متقاضیان فرزندخواندگی باید چه شرایطی داشته باشند؟
خانوادههای متقاضی فرزندخواندگی برای پذیرش سرپرستی کودکان باید به سازمان بهزیستی مراجعه کنند اما سرپرستی این کودکان شرایط و ضوابط خاصی دارد که این خانوادهها باید از آنها برخوردار باشند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، براساس اصل ۱۲۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در «قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست» و «قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست سال ۹۲» کلیه اتباع ایرانی مقیم ایران و ایرانیان مقیم خارج از کشور میتوانند سرپرستی کودکان و نوجوانان مشمول این قانون را با رعایت مقررات مندرج در آن و با حکم دادگاه صالحه بر عهده بگیرند.
فرآیند فرزندخواندگی شامل دریافت و بررسی درخواست اولیه متقاضیان از سوی بهزیستی میشود که در صورت تأیید این درخواست متقاضیان باید برگ مصاحبه اولیه توسط بهزیستی شهرستان و برگ مشخصات فردی و تقاضانامه توسط متقاضیان را تکمیل کنند. بعد از بررسی مدارک متقاضیان و بازدید از منزل از سوی مددکاران اجتماعی متقاضیان به سازمان پزشکی قانونی، اداره تشخیص هویت، مراکز مشاوره و خدمات روانشناسی معرفی میشود.
در مرحله بعد پس از بررسی از نظر روانشناسی و اداره تشخیص هویت از متقاضیان به کمیته فرزند پذیری دعوت میشود. بعد از تأیید متقاضیان کودک مذکور معرفی میشود و در این مرحله متقاضیان به مشاور دینی و به دادگاه صالحه معرفی میشوند. بعد از صدور رأی سرپرستی به شکل قرار شش ماهه آزمایشی، امین موقت یا قیم کودک به خانواده تحویل داده میشود و خانواده به مرکز مشاوره جهت دورههای والدگری معرفی میشوند.
سپس مادرخوانده به اداره محل خدمت معرفی میشود و در وضعیت فرزندپذیری در دوره شش ماهه آزمایشی نظارت میشود و گزارش مددکاری به دادگاه تهیه و ارسال میشود. در این مرحله صدور حکم دائم فرزندخواندگی صادر میشود و پیگیری و نظارت تا سن ۱۸ سالگی طبق دستورالعمل برای احکام فرزندخواندگی، امین موقت و قیم صورت میپذیرد.در هر یک از این مراحل در صورت رد صلاحیت، در همان مرحله پایان میپذیرد.
شرایط افراد متقاضی سرپرستی کودکان و نوجوانان
الف: زن و شوهری که پنج سال از تاریخ ازدواج آنان گذشته باشد و از این ازدواج صاحب فرزند نشده باشند. مشروط به اینکه حداقل یکی از آنان بیش از ۳۰ سال سن داشته باشند.
ب: زن و شوهر دارای فرزند مشروط بر اینکه حداقل یکی از آنان بیش از ۳۰ سال سن داشته باشد.
ج: دختران و زنان بدون شوهر در صورتیکه حداقل ۳۰ سال سن داشته باشند. منحصراً حق سرپرستی اناث را خواهند داشت.
تبصره ۱: چنانچه به تشخیص سازمان پزشکی قانونی امکان بچهدار شدن زوجین وجود نداشته باشد درخواست کننده از شرط مدت پنج سال مقرر بند الف، مستثنی هستند.
تبصره ۲: چنانچه درخواستکنندگان سرپرستی از بستگان کودک یا نوجوان باشند دادگاه با اخذ نظر سازمان و با رعایت مصلحت کودک و نوجوان میتواند آنان را از برخی شرایط مقرر در این ماده مستثنی کند.
تبصره ۳: اولویت در پذیرش سرپرستی به ترتیب با زن و شوهر بدون فرزند، سپس زنان و دختران بدون شوهر فاقد فرزند و در نهایت زن و شوهر دارای فرزند است.
تبصره ۴: درخواست کنندگان کمتر از ۵۰ سال سن نسبت به درخواست کنندگانی که ۵۰ سال و بیشتر دارند در شرایط مساوی اولویت دارند.
تبصره ۵: در مواردی که زن و شوهر درخواست کننده سرپرستی باشند درخواست باید بهطور مشترک از طرف آنها تنظیم و ارائه شود.
سایر شرایط متقاضیان سرپرستی شامل تقید به انجام واجبات و ترک محرمات، عدم محکومیت جزایی مؤثر با رعایت موارد مقرر در قانون مجازات اسلامی، تمکن مالی، عدم حجر، سلامت جسمی و روانی لازم و توانایی عملی برای نگهداری و تربیت کودکان و نوجوانان تحت سرپرستی، نداشتن اعتیاد به مواد مخدر، روانگردان و الکل، صلاحیت اخلاقی، عدم ابتلا به بیماریهای واگیر یا صعب العلاج و اعتقاد به یکی از ادیان مصرح در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران است.