شرکتهای بیمه استراتژی بازاریابی مشخصی ندارند
یک کارشناس بیمه اظهار کرد که شرکت های بیمه برای بستن قرارداد با مشتریان کلان، فاکتورهای لازم را مورد بررسی قرار نمی دهند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از چابک آنلاین، حمیدرضاحاجی اشرفی ، در رابطه با مشکلاتی که بیمهگذاران کلان بدحساب برای شرکتهای بیمه به وجود میآورند گفت: "مشکل تنها از بیمه گذاران بدحساب نیست بلکه نداشتن استراتژی بازاریابی مشخص در صنعت بیمه کشور مشکل اصلی است و زمانی که یک شرکت بیمهای میزان پرتفوی قابل جذب خود را در یک بازار هدف مشخصی، در یک سال تعیین کند و با برنامه ریزی پیش رود می تواند سوابق بیمهگذاران خوش حساب و یا بدحساب را جمع آوری کند."
او بیان کرد: "وقتی یک بیمهگذار کلان انتقال پرتفوی میدهد شرکت بیمهگر باید در بحث استراتژی و مدیریت بازاریابی بررسی کند که به چه دلیل انتقال پرتفوی صورت میگیرد، آیا بیمه گذار با شرکت قبلی در سالهای گذشته بدهی دارد یا خیر و به صرف اینکه بیمه گذاری با یک برند مشهور خواهان قرارداد است و پرتفوی بالایی دارد نباید قرارداد ببندد."
این کارشناس بیمه افزود:" زمانی که یک بیمه گذار با برند مشهور خواهان بستن قرارداد است شرکتهای بیمه به این دلیل که پرتفوی بالایی دارد قرارداد را میبندند و تمام فاکتورهایی که باید مورد بررسی قرار بگیرد برای بستن یک قرارداد بیمهای اعمال نمیشود و هیچ ارزشیابی درستی از میزان توانایی شرکت بیمه گذار در پرداخت حق بیمه صورت نمیگیرد و سوابق پرداخت حق بیمه ها به شرکت قبلی مورد سنجش قرار نمیگیرد."
حاجی اشرفی مدعی شد: "شرکت های بیمه معمولا اعتبار سنجی لازم در زمینه وصول حق بیمه را انجام نمیدهند و فقط در رابطه با یکی دو سازمان این مساله صورت پذیرفته است که آن هم با خواست و توجه بیمه مرکزی بود، که به شرکتهای بیمه اعلام کرد فلان بیمه گذار بدحساب است و با آن قرارداد منعقد نکنید و در سایر موارد این ریتم در حال تکرار است و شرکتهای بیمه به فاکتورهای لازم در عمل توجه نمیکنند."
این کارشناس اینگونه اظهار عقیده کرد که "این مشکل به طور مستقیم به نهاد ناظر ارتباط ندارد و اصولا در قانون بیمهگری مصوب بیمه مرکزی ایران این وظیفه بر عهده بیمه مرکزی نیست، هر چند که بیمه مرکزی در اینگونه مسائل وارد نمیشود اما در بعضی موارد به عنوان سازمان ناظر تشخیص داده است که به سندیکای بیمه گران ایران و یا شرکتهای بیمهای بگوید که یک بیمه گر بدحساب است و شرکتهای بیمه باید مراقب انعقاد قرارداد با آن بیمه گذار باشند."
او گفت: سندیکای بیمه گران میتواند به عنوان بازوی اجرایی و مشورتی بسیار فعال این کمک فکری را به شرکتهای بیمه بدهد و منابع و اطلاعات لازم را جمع آوری کند و مانع از انعقاد قرارداد جدید و تکرار بدحسابی بیمهگذارانی شود که بدهیهای کلان نسبت به شرکت بیمه قبلی دارند.
حاجی اشرفی گفت: "در برخی از موارد شرکتهای بیمه با طرف قرارداد فقط یک رابطه بیمهگذار و بیمهگر دارند که اگر حقبیمه وصول نشود بیمهگر می تواند قرارداد را فسخ و برای مطالبات لاوصول خود به مراجع قضایی مراجعه کند که این کار بارها صورت پزیرفته است، اما زمانی یک شرکت بیمه گر وابسته به سهامداران مختلف است و سهام داران حق بیمه خود را پرداخت نمیکنند و یا با تاخیر پرداخت میکنند که در چنین وضعی وصول حق بیمه سخت است زیرا در اینجا شکایت به مراجع قضایی مانند این است که شما خود از خود شکایت کنید."