خسته نباشید!

به ستوه آمده است. تقریبا شش ماه است که احساس خستگی و کرختی مداوم رهایش نمی‌کند. فرقی نمی‌کند چقدر استراحت و تفریح کرده باشد. همچنان بی‌حال و بی‌رمق است. درمانده شده است و دیگر نمی‌داند چه ویتامینی مصرف کند یا چند سفر دیگر برود تا روزهای شادابی و اشتیاق به زندگی به جانش بازگردد. با درماندگی به فهرست کارهایی که برای رهایی از این خستگی ناشناخته انجام داده، نگاه می‌کند، اما چرا هنوز بی‌جان است و بی‌انگیزه؟ این بار تصمیم دارد حتما مشکلش را با پزشک در میان بگذارد. احساس ناتوانی ناشی از این وضعیت باعث کاهش فعالیت‌های شغلی، شخصی و اجتماعی‌اش شده است و عملا دارد به یک فرد منزوی و ناتوان تبدیل می‌شود. دکتر فرزاد اشرافی، متخصص مغز و اعصاب در گفت‌وگو با جام‌جم به تشریح دلایل بروز این نوع خستگی می‌پردازد که با مطالعه ادامه مطلب می‌توانید از اظهارات این متخصص بهره‌مند شوید.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از جام جم، گاهی افراد در دهه 50 ـ40 زندگی خود با بیماری تحت عنوان سندرم خستگی مزمن مواجه می‌شوند که این مساله با خستگی معمولی روزانه متفاوت است. فرد مبتلا به این سندرم احساس ناتوانی در اداره امور زندگی شخصی و شغلی می‌کند.

محققان هنوز به علت پزشکی مشخصی به عنوان عامل ابتلای فرد به این بیماری دست نیافته‌اند، اما بررسی‌ها نشان می‌دهند؛ عفونت‌های ویروسی و باکتریایی، اختلال در سیستم ایمنی بدن و هورمون‌ها، برخی بیماری‌های مغز و اعصاب، ویروس هرپس، استرس مداوم و البته فشار خون بالا در ابتلا به این بیماری یا تشدید این سندرم موثر هستند.

 نشانگان بیماری در دل خستگی

این بیماری در زنان بیش از مردان شایع است. مبتلایان به این بیماری با اختلالاتی در حافظه، تمرکز، گلودرد، التهاب غدد لنفاوی، سردرد، اختلالات خواب و حساسیت خلقی، خستگی مداوم و عودکننده بدون دلیل، بیدار شدن از خواب صبحگاهی با خستگی، اختلال در قضاوت، تحریک‌پذیری و خواب‌آلودگی، اختلال بینایی و تاری دید، کمبود انگیزه و انرژی، سیستم ایمنی ضعیف یا سرکوب‌شده مواجه هستند.

کاهش هماهنگی دست‌ها و چشم‌ها، درد مفاصل بدون تورم و قرمزی، ناتوانی در فعالیت‌های روزمره، خستگی بیش‌ از حد برای کارهای منزل، کاهش اشتها، عرق کردن شبانگاهی، درد عضلات، خستگی بیش از 24 ساعت، افزایش حساسیت به نور، صداها و بوها، اختلال قلب و عروق، مشکلات گوارشی و روده تحریک‌پذیر دیگر علائمی است که توجه به آنها اجتناب‌ناپذیر است.

 انواع خستگی

معمولا افراد بعد از ابتلا به یک دوره بیماری، ممکن است با احساس خستگی و بی‌رمقی مواجه شوند. این نوع خستگی کوتاه‌مدت است و به مرور فرد به حالت عادی برمی‌گردد، اما میان خستگی ناشی از ابتلا به سندرم و سایر بیماری‌ها باید تفکیک قائل شد.

اشتراک احساس خستگی و بی‌رمقی به عنوان عوارض برخی از بیماری‌ها کار تشخیص سندرم خستگی مزمن را دشوار می‌کند. به همین دلیل در صورتی که فردی بیش از شش ماه علائم مذکور را در خود مشاهده کرد، حتما به یکی از متخصصان داخلی، مغز و اعصاب یا روانپزشک مراجعه کند تا بررسی‌های اولیه در رابطه با اختلالات خواب، سندرم آپنه، کم‌خونی، آزمایش‌های هورمونی و اختلالات روان‌تنی انجام شود.

در صورتی که خستگی فرد ناشی از بیماری‌های ثانویه نباشد، در آن صورت تشخیص سندرم خستگی مزمن داده و درمان آغاز می‌شود.

 بازتاب سندرم در بیماری‌های مختلف

سندرم خستگی مزمن در افرادی که به بیماری‌های زمینه‌ای دیگری مبتلا هستند به اشکال مختلف نمایان می‌شود. در مبتلایان به دیابت علی‌رغم بالا بودن قندخون، سندرم به شکل ضعف و بی‌حالی و نارسایی کلیه با ضعف عمومی بدن همراه است.

در افراد مبتلا به برخی از بیماری‌های مغز و اعصاب خستگی و ضعف یا در ساعات صبح و در برخی دیگر در ساعات عصر با شدت بیشتری خودنمایی می‌کند.

با توجه به این که خستگی یکی از نشانه‌های بیماری ام‌اس است، برخی گمان می‌کنند اگر به سندرم مبتلا شوند حتما به ام‌اس نیز مبتلا می‌شوند که چنین باوری کاملا اشتباه است.

سندرم در مبتلایان به اختلال در غدد آدرنال به شکل اختلالاتی در الکترولیت های خون بروز می‌کند، در نارسایی قلبی علاوه بر ضعف همراه با تنگی نفس است.

 درمان سندرم خستگی مزمن

محققان تاکنون به روش درمانی قطعی برای بهبود این بیماری دست نیافته‌اند. متخصصان علاوه بر دارو، از رفتار درمانی و ورزش‌درمانی برای بهبود حال فرد کمک می‌گیرند.

به گفته متخصصان، مدت زمان درمان بستگی به شدت بیماری دارد، اما انجام منظم تمرین‌ها و مصرف داروها بدون شک سرعت بهبود را افزایش می‌دهد.

همچنین برای درمان افرادی که زمینه اضطرابی و استرس بالا دارند، داروهای ضد اضطراب تجویز می‌شود.