کندوان ، روستایی در دل صخره‌ها

  کندوان باستانی اما زنده

آنچه که باعث شده است تا کندوان بر سر زبان ها بیفتد و گردشگرانی از سراسر ایران و جهان داشته باشد، چگونگی معماری خانه های آن است. خانه هایی که شبیه کندو های عسل در دل کوه تراشیده شده اند و تا به امروز از سکنه خالی نشده است. به خانه های تراشیده شده توده می گویند. توده ها مانند هر خانه ای دارای اتاق های مجزا و حتی طبقات مجزاست. در حقیقت جنس سنگ های آتشفشانی کوه های سلطان داغی باعث شده است که این کوه ها دارای استحکام زیادی در برابر انواع فرسایش ها باشد. هر چند باز هم در گذر سه هزار ساله بخش هایی از صخره ها فرسایش یافته است به طوری که کران های شرقی از کران های غربی سالم‌تر هستند.

  دیدنی های روستا

اگر شما نیز خودتان را در برابر صخره های بلند و با شکل های عجیب ببنید حتما حس کنجکاوی تان تحریک می شود تا سری به داخل خانه ها بزنید و از میان کوچه پس کوچه ها  با پله های دست کند که انگار دره های میان کوه هاست قدم بردارید. بیشتر روستایی ها در های خانه هایشان را برای تان باز می کنند و شما را به خوردن چای دعوت می کنند. هر چند بعد از بساط سینی و چای شما خود را در غرفه فروش محصولات سنتی و خوراکی کندوان خواهید یافت! حقیقت این است که تا قبل از معروف شدن کندوان، شغل بیشتر اهالی گله داری بوده است اما با ورود گردشگران به این روستا بیشتر اهالی به فروش محصولات خوراکی و صنایع دستی می پردازند. اگر از من می شنوید حتما عسل کندوان را خریداری کنید. قیمت عسل های دوبار برداشت کیلویی 130 تا 200 هزار تومان است.

در خانه های روستا دیوار های آتشفشانی به وسیله ماده ای سفید شده اند. در بیشتر خانه ها اتاق ها به صورت تو در تو تراشیده شده و در طبقه های بالایی روزنه هایی برای ورود نور به داخل صخره تعبیه شده است. روزنه هایی که به وسیله چهارچوب های چوبی و مشبک به زیبایی تزیین شده است. جالب ترین نکته درباره این خانه ها مجزا بودن طبقات است. به این معنی که اگر بخواهید از طبقه اول به طبقه دوم بروید باید شال و کلاه کنید و به کوچه بیایید و به وسیله پلکانی که در خارج از منزل تعبیه شده است به طبقه دوم بروید.

  مسجد طبقاتی در دل کوه

مسجد بزرگ کندوان بزرگترین کران  روستا را به خود اختصاص داده و در چهار طبقه کنده شده است. کران به بخش های جدا شده از سلسله کوه سلطان گفته می شود. تقریبا در هر کران یک خانه چند طبقه تراشیده شده است. در این مسجد 4 طبقه،  طبقه اول به آغل حیوانات، طبقه دوم به فضای اصلی مسجد، طبقه سوم برای زندگی و طبقه چهارم محلی برای انبار آذوقه اختصاص داده شده است. مسجد دارای قسمت زنانه و مردانه است و چون سطح وسیعی از کوه را برای بخش نماز خانه تراشیده اند، ستونی را برای جلوگیری از ریزش سقف، در میانه قسمت مردانه قرار داده اند. روشنایی مسجد نیز از پنجره کوچک جنوبی، تامین می شود. دیوارهای مسجد پوششی از گچ سفید دارند و دورتادور آن با شمع و چراغ و مهر تزئین شده است. روی طاقچه ها و رف ها نیز مکانی برای قرار دادن چای وجود دارد.

  مسجد کوچک

روستای کندوان دارای دو مسجد است. مسجد دوم این روستا که به دلیل کوچک بودنش نسبت به نمونه طبقاتی آن، به مسجد کوچک معروف است در میان ده و در نزدیکی حمام عمومی تراشیده شده است. این مسجد که در گذشته برای ادای فریضه نماز صبح کارایی داشت اکنون تا حدی متروکه شده است. این مسجد یک طبقه دارد و مانند مسجد بزرگ برای جلوگیری از ریزش سقف ستون سنگی قطوری را در سرای مسجد تعبیه کرده اند. دیوارهای این مسجد نیز سفید شده است.

  خورد و خوراک در روستای کندوان

همان طور که گفتیم روستای کندوان یکی از قطب های گردشگری استان آذربایجان شرقی است و همین موضوع باعث شده است که امکانات رفاهی مناسبی برای راحتی گردشگران ایجاد کنند. هر چند که به اعتراف بیشتر بازدید کنندگان از این روستا استفاده از امکانات رفاهی چون رستوران و اقامتگاه ها هزینه زیادی نسبت به بقیه جاهای دیدنی ایران دارد.

در این روستا چندین غذاخوری و رستوران وجود دارد. از نظر قیمتی غذاخوری ها، به نسبت رستوران ها ارزان قیمت تر هستند با آنکه کیفیت غذای هر دو آن ها تا حد زیادی یکسان است. البته گزینه های شکم سیر کن و مقرون به صرفه تری نیز وجود دارد. خانه های مردم روستا را که به یاد دارید چنانچه هنگام ناهار یا وعده عصرانه به یکی از این خانه ها دعوت بشوید می توانید غذاهای محلی مانند آش دوغ، کوفته و نوعی قورمه را با قیمت بسیار کمتری از رستوران ها تهیه کنید. مثلا قیمت کاسه آش دوغ در خانه ها چیزی حدود 3 هزار تومان است در حالی که در رستوران ها با آنکه یکی از اجزای میز سلف است چیزی حدود 7 هزار تومان در می آید. کوفته تبریزی را نیز می توانید در خانه های روستایی با قیمت 12 هزار تومان نوش جان کنید در حالی که غذا خوری ها دانه ای 15 تا 20 هزار تومان است.

  اقامت در روستای کندوان

برای بازدید از کندوان یک فرصت دو ساعته تا 24 ساعته کافی است. زمان بازدید دست خود شماست، بسیاری از گردشگران چون زمان و مسافت زیادی را برای رسیدن به کندوان صرف کرده اند دوست ندارند به این زودی ها آن را ترک کنند. هر چند که ممکن است زمانی که با قیمت های نجومی هتل ها و اقامتگاه‌های بوم‌گردی روستا روبه رو شوند تصمیم شان را برای شب مانی در کندوان تغییر دهند. امکان اقامت هتلی در کندوان فراهم است. قیمت شب مانی در هتل با توجه به تعداد نفرات و امکانات سوئیت ها مانند داشتن جکوزی از شبی 554 هزار برای اتاق دو تخته بدون امکانات شروع می شود و در سوئیت های دارای جکوزی اش به شبی یک میلیون و 200 هزار تومان می رسد. اقامتگاه بوم گردی نیز از دیگر گزینه های شب مانی در این روستاست. هزینه اقامت در این مکان ها از شبی 605 هزار تومان آغاز می شود و تا 840 هزار تومان نیز می رسد. گزینه سوم برای اقامت در کندوان به اجاره خانه های محلی برمی گردد. تعداد اندکی از روستایی ها خانه های خودشان را که بیشتر مهمان خانه شان است برای شب مانی گردشگران به کرایه می دهند. قیمت این اجاره این اتاق ها از شبی 290 هزار تومان آغاز می شود و حد نهایی آن بسته به چانه زدن شما و انصاف صاحبخانه دارد. آخرین گزینه اقامت در این روستا به اقامت کمپی برمی گردد. البته باید همین ابتدا بگویم که شما اجازه ندارید در محیط روستا و یا حتی پارکی که در مقابل روستا قرار دارد بساط کمپ خود را برپا کنید. برای کمپ کردن باید کمی از روستا فاصله بگیرید و در دامنه های سبلان حسابی خوش بگذرانید.

  مسیر دسترسی به کندوان

کندوان در 60 کیلومتری تبریز واقع شده است. شما می توانید علاوه بر سفر جاده ای با خودروی شخصی، به گزینه های سفر هوایی و ریلی نیز فکر کنید. با این توضیح که باید مسافت تبریز و کندوان را نیز در نظر بگیرید. با توجه به لیست هزینه ها به نظر می رسد سفر ریلی با توجه به قیمت ها و امکان رزرو غذا مقرون به صرفه تر باشد.