ابلاغ اصلاحیه مبحث ۱۱مقررات ملی ساختمان بزودی
وزیر راه و شهرسازی گفت: وقت آن رسیده که سنتیسازی ساختمان که اتلاف منابع و انرژی را در پی دارد و اصطلاحاً «بساز بفروشی» گفته میشود، کنار گذاشته شود.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از مهر، محمد اسلامی صبح امروز در حاشیه نوزدهمین نمایشگاه بینالمللی صنعت ساختمان در جمع خبرنگاران در پاسخ به پرسشی درباره صنعتیسازی ساختمان اظهار داشت: خوشبختانه در کمتر از یک دهه گذشته در صنعت ساختمان تحول اساسی ایجاد شده است. ما برای پیشرفت، نیاز به تحول در تولید مصالح ساختمانی و تأسیساتی داریم و باید مصالحی تولید شود که صنعتیسازی را پشتیبانی کند. خوشبختانه این اتفاق افتاده و محصولاتی که در نمایشگاه عرضه شده، نشان میدهد در زمینه تولید مصالح صنعتی و کالاهای ساختمانی، در زمره کشورهای پیشرفته قرار گرفتهایم.
وی افزود: ما میتوانیم از نظر تولید مصالح صنعتی ساختمان، سهم بازارهای صادراتی را به دست آوریم؛ در حال حاضر یک سوم کالاهای ساختمانی صنعتی صادر میشود.
وزیر راه و شهرسازی تصریح کرد: برای صنعتیسازی ساختمان، نیاز داریم تا مبحث ۱۱ مقررات ملی ساختمان را تغییر اساسی دهیم که این اتفاق افتاده و مبحث ۱۱ مقررات ملی ساختمان که پشتیبان صنعتیسازی ساختمان است، اصلاح شده و به زودی ابلاغ میشود.
اسلامی یادآور شد: برنامه ساخت سالانه حداقل ۴۰۰ هزار واحد مسکونی با پشتیبانی دولت باید اتفاق بیفتد چرا که سالانه ۳۰۰ تا ۳۵۰ هزار واحد مسکونی توسط مردم ساخته میشود و در صورت اجرای برنامه ساخت سالانه ۴۰۰ هزار واحد با حمایت دولت، باعث میشود تا رونق صنعت ساختمان شتاب بگیرد. همچنین صنعتیسازی میتواند به عنوان کِشندهای برای جذب محصولات تولیدی در حوزه کالاهای صنعتی ساختمان باشد.
وی با تأکید بر اینکه مهندسان مشاور و سازندگان حرفهای ساختمان، باید در نقشههای خود از صنعتیسازی استفاده کنند، گفت: بنا داریم تا با ایجاد مشوقهایی در زمینه صنعتیسازی ساختمان، به صنایع نوین رونق دهیم.
وزیر راه و شهرسازی گفت: وقت آن رسیده که سنتیسازی ساختمان که اتلاف منابع و انرژی است را کنار بگذاریم. روشی که اصطلاحاً به آن «بساز بفروشی» گفته میشود، پسندیده نیست و در این مقطع که نیاز به تحول داریم، باید به سمت صنعتیسازی ساختمان برویم.
اسلامی خاطرنشان کرد: صنعتیسازی هم در زمان و هم در قیمت ساخت، مؤثر بوده و کیفیت ساختوساز را افزایش میدهد ضمن اینکه قیمت نگهداری ساختمان در زمان بهرهبرداری نیز کاهش یافته و ملاحظات زیستمحیطی و عدم اتلاف انرژی در آن رعایت شده، استهلاک ساختمان کاهش یافته و بهرهوری افزایش مییابد.