"هزینه" در تئاتر بیش از درآمد است
نمایش «نامبرده» اجرایی نامتعارف از «علی‌اصغر دشتی» است که با روایتی غیرخطی و غیرداستانی به اتفاقی مستند می‌پردازد، این نمایش درباره‌ی تجربه‌ای ناکام است که از دل آن پویایی بیرون می آید.
به گزارش اقتصادهنرآنلاین، قصه‌ی اصلی آن مستندی است راجع به ناکامی از پروژه‌ی تئاتری که قرار بود در سن پترزبورگ روسیه به اجرا در آید، اما با حذف شدن مواجه شد. «نامبرده»، پاییز امسال در سالن ایرانشهر اجرا رفت و در بخش مسابقه‌ی بین الملل سی و هفتمین جشنواره‌ی بین المللی تئاتر فجر نیز، حضور یافت و در بخش‌های طراحی لباس، طراحی صحنه،طراحی نور، طراحی حرکت، نمایشنامه‌نویسی، بازیگری مرد و کارگردانی، نامزد دریافت جایزه شد. «اصغر پیران»، بازیگرِ این نمایش، توانست در بخش بازیگری مرد، تندیس و جایزه‌ی 500دلاری را از آن خود کند، همچنین تندیس و جایزه‌ی 500دلاری و جایزه‌ی بزرگ بخش مسابقه بین‌الملل شامل تندیس و ۲۰۰۰ هزار دلار بود به علی‌اصغر دشتی برای نمایش "نامبرده" از ایران اهداء شد.
«علی اصغر دشتی»، طراح و کارگردان نمایش «نامبرده» در گفت و گوی کوتاهی با اقتصادهنرآنلاین از ساز و کارِ اقتصادیِ این نمایش را تشریح کرد.
عکس از کاوه کرمى عزیز
شما برنامه‌ی منسجمی برای ماندن در سن پترزبورگ داشتید و یا آن را به عنوان یک رزیدنسی(اقامت هنری) در نظر گرفته بودید؟ هزینه‌های این پروژه از کجا تامین شد؟
خیر این یک رزیدنسی نبوده است، من به پیشنهاد و دعوت رسمی یک فستیوال تابستانی با مذاکراتی که از حدود یک سال قبل از آن آغاز شده بود برای ایده پردازی ،طراحی و کارگردانی یک پروژه بزرگ به سن پترزبورگ دعوت شده بودم.من ایده اجرای داستان شب های روشن نوشته ی داستایوفسکی را در ترکیب با نمایشنامه تراژدی های کوچک و هزار و یک شب ارائه دادم. مورد استقبال مدیر فستیوال قرار گرفت و تولید نمایشنامه بیش از سفر در ایران آغاز شد و تولید پروژه همزمان با سفر به سن پترزبورگ با بازیگران روس شروع شد. تمام هزینه های پرواز و اقامت از سمت خود فستیوال تامین شد، و این پروژه قرار نبود برای آن ها خروجی اقتصادی داشته باشد.
عکس از مریم دیهول
آیا نمایش «نامبرده» اسپانسر داشته است؟
نمایش نامبرده سرمایه گذار داشت.
شما در گروه تئاتر «دن کیشوت» برای تامین هزینه‌هاتان از اسپانسر و یا سرمایه گذار استفاده می کنید؟
خیر، در همه‌ی کارها این طور نبوده است، پیش تر از کمک هزینه‌های دولت استفاده می کردیم اما بعد تر که دولت در این مورد سوبسید را قطع کرد، با اتکا به درآمد حاصل از فروش؛ هزینه ها تامین می شد، و خوشبختانه در دو نمایش پیشین : (متاستاز، اجرا شده در زمستان سال 94، در 8 سالن تهران و اجرا شده در سه شهرستان) و ( نامبرده، اجرا شده در پاییز سال 97، سالن ایرانشهر) تهیه کنندگان خوبی داشتیم، در مورد نمایش «متاستاز» تهیه کننده یک نفر بود و همه سرمایه گذاری را شخصا تقبل کرد و فقط موفق به جذب اسپانسر کوچکی شد. در مورد نمایش «نامبرده» هم موسسه فرهنگی دی تهیه کنندگی را پذیرفت و آقای امیر حسین نفر سرمایه گذاری کار را به عهده داشتند.
آیا نمایش نامبرده توانست در فروش اقبال خوبی داشته باشد؟
با وجود اینکه «نامبرده» در سقف ظرفیت خود موفق به فروش شد، متاسفانه، اختلاف بین میزان سرمایه گذاری و درآمد در این پروژه بالا بود و هزینه ها بیش از مقدار مبلغ حاصل از فروش بود، من نمی خواستم بلیت کار بیش از 50.000 هزار تومان باشد، و به دلیل گران بودن ساخت این پروژه وهزینه‌های سنگین تولید و دستمزد عوامل ، درآمد کسب شده از هزینه‌ی های تولید بیشتر بود.
میزان درآمد نمایش نامبره چقدر بود؟
نامبرده به نسبت گنجایش سالن ،قیمت بلیت و تعداد اجرا فروشی خوب و حداکثری داشت و عددی حدود 300 تا 305 میلیون تومان درآمد داشت که تنها 225 میلیون تومان از این مبلغ برای تهیه کننده باقی ماند، و بخش قابل توجه‌ای از آن که حدود 75 میلیون تومان است، صرف هزینه های مربوط به سهم سایت 5% از فروش وسهم سالن ایرانشهر هم 20% از فروش می باشد؛ خوشبختانه ما تهیه کننده‌ی خوبی داشتیم و سوبسیدی را که این روزها دولت پرداخت نمی کند را تقبل کرد. به نظر من وقتی بخش خصوصی وارد سرمایه گذاری پروژه هایی با ارزش فرهنگی و هنری می شود دولت باید مکانیزمی برای حمایت داشته باشه تا ضرر و زیان ها را به حداقل برساند. به این نحو انگیزه بخش خصوصی برای حمایت و مشارکت بالا خواهد رفت. ما باید بخش های خصوصی که با هدف فرهنگی و نه صرفا درآمدزایی و تجاری وارد تولیدات فرهنگی می شوند را حفظ کنیم و از پتانسیل های اقتصادی آنها با حفط انگیزه های شان مراقبت کنیم و برای این هدف نقشه راه دقیق و اصلاح مکانیزم توزیع سوبسیدهای دولتی نیاز است....
