هفته پرکار و امید بخش
ابتدای هفته پای حرف مدیران مسئول رسانه‌ها نشستم. علاوه براینکه نکات آگاهی بخشی داشتند، متوجه شدم که این ارکان اساسی اطلاع رسانی به مردم می‌توانند بیش از گذشته در جریان امور قرار گیرند و باید منابع تحلیلی و آماری در اختیارشان گذاشته شود. آنها همانطور که از رکن چهارم دموکراسی انتظار می‌رود، حساس و ریزبین هستند و سخت قانع می‌شوند. این هم از ویژگی رسانه حرفهای است که به سادگی حرفهای مدیران را نپذیرند و با آنها چالش کنند که از دل این انتقادهاست که راهبرد بیرون می‌آید.
خوشبختانه درنشست با مدیران رسانه‌ها کار چنان پیش رفت که مجبور شدم برخی از معاونان وزارت‌خانه را به جلسه دعوت کنم تا با دقت، متکی به آمار و مبتنی برمنطق به سوالات آنها پاسخ دهند و بحث را آنقدر پیش برند که طرفین قانع شوند.
در جلسه تاکید کردم دولت معتقد است اتفاقی که در بازار ارز رخ داده نباید کلیت زندگی مردم را متاثر سازد و به مدیران رسانه‌ها نیز همین باور را انتقال دادم. افزایش قیمت کالاهای مصرفی با توجه به تدبیر دولت، محلی از اعتنا ندارد و شهروندان نباید نگران آینده قیمت‌ها باشند.
خوشحالم که نشست با رسانه‌ها و پس از آن دیدار با نمایندگان مجلس باردیگر موجب مرور اتفاقات اخیر شد و نشان داد که باید امیدوار بود. چرا؟ از دل همین بحران ارزی بود که کشور به سازوکاری شفاف، کارشناسی و ضدفساد برای مبارزه با پولشویی دست یافت و از لابه‌لای همین مجادلات ارزی بود که فرآیند ورود و خروج سرمایه به کشور ساماندهی شد. امید یعنی اینکه از میان جنجال‌های ارزی راهکاری بدست آمد تا فرآیند قاچاق در کشور دشوار شود و اما از همه مهمتر اینکه موضوع ارز به دستمایه‌ای تبدیل شد تا بازهم وحدت نظر، وفاق و استفاده از نظرات خبرگان و اهل فن در نظام تصمیم‌گیری و اجرایی کشور معنا یابد.
دولت اثبات کرده که واقع‌گراست و اصالت را به باور «حکمرانی خوب» و در خدمت پیشرفت کشور می‌دهد. در جلسه با نمایندگان مجلس به آنها اطمینان دادم که اولا رفتارهای دولت دفعتی و واکنشی نیست. قوه مجریه خود را مقهور تحولات پیرامونی نمی‌داند و با تمام توان سعی در هدایت روندها دارد و دقیقا این همان خواسته بحق بخش‌خصوصی از ماست. نکته قابل توجه اینکه در دل ماجرای نرخ ارز، دولت یکبار دیگر تعهدش بر استفاده از نظر ذی‌نفعان درفرآیندهای تصمیم‌گیری را اثبات کرد. گواه صداقت این ادعا نیز اقتصاددانان، بخش خصوصی و نمایندگان مجلس‌اند که در جریان تحولات اخیربارها مورد مشورت قرار گرفتند. قطعا آنچه رخ داده هنوز هم جای نقد و بررسی دارد ولی مگر نه اینکه یک رسالت ما یافتن امید و دیدن نکات مثبت از دل تمام بحران‌هاست. بنابراین هدف مهمی محقق شده که دولت پشت درهای بسته و بی‌توجه به منافع و نظرات صاحبان کسب وکار تصمیم نمی‌گیرد.
پایان هفته با سفر به کرمان همزمان شد؛ استانی که اقتصاد مقاومتی به صورت پایلوت در آن اجرا میشود و چه اتفاق قابل تقدیری که ناظر این فرآیند بخش خصوصی است. اما جالب است که مطالعه قدیمی در کرمان برایم معنا شد. چند سال قبل کتاب " در جست وجوی خوشبختی" اثر بیل برایسون را خواندم. نویسنده به کارخانه های صنعتی سرمی زد و رازهای ارتباط میان شخصیت افراد و کارشان را کشف می کرد. مثل اینکه تفاوت محیط کار و اخلاق یک مدیر کارخانه شکلات سازی و مدیر کارخانه فولاد چیست. کتاب سراسر کشف بود. در سفر کرمان بازهم سراغ بازدید کارخانه های صنعتی رفتیم و ناخودآگاه با همان زاویه دید، پیرامون را جستم. کرمانی ها مثل همه مردم کویری آرام، سربه زیر، جسور و بی اندازه با انگیزه کار می کنند و کمتر ادعا دارند. واقعیت این است که این کارآفرینان مهجور هیچ نمی خواهند به غیر از اینکه دولت باثبات، ضد فساد و در خدمت کسب وکار باشد.کارآفرین و کارگر کرمانی هم با آن دست های تفت دیده در آفتاب سوزان کویر امیدوارانه و قانع کار می کند. امیدوارم، امیدهایشان زنده بماند. آنها لذت تماشای کار و تلاش و چرخیدن چرخ های کارخانه ها را به ما هدیه دادند. کیفیت کالای ایرانی را همه باهم باید بالاببریم: دولت کارش حمایت و تسهیل است، کارآفرین سخت کوشی و نوآوری و مردم هم قطعا با تعصب خرید می کنند.
هفته آینده جلسات با بخش خصوصی ادامه می یابد و آنها نیز باید اطمینان داشته باشند که دولت تجارت را گرامی می دارد، تولید را حمایت می کند و با تمام توان در خدمت کارآفرینان ملی است. نگرانی درمورد آینده ارز هم از میان می‌رود و ثبات در فرآیندها جایش را به این چالش‌های کوتاه مدت می‌دهد.
ما خود را برای اصلاحات جدی در ساختار اقتصاد ایران آماده می‌کنیم و اکنون درس تفاهم و تعامل را یکبار دوره کردیم.
* وزیر امور اقتصادی و دارایی
