توضیح سیف درباره حمله به او در صحن علنی مجلس

به گزارش اقتصادآنلاین، ولی‌الله سیف، رییس کل بانک مرکزی در کانال تلگرام خود نوشت:

مرور تعداد دفعات و کیفیت حضور مسئولان دولتی از جمله بنده در هیأت رییسه، کمیسیون‌ها و صحن مجلس شورای اسلامی، به‌روشنی شاهد صدقی بر این باور و عملکرد است. به پشتوانه همین باور و کارنامه عملی است که اتفاقات تلخ چند روز گذشته در صحن علنی مجلس شورای اسلامی را که متأسفانه بیش از هر چیز موجب وهن و ضعیف جلوه کردن رابطه مثبت و همدلانه اکثریت نمایندگان محترم با دولت و بنده به‌عنوان یکی از خادمان مردم در دولت شد، اتفاقی گزنده، تلخ و البته عبرت‌آموز می‌دانم.

گزنده از آن رو که کم تابی معدودی از عزیزان نماینده برای شنیدن توضیحات رییس کل بانک مرکزی که با نیت آگاه‌سازی این عزیزان در میانشان حضور یافته بود به حدی بود که حتی اجازه ندادند کلامی پس از نام خداوند متعال در مطلع سخن بر زبان آورم و از همان ابتدا بنا را بر نشنیدن و ... قرار دادند؛ و گزنده از آن رو که این‌چنین بی‌تابی از سوی بزرگوارانی رخ داد که باید بر اساس دستور صریح قرآن و فلسفه تشکیل مجلس شورای اسلامی، شنونده اقوال باشند و انتخاب‌کننده بهترین سخن‌ها. و البته عبرت‌آموز؛ چراکه به همه ما آموخت که هیچ‌گاه در هیچ جمعی همگان به یک صفت و منش نیستند چنانکه اگر نبودند نمایندگان فهیم، صبور و شجاعی مانند برادران بزرگوار تابش ، نعمتی، مطهری، وکیلی و یوسفیان ملا  تا همکاران بی‌تاب و کم‌صبر خود را از اطراف تریبون مقدس مجلس شورای اسلامی دور کنند قطعاً آسیب‌های جسمانی وارد شده به بنده و از آن مهم‌تر حیثیت و حرمت این تریبون ارزشمند بیش‌ازپیش بود؛ آسیب‌هایی که متأسفانه خود این بزرگواران از آن‌ها بی‌نصیب نماندند و آثار جراحات آن لحظات تلخ بر جسم‌شان ‌همچنان باقی و پیداست.

این‌همه در حالی اتفاق افتاد که اگر معدود نمایندگان کم‌حوصله‌ای که گویا پیش از سخنرانی حقیر عزم خود را برای نشنیدن توضیحات و شرح اقدامات ، جزم کرده بودند، به رییس کل بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران که میهمان مجلس شورای اسلامی بود، مجال آغاز سخن داده بودند، عرض می‌کردم که چرا به کمک نمایندگان محترم برای ایجاد همدلی بیشتر در مردم نیازمندیم ولی دریغا که نه حرمت مهمان نگاه داشته شد و نه مجال بیان کامل سخن داده شد.

به هرحال ما برای ارائه گزارش، به خانه ملت روی آورده بودیم؛ همان مردمی که در انتخابات های گوناگون و متأخر نشان داده اند که برای اداره دولت و حضور نمایندگان خود در مجلس، به کسانی رای می دهند که اهل تأمل، تحمل، تدبیر، تبیین و منطق هستند.