انتشار فیش‌‌های حقوق کارگران

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آرمان، البته خیلی‌ها سعی کردند که این فیش‌ها را تکذیب کنند و برخی نیز دریافت این مبالغ را حق مسلم خود دانستند؛ ارقام نجومی که در ازای کارهای به اصطلاح پشت میزنشینی دریافت می‌شود اما وجود خارجی‌شان به اعتقاد خیلی از مردم عدالت اجتماعی را زیر سوال می برد! در کنار این حقوق‌ها، مشاغلی نیز در همین جامعه هستند که دریافتی ۳۰ سال فعالیت‌شان شاید به اندازه حقوق ۶ ماه برخی از مدیران باشد که در این گزارش به تعدادی از آنها اشاره خواهیم کرد.

عرق پای کوره برای دو‌میلیون تومان

ریخته گری صنعت قطعه‌سازی خودرو یکی از مشاغل سخت و زیان آور است. فعالیتی که حسین کامیانی 12 سال هر روز از صبح تا عصر آن را تجربه می‌کند در ازای آن نهایت حقوقی که دریافت کرده آخرین مصوبه دستمزد تعیین شده از سوی وزارت کار در امسال است؛ یک‌میلیون و 600‌هزار تومان که با احتساب اضافه کار و مزایای دیگر به دو‌میلیون و 200‌هزار تومان می‌رسد. او اگر چه امروز در سایه تعدیل نیروی شرکتی که سال‌ها در آن تجربه کار داشته از فروردین‌ماه خانه‌نشین شده، اما با همه این سختی‌ها باز به‌دنبال برگشت به کارش است. حسین سرپرست یک خانواده 4 نفره است؛ پدری که می‌گوید:‌ آن وقت که مشغول به کار بودم دریافتی از شرکت، کفاف هزینه های زندگی را نمی‌داد و مجبور بودم برای تامین هزینه‌ها بعد از تعطیلی از کار با پرایدم، مسافرکشی کنم.

50 سال صیادی، یک‌میلیون تومان دریافتی

سوابق کاری‌اش را که برایمان ورق می‌زند پر از خاطراتی است که او برای یک لقمه نان حلال انجام داده؛ از جنگیدن با توفان‌ها و گرفتاری در دریا گرفته تا خطراتی که گاهی جانش را تهدید کرده است. ناصر بهنود صیاد 68 ساله‌ای است که در بازار تهران یک مغازه ماهی فروشی اجاره کرده و امروز کمتر به دریا می‌رود: از آنجا که شغل ما یک شغل فصلی بود باید به جای آنکه 30 سال در آن کار می‌کردیم، هزینه بیمه را پرداخت می‌کردیم تا بتوانیم در دوران سالمندی از حقوق بازنشستگی بهره‌مند ‌شویم. او همچنین می‌افزاید: چند ماه است که بازنشسته شده‌ام و حالا یک‌میلیون و 200‌هزار تومان حقوق بازنشستگی می‌گیرم.

وقتی از او درباره شغلش می‌پرسیم، جواب می‌دهد: در طول سال‌هایی که توان کار کردن داشتم ماهیگیری و صیادی تنها منبع درآمدم بود. شغلی که تنها حاصلش برای من امروز حقوق مستمری یک‌میلیون و 200‌هزار تومانی است. حقوقی که اجازه نمی‌دهد گذران روزهای زندگی برایم شیرین باشد.

کار سخت در معدن، دریافتی 3‌میلیون تومان

وقتی صحبت از مشاغل سخت می‌شود اولین شغلی که به یادمان می‌افتد کار در معدن است. کارگرانی که کارشان هیچ‌تطبیقی با قوانین استاندارد کار ندارد و گاهی 15 روز متوالی را باید شبانه‌روز و بی‌وقفه فرسنگ‌ها زیر زمین یا داخل کوه کار کنند. رحیم نعمتی یکی از این کارگران است، جوان 33 ساله‌ای که در یکی از معادن ذغال سنگ اطراف شاهرود مشغول به کار است، او می‌گوید: دیدن نور آفتاب حسرت روزهای ماست. ما در حالی کار طاقت فرسای کار در معدن را انجام می‌دهیم که از کمترین امکانات و تجهیزات ایمنی و استاندارد برخورداریم و معمولا حداقل حقوق را دریافت می کنیم. نزدیک به 3‌میلیون دریافتی‌ام به اندازه کرایه خانه و هزینه یک زندگی سه نفره است، اما کسی از آینده خبر ندارد. با سختی‌های این کار معلوم نیست ما تا کی‌می‌توانیم به کار ادامه دهیم.

روزی 50‌هزار تومان برای بتن کاری

کارگران ساختمانی هم همواره به‌عنوان قشر کم درآمد جامعه شهرت دارند، حوزه کاری که گرچه این روزها به سمت صنعتی‌سازی در حرکت است اما این تغییرات هم چیزی از زحمت کارگران آن کم نکرده است. مهدی محمدی، کارگر فوم بتن کار است او نیز از انتشار فیش حقوقی‌اش ترسی ندارد و می گوید: روزی 150 کیسه سیمان را به تنهایی در داخل دستگاه مخلوط کن می‌ریزم و بعد با بالابر آن را به طبقات فوقانی ساختمان در حال ساخت می‌رساند. روزی 50‌هزار تومان بابت کارم دریافت می‌کنم، البته خیلی از کارفرمایان این مبلغ را هم نمی‌دهند.

آهنگری با درآمد زیر 2‌میلیون تومان

سید جواد نعمتی‌زاده یکی از آهنگران بازار بزرگ تهران است، او نیز می گوید:‌ شغل آهنگری را از پدرم به ارث برده‌ام. یعنی اجداد ما در شیراز آهنگر بوده‌اند و نیم قرن پیش به تهران آمدیم.

او معتقد است از وقتی ماشین‌آلات فلز بری جای آهنگری را گرفته‌اند و کار و کاسبی‌شان تعریفی ندارد، ولی بازهم می‌گوید: به کارگران‌مان ماهانه حدود 2‌میلیون تومان حقوق می‌دهیم و آنقدر در می‌آوریم که دستمان را جلوی کسی دراز نکنیم.

به اندازه یک دهم دریافتی فیش های حقوقی که این روزها در شبکه‌های مجازی این دست و آن دست می شود برای فرستادن دخترش به خانه بخت دنبال گرفتن وام است، وامی که به گفته خودش اگر موفق به اخذ آن شود باید تا آخر عمر اقساطش را پرداخت کند.

افزایش حقوق محیط‌بان‌ به 2‌میلیون نرسید

محیط‌بانان معمولا 24ساعت کار و 48 ساعت استراحت می‌کنند یا مانند برخی نهادهای مشابه حداقل 15 روز کار می‌کنند و 15 روز در کنار خانواده هستند. اما سازمان حفاظت محیط زیست به علت کمبود نیروی محیط بانی مجبور است فشار بیشتری را بر این قشر زحمتکش وارد کند. صحبت از محیط‌بانانی است که حالا حراست از 11‌درصد از خاک کشور را که جزو مناطق تحت حفاظت سازمان محیط‌زیست است را برعهده دارند. جامعه‌ای که دراین شغل سخت حوادث بسیاری این قشر کم توقع را تهدید می‌کند. هر محیط‌بان حدود 10‌هزار هکتار را پوشش می‌دهد، در حالی که بر اساس استاندارد، هر محیط بان باید 3‌هزار هکتار را تحت پوشش قرار دهد. محیط‌بانانی که با دل و جان از عرصه‌های طبیعی کشور محافظت می‌کنند و در مدت 30 سال گذشته 113 نفر دراین راه جان خود را از دست دادند و چندین برابر این تعداد مجروح و معلول شده‌اند.

به گفته یکی از این محیط بانان که خواست نامی از او برده نشود نهایت دریافتی حقوقش از دو‌میلیون تومان تجاوز نمی‌کند، حقوقی که با توجه به شرایط سخت کاری او و همکارانش در شرایط کنونی جامعه باعث می شود تا نتوانند زندگی آسوده و راحتی را تجربه کنند.