آینده اینترنت اشیاء؛ جهان هوشمند یا خطرناک؟!
یکی از سوالاتی که همواره ذهن بسیاری از کاربران را به خود مشغول کرده آن است که آینده جهان با اینترنت اشیاء چگونه رقم زده خواهد شد.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، با توجه به آنکه در سالهای اخیر تلاشهای بسیاری از سوی شرکتهای فعال در حوزه هوش مصنوعی و فناوری اطلاعات در جهان برای توسعه و گسترش فناوریهای نوینی همچون برقراری اتصال اینترنت اشیاء صورت گرفته، ممکن است یک سوال مشترکی ذهن بسیاری از شهروندان و مسوولان مربوطه را به خود درگیر و مشغول کرده باشد که آینده اینترنت اشیاء چگونه خواهد بود؟ و آیا با برقراری اتصال به اینترنت اشیاء، جهان تبدیل به جایی بهتر و هوشمندتر میشود و یا اینکه خطرات و تهدیدات آن بیشتر میشود؟
پژوهشگران بسیاری به منظور پاسخ دادن به این سوال مهم سعی کردند با بررسی و انجام نظرسنجی میان شهروندان، متخصصان و مسوولان ذیربط در کشورهای مختلف به نتیجهگیری دست یابند و سپس با ارائه یک گزارش، آن را به اطلاع کاربران و علاقمندان برسانند.
طبق این گزارش، ۹۳ درصد از افراد مورد تحقیق به هوشمندتر شدن جهان متصل به اینترنت اشیاء اعتقادی ندارند و میگویند درصورتی که تمامی وسائل خانه، محل کار و دستگاههای الکترونیکی آنها هوشمندسازی شود، بیشتر در معرض خطر تهدیدات سایبری، بدافزاری و همچنین نفوذ هکرها قرار میگیرند؛ این در حالیست که تنها پنج درصد از افراد در جهان بر این باورند که اینترنت اشیاء و خانههای هوشمند میتواند جهان پیرامون ما را هوشمندتر و بهتر کند و از فعالیتهای سخت و طاقتفرسای شهروندان بکاهد. ۲۳ درصد از افراد نیز معتقدند شرکتهای فعال در حوزه انرژی و شرکتهای تجهیزاتی بیشترین خسارت را از خطرات سایبری متحمل میشوند.
پیشتر نیز محققان فعال در موسسه تحقیقاتی گارتنر اعلام کرده بودند که بیشترین آسیبهای ناشی از حملات سایبری تا سال ۲۰۲۰ میلادی متاثر از وسائل متصل به اینترنت اشیاء و خانههای هوشمند خواهد بود.
اینترنت اشیاء (IoT) به معنی یک شبکه جهانی از اشیاء مرتبط و متصل است که هر یک دارای آدرس مختص به خود بوده و بر اساس قراردادهای استاندارد شدهای با یکدیگر در ارتباطند.
این سیستم جدید کنترل از راه دور و کنترل هوشمند اشیاء و دستگاهها، امروزه در کشورهای توسعهیافتهای همچون کرهجنوبی، در سیستمهای اداری و همچنین وسایل منزل بسیار مورد استفاده قرار میگیرد.
اینترنت اشیاء در وهله اول در استفاده از زمان موجب صرفهجویی میشود که به تبع آن در حوزههای مربوط به انرژی نیز صرفهجویی اتفاق میافتد. این فناوری میتواند در ساختمانها و مجتمعهای بزرگ برای استفاده درست و تنظیم مصرف انرژی، در کنترل سیستمهای هوشمند، سلامت و بهداشت، ترافیک، کشاورزی، حمل و نقل و نیز مورد استفاده قرار بگیرد.