دلایل خروج سرمایه از ایران

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از فارس، رامین پولادرگ گفت: این روزها حال و هوای اقتصاد اصلا خوب نیست، میزان نقدینگی در دست بعضی‌ها به شدت در حال افزایش و در دست عده‌ای هم کاهش یافته است و این مهم باعث افزایش فاصله بین فقیران و ثروتمندان شده است.

نائب رئیس کمیسیون تجارت اتاق بازرگانی ایران و عراق با بیان اینکه  اقدامات لازم برای کنترل نقدینگی به عوامل مختلفی نیاز دارد، افزود: اولین گام می‌تواند اصلاح نظام مالیاتی کشور باشد، به عنوان مثال کسانی که در بانک‌ها پول خود را سپرده‌گذاری کردند مالیات نمی پردازند، به هرحال بخشی از  درآمد هست که مالیات به آن تعلق نگرفته است .

وی افزود: مورد دیگر مالیات عواید حاصل از سرمایه است و مالیات بر مستغلات و سودهای حاصل که از خرید و فروش مستغلات و ساخت و ساز مسکن که منابع عظیمی از بانکهای خصوصی و دولتی در این بخش هستند و مالیات نمی‌پردازند علت روی آوردن آنها هم به این علت است که بازدهی آن بسیار بالا بوده و سریع باز می‌شود، در حالی که در فعالیت‌های صنعتی این طور نبوده و سال‌ها طول می‌کشد که به تولید و سود برسد و پول را بازگرداند.

پولاد رگ اظهار داشت: از مجموعه اقدامات دیگر برای کنترل نقدینگی بازار مهمترین اقدام جهت‌گیری منابع بانک‌ها به سمت تولید است و باید فرصت‌های سرمایه‌گذاری فراهم شود و مردم سرمایه‌های کوچک خود را به سمت تولید سوق دهند و اکنون در این ساختار سیاسی ممکن نخواهد بود، چون بخش تولید بسیار تحت فشار است  و بیشترین مالیات را از واحدهای تولید کننده اخذ می‌کنند، در حالی که در دنیا این مصرف هست که مالیات را می‌پردازد. منابع ارزی و قیمت ارز بر اساس نیاز تولید کننده تامین شود، نه بر اساس نیاز مصرف کننده که این دقیقا در کشور ما وارونه است.
نائب رئیسکمیسیون تجارت اتاق بازرگانی ایران و عراق با بیان اینکه  از راهکارهای دولت در شرایط کنونی برای کنترل نقدینگی  کنترل عرضه و تقاضای ارز  است، گفت: بالغ بر ۹۰ درصد ارز کشور مستقیما از فروش منابع طبیعی حاصل می‌شود و از طرفی تقاضا برای عرضه ارز را نیز خود دولت دامن می‌زند، امروز در این شرایط حساس دولت باید فقط چند دسته از کالاها را تامین کند، یکی دارو و غذا  ودیگر تقاضاهای تولید صنعتی و واردات ضروری آن  محدود کردن تقاضاها را شروع کند .

وی افزود: وقتی دولت آن قدر بزرگ است که نود درصد بودجه آن بابت حقوق هزینه می‌شود، عملا چیزی برای سرمایه گذاری و اشتغال و تولید باقی نمی‌ماند.اگر بخواهیم کشورهای دیگر را در این زمینه مقایسه کنیم، در کشور آلمان یارانه‌ای که به تولید صنعتی اختصاص داده می‌شود 40 میلیارد دلار است که در دو حوزه هزینه می‌شود، حوزه تحقیق و توسعه و یارانه دستمزد نیروی کار.

پولاد رگ گفت: در حال حاضر ناگزیر هستیم نظام حمایتی ایجاد کنیم، به علت آنکه بزرگترین سرمایه‌ای که این سال‌ها از دست دادیم، سرمایه های اجتماعی است و این لازمه بازسازی اقتصاد کشور است تا اعتماد بخش خصوصی مولد بازسازی شود و سرمایه گذار رغبت کند، مجددا سرمایه‌گذاری کند.
وی  اظهار داشت:  چرا باید دولت ترکیه اعلام کند که تقاضای ایرانیان برای تهیه مسکن در ترکیه دو برابر شده است؟ همچنین ارقام گردشگران که با ارز دولتی برای تفریح به ترکیه رفتند قابل تامل نیست؟ چرا بیشترین سرمایه‌گذاران مسکن در اسپانیا و گرجستان ایرانیان هستند. وقتی این جریانات اتفاق می‌افتد فرصت برای تولید از دست می رود.
 پولاد رگ اظهار داشت:  تولید ناخالص در کشور آلمان  3500 میلیارد دلار است و در این کشور نقدینگی دوبرابر تولید ناخالص ملی است، اما تورم ایجاد نمی‌شود، به علت اینکه این نقدینگی بیشترین بازدهی خود را در تولید به شکل سهام  و... دارد که این فرصت در ایران وجود ندارد، بنابراین نقدینگی انباشته شده به سمت فعالیت‌های نامولد در بانکهای خصوصی  و فعالیت‌های قاچاق سوق داده می‌شود که به شدت ضد تولید است.

نائب رئیس کمیسیون تجارت اتاق بازرگانی ایران و عراق اظهار داشت: هرسال 250 هزار میلیارد تومان بهره بانکی داده می‌شود  و هر سال این رقم  به نقدینگی افزوده می‌شود و این یعنی فاجعه در اقتصاد که هیچ خروجی در اقتصاد نخواهد داشت و در نهایت به این دلایل سرمایه‌گذار هدایت می‌شود، تا سرمایه خود را از ایران خارج کند.