بیمه فعالان کسب‌وکارهای مجازی زیر ذره‌بین/ وقتی سازمان تامین اجتماعی حمایت نمی‌کند!
چندی پیش در فضای رسانه های کشور بحث بیمه فعالیت ها وکسب و کارهای مجازی به شدت رونق گرفته بود. برخی معتقد بودند در این وانفسای مشکلات اشتغال و معیشت باید به سمت توجه بیشتر به فعالیت های مجازی رفت و برای افزایش انگیزه و ایجاد رغبت به خصوص برای زمانی که افراد از کار افتاده یا بازنشسته می شوند، برایشان بیمه های عمر و بازنشستگی ترتیب داد.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از چابک‌آنلاین، در واقع این عده معتقدند کسب و کارهای مجازی برای سازمان تامین اجتماعی یک فرصت است تا اولا این فضای نوپا را در کشور به خوبی درک کند و درثانی با بازتعریف گسترده تر مفاهیم مرتبط با کسب و کار در پذیرش لیست کارفرمایان، بنا را بر اصلاح قوانین خودکارفرمایی بگذارد.
از طرف دیگر عده ای معتقدند با وجود مشکلات اقتصادی و نبود مجرای مالی برای تامین اعتبار برخی طرح ها و بیمه نامه های بازنشستگی همچنین نبود ساعت کار مشخص و قابل اندازه گیری نبودن میزان بهره وری، بیمه فعالین مجازی و کسب و کارهای نوپا توسط تامین اجتماعی عملا غیر منطقی به نظر می رسد.
در این راستا با فرزان خامسیان، کارشناس حوزه بیمه به گفتگو پرداختیم. خامسیان معتقد است صندوق های بازنشستگی با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم می کنند و بهتر است بحث بیمه های کسب و کارهای نوپا به خصوص در حوزه بیمه بازنشستگی توسط شرکت های خصوصی انجام شود تا بار بیشتری به صندوق های بزرگ بازنشستگی وارد نشود.
خامسیان در خصوص بیمه تامین اجتماعی افزود: بحث بیمه تامین اجتماعی افراد منطقی به نظر نمی آید. چرا که تامین اجتماعی ضوابط و قوانین خود را برای بیمه های کاری دارد. مثلا ساعت کاری و میزان حضور فیزیکی در محل کار. با توجه به اینکه کسب و کارهای مجازی اکثرا بدون محل فیزیکی و بیشتر به صورت آنلاین است، پس نمی توان روی ساعات کاری نیز نظارتی داشت.
اما این کارشناس بیمه راه حلی نیز برای کارفرمایان کسب و کارهای مجازی ارائه می دهد، وی معتقد است کارفرمایان می توانند به صورت گروهی کارگران خود را بیمه کنند.
خامسیان به خبرنگار چابک‌آنلاین گفت: یک نقاش را فرض کنید. وی بدون کارفرمایی به کار رنگ آمیزی مشغول است و از طرفی چون ممکن است هر لحظه اتفاقی بیفتد و شخص نتواند کار کند، برای روزهای از کار افتادگی و بازنشستگی خود تدبیری می اندیشد. نقاش به صورت خویش کارفرمایی خود را بیمه می کند و حق بیمه خود را بنا به نوع قراردادش می پردازد. اما در بحث بیمه گروهی نیز باید به نکاتی اشاره کرد. اگر کارفرما، کارگران را گروهی بیمه کند، هم از تخفیفات خوبی بهره می برد و هم از شرکت های خصوصی بیمه ای می تواند استفاده کند. چرا که تمایل سازمان تامین اجتماعی برای بیمه کردن کسب و کارهای مجازی به همان دلایلی که گفته شد، عملا بسیار کم خواهد بود.
البته خامسیان بحث بیمه های عمر و درمانی برای کسب و کارهای نوپا را به کلی رد نکرد ولی آن را به اراده و میل کارفرما و میزان بازدهی و بهره وری کارگران و زیردستان وابسته دانست. خامسیان در ادمه گفت:« چون قوانین بیمه ای برای کارگران و شاغلین مشخص و مدون است، خیلی نمی توان کارفرمایان را برای بیمه تامین اجتماعی اجبار کرد. پس برای بحث بیمه فعالین مجازی باید به سمت شرکت های بیمه خصوصی و بیمه نامه های گروهی با شرایط استخدامی شرکت کارفرما، رفت.»
کلام آخر اینکه انتظار می رود با توجه به فضای رقابتی و بیکاری در کشور، سازمان تامین اجتماعی و شرکت های بیمه و به خصوص مجلس شورای اسلامی به عنوان رکن قانون گذاری، توجه بیشتری به کسب و کارهای نوپا داشته باشند.
