشیده‌اند و حالا نوبتِ گذشتن از خانِ خرید اول مهر است. هرچند این گرانی، به‌واسطه جهش 3 برابری نرخ ارز طی یک سال و نیم اخیر و تاثیرش بر قیمت کالاهای وارداتی، به‌خصوص لوازم تحریر که سهم 60 تا 70 درصدیِ محصولات وارداتی را به خود اختصاص داده، قابل پیش‌بینی بود. «در شهر» امروز، گشت و گذار در مغازه و فروشگاه‌های عرضه کننده لوازم تحریر و گپ و گفت با مردم شهر، درباره قیمت‌های امسال اقلام موردنیاز فرزندان و توان خریدشان است. هرچند در کنار گلایه‌های مردم و توضیحات مسئول اتحادیه لوازم تحریر، مهم است یادآوری کنیم که بیشتر بچه‌ها، معمولا مقدار زیادی لوازم تحریرِ نیمه استفاده شده در کشوها و کمدهایشان دارند؛ خط‌کش و پرگار و مدادرنگی و کلاسور و خودکارهایی که هنوز قابل استفاده‌اند و چه خوب است با توجه به گرانی چشمگیر فعلی، همان وسایل قدیمی را دوباره و چندباره استفاده کرد یا به‌جای خرید مثلا جامدادی 20هزارتومانی، با چندتکه نمد و نخ و زیپ، جامدادی‌های شیک و کاربردی دوخت. ضمن این که باید منتظر ماند و دید نمایشگاه‌های عرضه مستقیم کالا که معمولا محصولات مختلف را با قیمت مناسب‌تر و تخفیف‌های خوب ارائه می‌کنند، امسال چه حال و هوایی دارند و امیدوار بود به بهبود شرایط و البته برای بچه‌ها، مفهوم قناعت را بیش از پیش جا انداخت.
لوازم تحریر یک کالای ضروری و مصرفی است که ناچار از خریدش هستیم
خانـمی که مادر دو نوجوانِ 12 و 17 ساله است، یکی از اولین کسانی است که با «در شهر» درباره گرانیِ لوازم تحـریر درددل می‌کند و می گوید: «پسرم در مقطع ابتدایی و دخترم در مقطع متوسطه مشغول تحصیل‌انــد. سال گذشته به دلیل تورم و گرانی لوازم تحریر، فقط توانستم برای دخترم، یک کیف و مقداری وسیله بخــرم و راستش با وعده و وعیـد، پسرم را آرام و قانع کردم که به‌جز دو دفتر چهل برگ که واقعا لازم داشت، از وسایلِ سال‌های قبلش که خب نصفه و کوچک و شکسته بودند، استفاده کنــد. آن دو دفتر هم برای این بود که ذوق و شوقش برای خرید لوازم تحریر در سال تحصیلی جدید، جواب گرفته باشد. امسال اما که قیمت‌ها چندبرابر شده و توان مالی ما هم به هزار و یک دلیل مثل افزایش اجاره‌خانه و افزایش قیمت انواع خوراکی، پایین آمده، نمی‌دانم چطور و با چه شیوه‌ای باز از زیر بار خرید لوازم تحریرِ اول سال، شانه خالی کنم. حتی اگر بچه‌ها هم درک کنند و کوتاه بیاینــد، به‌هرحال لوازم تحریر یک کالای ضروری است که ناچار از خریدش هستیم و یک کالای مصرفی است که در بلندمدت، تمام می‌شود و باید دوباره خرید و تهیه کرد.»
باید کوله‌پشتی پاره را وصله و بچه را مجبور به استفاده کنم
مردی که به همراه فرزندش، در بازار به دنبال کوله پشتی مناسب دانش‌آموزی بود و با تعجب به قیمت ها نگاه می کرد، بدون این که کالایی بخرد، ویترین مغازه‌ها و فروشگاه‌ها را رد کرد و در نهایت، بدون این که خریدی انجام دهد، قصد تاکسی گرفتن داشت که نزدیکش شدم و پس از توضیحِ این که برای شنیدن دغدغه‌های مردم درباره قیمت‌های امسال لوازم‌تحریر و میزان گران شدنِ این وسایل و کاهش توان خرید مردم این جا هستم، می‌گوید: «خواهش می‌کنم بیایید با هم به این کیف‌فروشی برویم.» با او همراه می‌شوم و پشت یک ویترین، یک کوله‌پشتی را نشان می‌دهد و با لبخندی عصبی، آرام، جوری که بچه نشنود ادامه می‌دهد: «قیمت روی این کوله پشتی را ببینید؛ 150 هزار تومان. شاید باورتان نشود اما قیمت این کوله، همین جنس و همین برند و حتی همین رنگ، دو سال قبل 30 هزار تومان بود و برای فرزندم خریدم. پارسال بچـه را مجبور کردم همان کوله سال قبل را که کهنه و رنگ و رورفته و خط خطی شده بود، بشوید و استفاده کند. منتها کف کوله در طول سال تحصیلی پاره شد و قول دادم مهر امسال، برایش کوله‌پشتی نو بخرم. اما حالا که برای بررسی کردن جنس‌ها و قیمت‌ها آمدم، می‌بینم قیمت همه وسایل، از جمله همین کوله، چندین برابر شده و با این اوضاع مجبورم همان کوله پشتی قدیمی را تعمیر و با کوله وصله‌دار راهی مدرسه‌اش کنم. به ظاهر هیچ کس حواسش به کنترل قیمت‌ها و گرانی لوازم تحریر نیست.»
دو دفتر خریدم، 30هزارتومان!
خانم دیگری که به همراه دو فرزندش برای گشت و گذار در مغازه‌های لوازم تحریر و پرس و جوی قیمت‌ها آمده، می‌گویــد: «امروز به این دلیل که پول کافی نداشتم، فقط چرخیدیم و وسایل را قیمت کردیــم و تنها دو دفتر خریدم که روی هم شد 30 هزار تومان! در واقع برای خرید یک دفتر 50 برگ و 80 برگ، مجبور شدم دو برابر سال گذشته هزینه کنم. پارسال دفتر 50 برگ را چهار هزارو 500 خریدم، امسال 14 هزار و 500 تومان. باورتان می‌شود؟ یک دفتر، 10هزارتومان افزایش قیمت داشته، درحالی که توان اقتصادیِ ما قشر متوسط، کمتر شده و پس اندازمان آب رفته و فشارهای مالی از همه طرف، افزایش یافته. هنوز خرید کیف مدرسه و مقـدار زیادی دفتر و قلم و پاک‌کن و تراش هم باقی مانده. تازه این‌ها فارغ از خریدهای وسط سال و آخر سال تحصیلی است که به‌خاطر استفاده شدنِ دفتر و مداد یا گم شدن پاک‌کن و تراش و پاره شدنِ کیف و جامدادی، مجبور به انجامش می‌شویم. من دو بچه دارم که هر دو محصل اند و به مدرسه می روند. این طور که از ظواهر امر برمی آید، مجبورم برای هردو فرزندم بیش از 400 هزار تومان برای لوازم تحریر هزینه کنم. و واقعا نمی‌دانم تکلیف چیست و باید چطور از پس تامین این پول بربیایم؟»
یک بند کاغذ، پارسال 160هزارتومان بود و امسال 500هزارتومان؛ تازه اگر پیدا شود
«فهمیده» که یکی از فعالان بازار لوازم تحریر و هم تولیدکننده است و هم فروشنده، ضمن تایید سه چهار برابر شدن قیمتِ لوازم تحریر، به‌نسبتِ شهریور پارسال، در تحلیل دلایل این گرانی‌ها می‌گوید: «من خودم از جنس مردمم و اتفاقا سه فرزند محصــل دارم که هر کدام، در مقاطع مختلف درس می‌خوانند و طبیعی است که نیاز به کیف و کوله و وسایل دارند. با این مقدمه، باید بگویم متاسفانه به هزار و یک دلیل مثل جهش قیمت ارز و سختگیری گمرک و خالی شدنِ بازار و...، با افزایش چندبرابری مواد اولیــه برای تولید لوازم تحریر روبه‌رو هستیم که طبیعتا روی قیمت تمام شده، تاثیر می‌گذارد. مثلا یک‌بند کاغذ 100 در 70، شامل 500 برگ کاغذ تحریر، پارسال 160هزارتومان بود و امسال 500هزارتومان، تازه اگر پیدا شود و به تولید دفتر برسد. این در حالی است که پارسال، تولید کننده اگر 60درصد از مبلغ خرید را نقد داشت کافی بود ولی این میزان، امسال به 85درصد رسیده. همین طور بگیرید بروید جلو: هزینه چاپ، برش، مقوا، صحافی، سلفون. همه این‌ها سر به فلک کشیده. فارغ از این، هزینه پلاستیک و جوهر برای خودکار، پارچه و دوخت برای کیف و کوله، محصولات صنایع پتروشیمی برای تولید جوهر و... این جوری است که قیمت یک دفترِ صدبرگ، تا 22هزارتومان هم رسیده و متاسفانه حتی برای من که به‌دنبال نان حلال و سود معقول و فشارنیاوردن به مصرف کننده‌ام، چاره‌ای نمانــده.»
نایب‌رئیس اتحادیه لوازم‌تحریر:
برخی گرانی‌ها حُسن دارد و مصرف‌ها را بهینه می‌کند
«مرتضی لعلیانی» نایب‌رئیس اتحادیه لوازم تحریر مشهد در توضیح دلایل گرانی‌های چشمگیر بازار لوازم تحریر به «در شهر» می‌گوید: «بله. قیمت لوازم تحریر نسبت به پارسال همین موقع، 2 برابر و حتی بیشتر شده است و می توان علت این افزایش قیمت را افزایش دستمزد کارگر، شرایط متلاطم بازار ارز و قیمت دلار برای واردات مواد اولیه، افزایش چشمگیر اجاره انبار و افزایش بیمه کارگران دانست. مثلا قیمت مداد سیاه و قرمز، به‌نسبتِ پارسال بیش از 60 درصد افزایش داشته. قیمت خودکار آبی و قرمز 50 درصد، قیمت مدادرنگی 50 تا 60 درصد و قیمت دفتر یک‌خط و دوخط، تا 100 درصد بیشتر شده. هرچند این افزایش قیمت ها فقط مربوط به اقلام ارائه شده در صنف ما نیست و بقیه کالاها و خدمات مثــل مسکن، پوشاک، پروتئین و... هم گران شده اند. تازه حداقل لوازم تحریر از این امتیاز بهره‌مند است که اولا به‌وفــور کالای ایرانی تولید و ارائه می‌شود و ثانیا، بین تولید و عرضه کنندگان، رقابتی است که به‌خاطرش سعی می کنند محصولات را با قیمت معقول عرضه کنند. منتها در پایان تایید می کنم که گران شدنِ لوازم تحریر واقعیت دارد و متاسفانه چاره ای هم نیست. برخی گرانی‌ها حُسن دارد و مصرف‌ها را بهینه می‌کند!»
